Φαγητό στο δρόμο: Τα καλύτερα «βρώμικα» του πλανήτη
Ένας γευστικός γύρος του κόσμου, με λαχταριστά εδέσματα που δε σερβίρονται σε ...εστιατόρια με λευκά τραπεζομάντηλα.
Για κάθε hot dog με καραμελωμένα κρεμμύδια που τυλίγεται σε αλουμινόχαρτο μετά από ένα ξενύχτι στη Μαβίλη, υπάρχει ένα σάντουιτς με φρέσκο ψάρι κάτω από τη Γέφυρα του Γαλατά. Και σε κάθε μεταμεσονύχτια πίτα-γύρο αντιστοιχεί ένα σακουλάκι τηγανιτές πατάτες με μαγιονέζα στο Άμστερνταμ.
Το «φαγητό του δρόμου» ανά τον πλανήτη είναι μια γευστική ιστορία από μόνο του. Κι ας επισκιάζεται από ό,τι έχουμε μάθει να αποκαλούμε «παραδοσιακή κουζίνα» της κάθε χώρας, κι ας διστάζουμε μερικές φορές ως πρωτάρηδες να το δοκιμάσουμε –γιατί ποιος θέλει να χαλάσει το ταξίδι του με μια στομαχική διαταραχή;
Ακολουθήστε μας, σε έναν γευστικό (πλην «βρώμικο») γύρο του κόσμου.
★ Μεξικό: Gordita
“Gordita” σημαίνει χοντρούλα, και το όνομα είναι πολύ ταιριαστό για αυτές τις αφράτες μεξικάνικες πίτες που είναι και σκέτες θερμιδοβόμβες. Η αφράτη ζύμη από καλαμποκάλευρο ζεσταίνεται στο τηγάνι (χωρίς λάδια) μέχρι να φουσκώσει και εν συνεχεία γεμίζεται με κομματάκια χοιρινού, λουκανικάκια chorizo ή τυρί και μεξικάνικο τσίλι. Ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι, μαρούλι και –φυσικά– καυτερή σάλτσα ολοκληρώνουν το σύνολο.
★ Καναδάς: Poutine
Θα τη βρείτε κατά βάση στο Quebec, στην τοπική διάλεκτο του οποίου το όνομά της σημαίνει «ακαταστασία» ή «χάος». Εδώ, όμως έχουμε να κάνουμε με ένα νοστιμότατο χάος: Τηγανιτές πατάτες βουτηγμένες σε αλμυρή σάλτσα και σερβιρισμένες με τραγανά κομματάκια τυριού. Η σάλτσα φτιάχνεται συνήθως με ζωμό κοτόπουλο, αλλά υπάρχουν και εκδοχές με μοσχάρι και (σπανιότερα) με ζωμό λαχανικών.
★ Σιγκαπούρη και Μαλαισία: Murtabak
Οπτικά, το Murtabak μοιάζει με κρέπα, η οποία έχει τυλιχτεί σε ρολό και εν συνεχεία κοπεί σε κομματάκια. Η γέμισή του ποικίλει, από κομματάκια αρνιού με σάλτσα κάρι, μέχρι αυγά και πράσινο κρεμμυδάκι (που είναι και η δημοφιλέστερη γέμιση στη Σιγκαπούρη). Θα το βρείτε, επίσης, και σε γλυκιά εκδοχή, με παχύτερη ζύμη –η οποία θυμίζει λεπτή βάφλα– στην οποία περίπτωση λέγεται martabak manis.
★ Γερμανία: Currywurst
Παρά την ευρύτατα διαδεδομένη παρανόηση, το currywurst δεν είναι τύπος λουκάνικου. Για την ακρίβεια, είναι ο συνδυασμός του λουκάνικου με την (πολύ ιδιαίτερη) σάλτσα που το συνοδεύει, κι η ιστορία του έχει ως εξής: Το 1949, ανάμεσα στα συντρίμμια του Βερολίνου, μια νοικοκυρά, η Herta Heuwer, κλέβει από τους βρετανούς στρατιώτες ένα άγνωστο στα μέρη της μπαχάρι, το κάρι, το οποίο ανακατεύει σε μια σάλτσα ντομάτας και την περιχύνει πάνω από λουκάνικα. Έτσι γεννήθηκε το Currywurst, το οποίο σήμερα κυκλοφορεί σε τόσο πολλές εκδοχές όσα είναι και τα λουκάνικα στη Γερμανία –άπειρα.
★ Ιαπωνία: Takoyaki
Μπορεί το όνομά τους να θυμίζει μεξικάνικα takos, όμως αυτές οι χαριτωμένες μπάλες από σιταρένια ζύμη περικλείουν στην πραγματικότητα ένα μεγάλο κομμάτι γλυκού χταποδιού. Το σύνολο τηγανίζεται με πράσινα κρεμμυδάκια σε ειδικό σκεύος και σερβίρεται πασπαλισμένο με aonori (μπαχάρι από πράσινα φύκια) και, προαιρετικά, βουτηγμένο στη μαγιονέζα ή την πολύ ιδιαίτερη takoyaki sauce.
★ Ουρουγουάη: Chivito al Pan
Το φημισμένο μοσχαράκι της Λατινικής Αμερικής σερβίρεται εδώ στην πιο οικονομική και «ταπεινή» εκδοχή του: Σε ένα παραγεμισμένο μπριζολο-σάντουιτς σκέτη βόμβα χοληστερίνης. Δύο φέτες ψωμιού αλειμμένες με μαγιονέζα και ανάμεσά τους ένα μικρό βουναλάκι από λεπτοκομμένα μοσχαρίσια μπριζολάκια, ζαμπόν, μπέικον, τηγανιτό ή βραστό αυγό και μοτσαρέλα –ναι, όλα αυτά μαζί. Λίγα λαχανικά προστίθενται για να κρατήσουν τις ισορροπίες: μαρούλι, ντομάτες και ψητές κόκκινες πιπεριές είναι ο κανόνας, αλλά μπορεί επίσης να το βρείτε με πίκλες, ελιές ή μανιτάρια.
★ Πορτογαλία: Pastel de Belém
Το «Παστέλι του Μπελέμ» είναι μια μικρή τάρτα ψημένη στον φούρνο, με σφολιάτα γεμισμένη με μια γλυκιά κρέμα βασισμένη σε αυγά, και πασπαλισμένη με κανέλα. Η φημισμένη Antigua Confeitaria στο Μπελέμ, στη Λισσαβώνα, που σύμφωνα με την παράδοση φτιάχνει τα “original” (και πιο λαχταριστά) Pasteis de Belem, πουλά τον απίστευτο αριθμό των 19.000 ταρτών ανά ημέρα.
★ Βιρμανία: Mohinga
Αυτή η ανακουφιστική σούπα με noodles «διδάσκει» τις γήινες γεύσεις της κουζίνας της χώρας. Είναι ζωμός ψαριού που «δένει» με σκόνη ρυζιού ή φασολιών και συνήθως περιέχει συνδυασμό από κρεμμύδι, τραγανό φαγώσιμο φλοιό από τον πυρήνα του δέντρου της μπανάνας, λεπτά στρογγυλά noodles ρυζιού και ψιλοκομμένο κόλιανδρο.
★ Ταϊλάνδη: Phat Kaphrao
Το Phat kaphrao μπορεί να μην απολαμβάνει της αναγνωρισιμότητας ενός pad Thai, ωστόσο τούτη η πικάντικη, βοτανική, τσιγαριστή σαρκώδης λιχουδιά είναι το φαγητό – πρωταγωνιστής του δρόμου για τους περισσότερους Ταϊλανδούς. Kaphrao σημαίνει ιερός βασιλικός, το απαραίτητο δηλαδή συστατικό, που δίνει χαρακτήρα σε αυτό το τσιγαριστό πιάτο.
Τα φύλλα τηγανίζονται μαζί με κιμά χοιρινού, κοτόπουλο ή θαλασσινά, με ψιλοκομμένο σκόρδο, τσίλι και κάποιες φορές ψιλοκομμένα πράσινα φασόλια. Το πιάτο ολοκληρώνεται με σάλτσα ψαριού και μια δόση ζάχαρης, ενώ σερβίρεται πάνω σε ρύζι έχοντας στην κορυφή ένα ολόκληρο τηγανιτό αυγό!
★ Βοσνία Ερζεγοβίνη: Burek
Τραγανό αν και υγρό, τρυφερό αν και βαριά καρυκευμένο, το burek δεν είναι ΕΝΑ αλλά ΤΟ βαλκανικό έδεσμα. Φύλλο κρούστας γεμίζεται με κιμά με μυρωδικά, σπανάκι ή τυρί και βότανα, μετά τυλίγεται, καλύπτεται με βούτυρο ή ελαιόλαδο και ψήνεται μέχρι να πάρει χρυσαφί χρώμα. Τρώγεται οποιαδήποτε ώρα της ημέρας: για πρωινό μαζί με μαύρο τσάι ή για βραδινό μετά από ένα κουραστικό απόγευμα.
★ Γκάνα: Kelewele
Γλυκιά και ταυτόχρονα πικάντικη λιχουδιά με τηγανητές μπανάνες Αντιλλών –που θυμίζουν στη γεύση γλυκοπατάτα- κομμένες σε κύβους με αλάτι, τζίντζερ και φρέσκο τσίλι. Σερβίρονται σε πιάτο από εφημερίδα σαν βραδινό σνακ και μοιάζουν οπτικά με τηγανητές πατάτες μόνο που είναι καλύτερες, φανταστείτε γεύση!
★ Βορειοδυτική Κίνα: Yangrou Chuan
Ιδανικό street food για να συντροφεύσει την βραδινή βόλτα στις γειτονιές του Πεκίνου. Πρόκειται για μικρά κεμπάπ σε στικ που ψήνονται στα κάρβουνα και αναδύουν μυρωδιές καπνιστού κρέατος και κύμινου που σε αναγκάζουν να τα δοκιμάσεις. Όσο περισσότερο κόσμο δείτε γύρω από την καντίνα του ψήστη, τόσο το καλύτερο, πάρτε θέση στην ουρά και παραγγείλετε μία δωδεκάδα είναι το τέλειο απογευματινό σνακ με ολόκληρη την ιστορία της Δυναστείας Yuan σε ένα καλαμάκι.
...last but not least (τελευταίο, αλλά το.. καλύτερο!)
★ Ελλάδα: Σουβλάκι
Κερδίζει άξια και με διαφορά τον τίτλο του εθνικού μας street food! Θα το βρείτε σε διάφορες εκδοχές με καλαμάκι χοιρινό ή κοτόπουλο, πικάντικο γύρο ή μπιφτέκι- τυλιχτό σε πίτα λαδωμένη ή αλάδωτη ανάλογα με τα γούστα- με ντομάτα και κρεμμύδι ή για τους μερακλήδες του είδους δροσερό τζατζίκι! Σερβίρεται στη λαδόκολλα σε κάθε γωνιά της χώρας και είναι από τα πιο υγιεινά –υποκειμενικά μιλώντας- και φθηνά σνακ σε όλον τον πλανήτη.
ΠΗΓΗ: LonelyPlanet.com | popaganda.gr | clickatlife.gr
Για κάθε hot dog με καραμελωμένα κρεμμύδια που τυλίγεται σε αλουμινόχαρτο μετά από ένα ξενύχτι στη Μαβίλη, υπάρχει ένα σάντουιτς με φρέσκο ψάρι κάτω από τη Γέφυρα του Γαλατά. Και σε κάθε μεταμεσονύχτια πίτα-γύρο αντιστοιχεί ένα σακουλάκι τηγανιτές πατάτες με μαγιονέζα στο Άμστερνταμ.
Το «φαγητό του δρόμου» ανά τον πλανήτη είναι μια γευστική ιστορία από μόνο του. Κι ας επισκιάζεται από ό,τι έχουμε μάθει να αποκαλούμε «παραδοσιακή κουζίνα» της κάθε χώρας, κι ας διστάζουμε μερικές φορές ως πρωτάρηδες να το δοκιμάσουμε –γιατί ποιος θέλει να χαλάσει το ταξίδι του με μια στομαχική διαταραχή;
Ακολουθήστε μας, σε έναν γευστικό (πλην «βρώμικο») γύρο του κόσμου.
★ Μεξικό: Gordita
“Gordita” σημαίνει χοντρούλα, και το όνομα είναι πολύ ταιριαστό για αυτές τις αφράτες μεξικάνικες πίτες που είναι και σκέτες θερμιδοβόμβες. Η αφράτη ζύμη από καλαμποκάλευρο ζεσταίνεται στο τηγάνι (χωρίς λάδια) μέχρι να φουσκώσει και εν συνεχεία γεμίζεται με κομματάκια χοιρινού, λουκανικάκια chorizo ή τυρί και μεξικάνικο τσίλι. Ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι, μαρούλι και –φυσικά– καυτερή σάλτσα ολοκληρώνουν το σύνολο.
★ Καναδάς: Poutine
Θα τη βρείτε κατά βάση στο Quebec, στην τοπική διάλεκτο του οποίου το όνομά της σημαίνει «ακαταστασία» ή «χάος». Εδώ, όμως έχουμε να κάνουμε με ένα νοστιμότατο χάος: Τηγανιτές πατάτες βουτηγμένες σε αλμυρή σάλτσα και σερβιρισμένες με τραγανά κομματάκια τυριού. Η σάλτσα φτιάχνεται συνήθως με ζωμό κοτόπουλο, αλλά υπάρχουν και εκδοχές με μοσχάρι και (σπανιότερα) με ζωμό λαχανικών.
★ Σιγκαπούρη και Μαλαισία: Murtabak
Οπτικά, το Murtabak μοιάζει με κρέπα, η οποία έχει τυλιχτεί σε ρολό και εν συνεχεία κοπεί σε κομματάκια. Η γέμισή του ποικίλει, από κομματάκια αρνιού με σάλτσα κάρι, μέχρι αυγά και πράσινο κρεμμυδάκι (που είναι και η δημοφιλέστερη γέμιση στη Σιγκαπούρη). Θα το βρείτε, επίσης, και σε γλυκιά εκδοχή, με παχύτερη ζύμη –η οποία θυμίζει λεπτή βάφλα– στην οποία περίπτωση λέγεται martabak manis.
★ Γερμανία: Currywurst
Παρά την ευρύτατα διαδεδομένη παρανόηση, το currywurst δεν είναι τύπος λουκάνικου. Για την ακρίβεια, είναι ο συνδυασμός του λουκάνικου με την (πολύ ιδιαίτερη) σάλτσα που το συνοδεύει, κι η ιστορία του έχει ως εξής: Το 1949, ανάμεσα στα συντρίμμια του Βερολίνου, μια νοικοκυρά, η Herta Heuwer, κλέβει από τους βρετανούς στρατιώτες ένα άγνωστο στα μέρη της μπαχάρι, το κάρι, το οποίο ανακατεύει σε μια σάλτσα ντομάτας και την περιχύνει πάνω από λουκάνικα. Έτσι γεννήθηκε το Currywurst, το οποίο σήμερα κυκλοφορεί σε τόσο πολλές εκδοχές όσα είναι και τα λουκάνικα στη Γερμανία –άπειρα.
★ Ιαπωνία: Takoyaki
Μπορεί το όνομά τους να θυμίζει μεξικάνικα takos, όμως αυτές οι χαριτωμένες μπάλες από σιταρένια ζύμη περικλείουν στην πραγματικότητα ένα μεγάλο κομμάτι γλυκού χταποδιού. Το σύνολο τηγανίζεται με πράσινα κρεμμυδάκια σε ειδικό σκεύος και σερβίρεται πασπαλισμένο με aonori (μπαχάρι από πράσινα φύκια) και, προαιρετικά, βουτηγμένο στη μαγιονέζα ή την πολύ ιδιαίτερη takoyaki sauce.
★ Ουρουγουάη: Chivito al Pan
Το φημισμένο μοσχαράκι της Λατινικής Αμερικής σερβίρεται εδώ στην πιο οικονομική και «ταπεινή» εκδοχή του: Σε ένα παραγεμισμένο μπριζολο-σάντουιτς σκέτη βόμβα χοληστερίνης. Δύο φέτες ψωμιού αλειμμένες με μαγιονέζα και ανάμεσά τους ένα μικρό βουναλάκι από λεπτοκομμένα μοσχαρίσια μπριζολάκια, ζαμπόν, μπέικον, τηγανιτό ή βραστό αυγό και μοτσαρέλα –ναι, όλα αυτά μαζί. Λίγα λαχανικά προστίθενται για να κρατήσουν τις ισορροπίες: μαρούλι, ντομάτες και ψητές κόκκινες πιπεριές είναι ο κανόνας, αλλά μπορεί επίσης να το βρείτε με πίκλες, ελιές ή μανιτάρια.
★ Πορτογαλία: Pastel de Belém
Το «Παστέλι του Μπελέμ» είναι μια μικρή τάρτα ψημένη στον φούρνο, με σφολιάτα γεμισμένη με μια γλυκιά κρέμα βασισμένη σε αυγά, και πασπαλισμένη με κανέλα. Η φημισμένη Antigua Confeitaria στο Μπελέμ, στη Λισσαβώνα, που σύμφωνα με την παράδοση φτιάχνει τα “original” (και πιο λαχταριστά) Pasteis de Belem, πουλά τον απίστευτο αριθμό των 19.000 ταρτών ανά ημέρα.
★ Βιρμανία: Mohinga
Αυτή η ανακουφιστική σούπα με noodles «διδάσκει» τις γήινες γεύσεις της κουζίνας της χώρας. Είναι ζωμός ψαριού που «δένει» με σκόνη ρυζιού ή φασολιών και συνήθως περιέχει συνδυασμό από κρεμμύδι, τραγανό φαγώσιμο φλοιό από τον πυρήνα του δέντρου της μπανάνας, λεπτά στρογγυλά noodles ρυζιού και ψιλοκομμένο κόλιανδρο.
★ Ταϊλάνδη: Phat Kaphrao
Το Phat kaphrao μπορεί να μην απολαμβάνει της αναγνωρισιμότητας ενός pad Thai, ωστόσο τούτη η πικάντικη, βοτανική, τσιγαριστή σαρκώδης λιχουδιά είναι το φαγητό – πρωταγωνιστής του δρόμου για τους περισσότερους Ταϊλανδούς. Kaphrao σημαίνει ιερός βασιλικός, το απαραίτητο δηλαδή συστατικό, που δίνει χαρακτήρα σε αυτό το τσιγαριστό πιάτο.
Τα φύλλα τηγανίζονται μαζί με κιμά χοιρινού, κοτόπουλο ή θαλασσινά, με ψιλοκομμένο σκόρδο, τσίλι και κάποιες φορές ψιλοκομμένα πράσινα φασόλια. Το πιάτο ολοκληρώνεται με σάλτσα ψαριού και μια δόση ζάχαρης, ενώ σερβίρεται πάνω σε ρύζι έχοντας στην κορυφή ένα ολόκληρο τηγανιτό αυγό!
★ Βοσνία Ερζεγοβίνη: Burek
Τραγανό αν και υγρό, τρυφερό αν και βαριά καρυκευμένο, το burek δεν είναι ΕΝΑ αλλά ΤΟ βαλκανικό έδεσμα. Φύλλο κρούστας γεμίζεται με κιμά με μυρωδικά, σπανάκι ή τυρί και βότανα, μετά τυλίγεται, καλύπτεται με βούτυρο ή ελαιόλαδο και ψήνεται μέχρι να πάρει χρυσαφί χρώμα. Τρώγεται οποιαδήποτε ώρα της ημέρας: για πρωινό μαζί με μαύρο τσάι ή για βραδινό μετά από ένα κουραστικό απόγευμα.
★ Γκάνα: Kelewele
Γλυκιά και ταυτόχρονα πικάντικη λιχουδιά με τηγανητές μπανάνες Αντιλλών –που θυμίζουν στη γεύση γλυκοπατάτα- κομμένες σε κύβους με αλάτι, τζίντζερ και φρέσκο τσίλι. Σερβίρονται σε πιάτο από εφημερίδα σαν βραδινό σνακ και μοιάζουν οπτικά με τηγανητές πατάτες μόνο που είναι καλύτερες, φανταστείτε γεύση!
★ Βορειοδυτική Κίνα: Yangrou Chuan
Ιδανικό street food για να συντροφεύσει την βραδινή βόλτα στις γειτονιές του Πεκίνου. Πρόκειται για μικρά κεμπάπ σε στικ που ψήνονται στα κάρβουνα και αναδύουν μυρωδιές καπνιστού κρέατος και κύμινου που σε αναγκάζουν να τα δοκιμάσεις. Όσο περισσότερο κόσμο δείτε γύρω από την καντίνα του ψήστη, τόσο το καλύτερο, πάρτε θέση στην ουρά και παραγγείλετε μία δωδεκάδα είναι το τέλειο απογευματινό σνακ με ολόκληρη την ιστορία της Δυναστείας Yuan σε ένα καλαμάκι.
...last but not least (τελευταίο, αλλά το.. καλύτερο!)
★ Ελλάδα: Σουβλάκι
Κερδίζει άξια και με διαφορά τον τίτλο του εθνικού μας street food! Θα το βρείτε σε διάφορες εκδοχές με καλαμάκι χοιρινό ή κοτόπουλο, πικάντικο γύρο ή μπιφτέκι- τυλιχτό σε πίτα λαδωμένη ή αλάδωτη ανάλογα με τα γούστα- με ντομάτα και κρεμμύδι ή για τους μερακλήδες του είδους δροσερό τζατζίκι! Σερβίρεται στη λαδόκολλα σε κάθε γωνιά της χώρας και είναι από τα πιο υγιεινά –υποκειμενικά μιλώντας- και φθηνά σνακ σε όλον τον πλανήτη.
ΠΗΓΗ: LonelyPlanet.com | popaganda.gr | clickatlife.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου