Ανασκόπηση 2013
Πες το blues, πες το southern, πες το classic, μιλάμε απλώς για το rock and roll
Οι κλασικοί rock καλλιτέχνες και οι ακόλουθοί τους βρίσκουν
σε αυτή την ανασκόπηση το χώρο τους όπως κάθε χρόνο. Για τους πιο
«προοδευτικούς» και τους πιο «σκληρούς» από αυτούς βέβαια, μπορείτε να
ανατρέξετε στις αντίστοιχες ανασκοπήσεις.
A bigger bang
Οι Rolling Stones συνέχισαν γιορτάζουν τα 50 χρόνια καριέρας τους και οι Queen με τις διάφορες δραστηριότητες του Brian May και την επικείμενη βιογραφική ταινία για τη ζωή του Freddie Mercury απασχόλησαν και πάλι την επικαιρότητα και το 2013.
Το γεγονός της χρονιάς ήταν αδιαμφισβήτητα η αξιόλογη δισκογραφική επιστροφή των Black Sabbath, η εκτεταμένη και πετυχημένη περιοδεία τους και η μη συμμετοχή του Bill Ward σε καμία από τις δύο δραστηριότητες.
Ο Lemmy Kilmister των Motorhead έδειξε για πρώτη φορά να νικιέται από τον τρόπο ζωής του κάτι που οδήγησε σε ακύρωση της περιοδείας του συγκροτήματος και γενικότερη ανησυχία για την υγεία του.
Δύο ιστορικά σχήματα -οι Nazareth και οι Iron Butterfly- φαίνονται να οδηγούνται σε οριστική διάλυση μετά από αποχωρήσεις σημαντικών μελών τους.
Ο καρκίνος επισκέφτηκε δυστυχώς αρκετά στρατόπεδα όπως αυτά των UFO (και το πρώην μέλος τους Pete Way), Dr. Feelgood (Wilco Johnson), Journey (Steve Perry) και Fleetwood Mac (John McVie).
Τέλος, αλγεινές εντυπώσεις προκάλεσε (λίγο μετά την κυκλοφορία του νέου του άλμπουμ) η δικαστική περιπέτεια του κατηγορούμενου για παιδεραστία, Roy Harper, ενός φολκ μουσικού που επηρέασε μεγάλους rock καλλιτέχνες όπως οι Led Zeppelin.
Black Sabbath - "End Of The Beginning" (video)
So sad
Τέτοια χρονιά να πάει και να μην γυρίσει. Είχαμε πάρα πολλές απώλειες με σημαντικότερες αυτές των Lou Reed, JJ Cale και Ray Manzarek (The Doors).
Έφυγαν επίσης από τη ζωή οι αγαπημένοι μας Alvin Lee (πρώην Ten Years After), Trevor Bolder (Uriah Heep), και Allen Lanier (Blue Oyster Cult).
Δεν είναι επίσης πια μαζί μας και ο ερμηνευτής του "Wild Thing", Reg Presley, ενώ το αυστραλιανό rock έχασε δυο μπασίστες, τον Chris Bailey των The Angels και τον Neil Smith, ο οποίος συμμετείχε στο ξεκίνημα των AC/DC και αργότερα στους Rose Tattoo.
H ευρύτερη μουσική κοινότητα των Ηνωμένων Πολιτειών έμεινε φτωχότερη μετά τους θανάτους του Bobby 'Blue' Bland, του Richie Havens και του Bob Brozman, ενώ τα blues είχαν και αυτά τις απώλειές τους, με προεξέχουσα αυτή του Magic Slim.
Τέλος, αν και δεν υπήρξε μουσικός, στην μεγάλη δυστυχώς φετινή λίστα των απωλειών δεν μπορούμε να μην συμπεριλάβουμε τον δημιουργό μερικών από των πιο ξεχωριστών εξωφύλλων στην ιστορία της rock, Storm Thorgerson.
Lou Reed - "Perfect Day" (video)
Rock of ages
Είχαμε αρκετές αξιόλογες κυκλοφορίες από μεγάλα ονόματα που απέδειξαν ότι κρατάνε το επίπεδο ποιότητας τους για άλλη μια φορά χωρίς να κάνουν κάτι το εντυπωσιακό.
Οι Black Sabbath και οι Deep Purple έδειξαν ποιότητα στις καινούργιες κυκλοφορίες τους ενώ ο Eric Burdon των ιστορικών Animals επέστρεψε με ένα αξιόλογο πολυσυλλεκτικό άλμπουμ.
Οι πρώην Thin Lizzy και νυν Βlack Star Riders ικανοποίησαν χωρίς να ενθουσιάσουν ιδιαίτερα και κάπως έτσι κινήθηκαν και οι Stooges του Iggy Pop αλλά και ο John Fogerty (Creedence Clearwater Revival) στις επανεκτελέσεις των παλιών του επιτυχιών με διάφορους καλεσμένους.
Ο Jimi Hendrix είδε άλλο ένα άλμπουμ του με «νέο υλικό» να κυκλοφορεί μετά τον θάνατό του.
Οι AC/DC δεν έβγαλαν άλμπουμ φέτος αλλά οι συνεχιστές τους, Krokus και Airbourne, κάλυψαν το κενό με όχι βέβαια εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Στους «λίγο Sabbath, λίγο 60s-70s» rock κύκλους πολύ καλά τα πήγαν οι Black Spiders, οι Flying Eyes, οι Horisont και οι Spiritual Beggars.
Στα blues, αξιόλογες προσπάθειες έκαναν οι North Mississippi All Stars, Seasick Steve, Tyler Bryant, Joe Bonamassa / Beth Hart και Aynsley Lister, ενώ τα φώτα τράβηξαν κυρίως οι The Rides, ένα συγκρότημα που αποτελείται από τους Stephen Stills, Kenny Wayne Shepherd και Barry Goldberg.
Στα του southern, είχαμε την επιστροφή των Black Oak Arkansas με το "Back Thar N' Over Yonder", ένα μίγμα καινούργιων συνθέσεων και παλαιότερων ηχογραφήσεων με τον θρυλικό Tom Dowd.
Οι τραγουδοποιοί και οι βιρτουόζοι όπως οι Billy Brag, Tony Joe White και Pat Travers επέστρεψαν δυνατά, ενώ από την άλλη τα πρώην μέλη των Uriah Heep και ELP, Κen Hensley και Greg Lake, κυκλοφόρησαν σχετικά αδιάφορους live δίσκους.
Στα εγχώρια, όμορφα πράγματα ακούσαμε στο νέο άλμπουμ των Beggar's Blues Diary.
Deep Purple - "Vincent Price" (video)
Stairway to heaven
Εξαιρετική όσο και αναπάντεχη υπήρξε η επιστροφή του μεγάλου David Bowie, η οποία ήρθε να γλυτώσει την αίγλη όλων των φτασμένων και ιστορικών καλλιτεχνών την φετινή χρονιά.
Τα αγαπημένα μας παιδιά, οι Samsara Blues Experiment μας προσέφεραν έναν υπέροχο heavy psych δίσκο.
Στα του blues ξεχώρισε η συνάντηση του ευκολομνημόνευτου με το αυθεντικό, με τους Ben Harper και Charlie Musselwhite να παραδίδουν το εξαιρετικό "Get Up!". O Leslie West συνέχισε ανηφορικά την πορεία του όπως και ο Robben Ford, ενώ οι Tedeschi Trucks Band κρατηθήκαν σε υψηλό επίπεδο και στην δεύτερη στούντιο δουλειά τους.
Τέλος, ο Buddy Guy απέδειξε με το Rhythm & Blues ότι είναι αυτός που δικαιούται το στέμμα του κορυφαίου εν ζωή bluesman.
David Bowie - "The Stars (Are Out Tonight)" (video)
Highway to hell
Οι Βοn Jovi απογοήτευσαν πλήρως όποιον επένδυσε στην νέα τους δουλειά και δικαιωματικά τους απονέμεται το βραβείο για την μεγαλύτερη απογοήτευση της χρονιάς, για όσους τέλος πάντων πιστεύουν ακόμα σε αυτούς. Κατά τα άλλα τα θηρία Elton John, Paul Mccartney και Eric Clapton άφησαν πολύ μέτριες εντυπώσεις.
Οι αγαπημένοι Gov't Mule δεν ικανοποίησαν καθόλου με το "Shout!" και την ίδια αίσθηση μας άφησαν οι εδώ και δύο άλμπουμ πρώην αγαπημένοι μας, The Answer.
Bon Jovi - "What About Now" (video)
First cut is the deepest
Φέτος είχαμε πολλά νέα φυντάνια που εντυπωσίασαν και έδειξαν στους φίλους του κλασικού rock πως πρέπει σιγά-σιγά να εγκαταλείπουν τους κουρασμένους δεινόσαυρους.
Πρωταθλητές της καρδιάς μας, όπως αποτυπώθηκε και στα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς, υπήρξαν οι Temperance Movement και ο μερακλίδικος πρώτος δίσκος τους.
Πολύ κοντά τους οι Federal Charm, Blues Pills και Mojo Radio με πανέμορφες και διαφορετικές εκδοχές του λεγόμενου blues rock.
Οι Gin Lady έπαιξαν όμορφα μεταξύ boogie και progressive ενώ οι Lone Crowes μας εντυπωσίασαν με τους heavy psych ήχους τους.
To «σαν ντοπαρισμένοι Zeppelin» rock των Scorpion Child μας κέντρισε το ενδιαφέρον, όπως και το «Blue Cheer συναντά την Tina Turner» στυλ των Wild Eyes S.F., ενώ και το blues rock των Ελλήνων Limpin Express έδειξε πως η σπίθα τους είναι αναμμένη.
The Temperance Movement - "Only Friend" (video)
Live & Dangerous
Σε μια καλή σχετικά χρονιά, αρκετά ιστορικά αλλά και πιο φρέσκα ονόματα επισκέφτηκαν την χώρα μας. Ο Roger Waters επέστρεψε στη μεγαλύτερη σκηνή του ΟΑΚΑ για να εισπράξει περισσότερα από το ίδιο show, χωρίς να καταφέρει να μας συγκεντρώσει ξανά μαζικά (εκτός αν αυτό ήταν μέρος του -ταιριαστού με το άλμπουμ- concept). Σημαντικό γεγονός θα πρέπει να θεωρείται η εμφάνιση της Patti Smith, ιδιαίτερα σε έναν χώρο όπως το Ηρώδειο όπου δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε rock συναυλίες.
Ο Eric Burdon επέστρεψε πιο δυνατός και μας χάρισε τρία όμορφα βράδια στο Half Note, ενώ ο Edgar Broughton επέλεξε την ακουστική version των πραγμάτων αφήνοντας ανάμικτες εντυπώσεις.
Για τους πολυπληθείς φίλους των Scorpions ήταν σίγουρα μια καλή χρονιά, καθώς είχαμε πρώτα τον Uli Jon Roth σε μια μίνι περιοδεία ανά την Ελλάδα και έπειτα τις τρεις συναυλίες των Scorpions και των φίλων τους στο Θέατρο Λυκαβηττού, οι οποίες ικανοποίησαν ως ένα βαθμό το κοινό.
O Rory Gallagher είχε την τιμητική του, καθώς μία φορά ο Barry Barnes και δύο φορές οι Band Of Friends (τον Αρπίλιο και τον Δεκέμβριο), στους οποίους συμμετέχουν οι Gerry McAvoy και Ted McKenna, έφεραν λίγη από τη μαγεία του τεράστιου Ιρλανδού κιθαρίστα στο Κύτταρο.
Ακολουθήσαμε τους Spiritual Beggars στους νέους hard rock δρόμους τους όπως και τους αγαπημένους Siena Root, Samsara Blues Experiment, Radio Moscow και Vavoura Band, αναμένοντας το πρώτο στούντιο άλμπουμ των τελευταίων! Απολαύσαμε όσο μπορούσαμε -όντας σαρδελοποιημένοι- τους Graveyard σε μια καλή χρονιά για τους οπαδούς του «Do it like the 70s» ήχου, του οποίου τους αγαπημένους μας εκπροσώπους καταγράψαμε στο αντίστοιχο αφιέρωμα.
Οι Hawklords έπαιξαν πολύ «space rock» στο μισοάδειο Κύτταρο, ενώ στο ΑΝ ούτε οι εξαιρετικοί Flying Eyes ούτε οι επίσης αξιόλογοι Horisont μάζεψαν κόσμο.
Δεν γινόταν να μην παρακολουθήσουμε τους Black Sabbath και έτσι ξενιτευτήκαμε στην Γερμανία για να δούμε μια υπέροχη συναυλία και έναν Ozzy που τραγούδησε όπως έπρεπε. Είδαμε επίσης την ιστορική επιστροφή των Rolling Stones στο Hyde Park, την συγκινητική επανεμφάνιση των Camel αλλά και τους πάντα εξαιρετικούς Rush και Walter Trout.
Στα του blues, τα festival που ξεχώρισαν στο εξωτερικό (για το εσωτερικό ούτε λόγος) ήταν το Bluesfest (Van Morrison, Robert Plant, Chris Rea) στο Royal Albert Hall του Λονδίνου και το κλασικό Crossroads Guitar Festival του Eric Clapton στις ΗΠΑ. Στα του Jam το Wanee ήταν για άλλη μια φορά αχτύπητο.
Scorpions - "In Trance" (live video)
Forward Is Worth
Οι δρομολογημένες για το 2014 κυκλοφορίες είναι σχετικά λίγες, καθώς για τις αρχές του χρόνου αναμένονται τα καινούργια άλμπουμ των Paul Rodgers, Santana και κυρίως του Bruce Spingsteen.
Μέχρι το καλοκαίρι πάντως θα έχουν λογικά κυκλοφορήσει και νέες δουλειές από τους Jeff Beck και Robert Plant, ενώ δίσκο διασκευών ετοιμάζει ο Alice Cooper.
Η νέα γενιά του παλιού ήχου θα μας απασχολήσει όπως φαίνεται και την επόμενη χρονιά, με τους Ισλανδούς Vintage Caravan να ανοίγουν τον χορό, και τους Blues Pills να κυκλοφορούν ένα ακόμη EP, πριν κυκλοφορήσουν, μέσα στο 2014 ελπίζουμε, το full-length ντεμπούτο τους.
Σε συναυλιακό επίπεδο, θα τιμήσουμε με την παρουσία μας τους Blue Oyster Cult αναμένοντας μια αντίστοιχα καλή χρονιά με τη προηγούμενη, όσον αφορά τουλάχιστον στο πλήθος και την ποιότητα των συναυλιών.
Blues Pills - "Black Smoke" (video)
A bigger bangΟι Rolling Stones συνέχισαν γιορτάζουν τα 50 χρόνια καριέρας τους και οι Queen με τις διάφορες δραστηριότητες του Brian May και την επικείμενη βιογραφική ταινία για τη ζωή του Freddie Mercury απασχόλησαν και πάλι την επικαιρότητα και το 2013.
Το γεγονός της χρονιάς ήταν αδιαμφισβήτητα η αξιόλογη δισκογραφική επιστροφή των Black Sabbath, η εκτεταμένη και πετυχημένη περιοδεία τους και η μη συμμετοχή του Bill Ward σε καμία από τις δύο δραστηριότητες.
Ο Lemmy Kilmister των Motorhead έδειξε για πρώτη φορά να νικιέται από τον τρόπο ζωής του κάτι που οδήγησε σε ακύρωση της περιοδείας του συγκροτήματος και γενικότερη ανησυχία για την υγεία του.
Δύο ιστορικά σχήματα -οι Nazareth και οι Iron Butterfly- φαίνονται να οδηγούνται σε οριστική διάλυση μετά από αποχωρήσεις σημαντικών μελών τους.
Ο καρκίνος επισκέφτηκε δυστυχώς αρκετά στρατόπεδα όπως αυτά των UFO (και το πρώην μέλος τους Pete Way), Dr. Feelgood (Wilco Johnson), Journey (Steve Perry) και Fleetwood Mac (John McVie).
Τέλος, αλγεινές εντυπώσεις προκάλεσε (λίγο μετά την κυκλοφορία του νέου του άλμπουμ) η δικαστική περιπέτεια του κατηγορούμενου για παιδεραστία, Roy Harper, ενός φολκ μουσικού που επηρέασε μεγάλους rock καλλιτέχνες όπως οι Led Zeppelin.
Black Sabbath - "End Of The Beginning" (video)
So sadΤέτοια χρονιά να πάει και να μην γυρίσει. Είχαμε πάρα πολλές απώλειες με σημαντικότερες αυτές των Lou Reed, JJ Cale και Ray Manzarek (The Doors).
Έφυγαν επίσης από τη ζωή οι αγαπημένοι μας Alvin Lee (πρώην Ten Years After), Trevor Bolder (Uriah Heep), και Allen Lanier (Blue Oyster Cult).
Δεν είναι επίσης πια μαζί μας και ο ερμηνευτής του "Wild Thing", Reg Presley, ενώ το αυστραλιανό rock έχασε δυο μπασίστες, τον Chris Bailey των The Angels και τον Neil Smith, ο οποίος συμμετείχε στο ξεκίνημα των AC/DC και αργότερα στους Rose Tattoo.
H ευρύτερη μουσική κοινότητα των Ηνωμένων Πολιτειών έμεινε φτωχότερη μετά τους θανάτους του Bobby 'Blue' Bland, του Richie Havens και του Bob Brozman, ενώ τα blues είχαν και αυτά τις απώλειές τους, με προεξέχουσα αυτή του Magic Slim.
Τέλος, αν και δεν υπήρξε μουσικός, στην μεγάλη δυστυχώς φετινή λίστα των απωλειών δεν μπορούμε να μην συμπεριλάβουμε τον δημιουργό μερικών από των πιο ξεχωριστών εξωφύλλων στην ιστορία της rock, Storm Thorgerson.
Lou Reed - "Perfect Day" (video)
Rock of agesΕίχαμε αρκετές αξιόλογες κυκλοφορίες από μεγάλα ονόματα που απέδειξαν ότι κρατάνε το επίπεδο ποιότητας τους για άλλη μια φορά χωρίς να κάνουν κάτι το εντυπωσιακό.
Οι Black Sabbath και οι Deep Purple έδειξαν ποιότητα στις καινούργιες κυκλοφορίες τους ενώ ο Eric Burdon των ιστορικών Animals επέστρεψε με ένα αξιόλογο πολυσυλλεκτικό άλμπουμ.
Οι πρώην Thin Lizzy και νυν Βlack Star Riders ικανοποίησαν χωρίς να ενθουσιάσουν ιδιαίτερα και κάπως έτσι κινήθηκαν και οι Stooges του Iggy Pop αλλά και ο John Fogerty (Creedence Clearwater Revival) στις επανεκτελέσεις των παλιών του επιτυχιών με διάφορους καλεσμένους.
Ο Jimi Hendrix είδε άλλο ένα άλμπουμ του με «νέο υλικό» να κυκλοφορεί μετά τον θάνατό του.
Οι AC/DC δεν έβγαλαν άλμπουμ φέτος αλλά οι συνεχιστές τους, Krokus και Airbourne, κάλυψαν το κενό με όχι βέβαια εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Στους «λίγο Sabbath, λίγο 60s-70s» rock κύκλους πολύ καλά τα πήγαν οι Black Spiders, οι Flying Eyes, οι Horisont και οι Spiritual Beggars.
Στα blues, αξιόλογες προσπάθειες έκαναν οι North Mississippi All Stars, Seasick Steve, Tyler Bryant, Joe Bonamassa / Beth Hart και Aynsley Lister, ενώ τα φώτα τράβηξαν κυρίως οι The Rides, ένα συγκρότημα που αποτελείται από τους Stephen Stills, Kenny Wayne Shepherd και Barry Goldberg.
Στα του southern, είχαμε την επιστροφή των Black Oak Arkansas με το "Back Thar N' Over Yonder", ένα μίγμα καινούργιων συνθέσεων και παλαιότερων ηχογραφήσεων με τον θρυλικό Tom Dowd.
Οι τραγουδοποιοί και οι βιρτουόζοι όπως οι Billy Brag, Tony Joe White και Pat Travers επέστρεψαν δυνατά, ενώ από την άλλη τα πρώην μέλη των Uriah Heep και ELP, Κen Hensley και Greg Lake, κυκλοφόρησαν σχετικά αδιάφορους live δίσκους.
Στα εγχώρια, όμορφα πράγματα ακούσαμε στο νέο άλμπουμ των Beggar's Blues Diary.
Deep Purple - "Vincent Price" (video)
Stairway to heavenΕξαιρετική όσο και αναπάντεχη υπήρξε η επιστροφή του μεγάλου David Bowie, η οποία ήρθε να γλυτώσει την αίγλη όλων των φτασμένων και ιστορικών καλλιτεχνών την φετινή χρονιά.
Τα αγαπημένα μας παιδιά, οι Samsara Blues Experiment μας προσέφεραν έναν υπέροχο heavy psych δίσκο.
Στα του blues ξεχώρισε η συνάντηση του ευκολομνημόνευτου με το αυθεντικό, με τους Ben Harper και Charlie Musselwhite να παραδίδουν το εξαιρετικό "Get Up!". O Leslie West συνέχισε ανηφορικά την πορεία του όπως και ο Robben Ford, ενώ οι Tedeschi Trucks Band κρατηθήκαν σε υψηλό επίπεδο και στην δεύτερη στούντιο δουλειά τους.
Τέλος, ο Buddy Guy απέδειξε με το Rhythm & Blues ότι είναι αυτός που δικαιούται το στέμμα του κορυφαίου εν ζωή bluesman.
David Bowie - "The Stars (Are Out Tonight)" (video)
Highway to hellΟι Βοn Jovi απογοήτευσαν πλήρως όποιον επένδυσε στην νέα τους δουλειά και δικαιωματικά τους απονέμεται το βραβείο για την μεγαλύτερη απογοήτευση της χρονιάς, για όσους τέλος πάντων πιστεύουν ακόμα σε αυτούς. Κατά τα άλλα τα θηρία Elton John, Paul Mccartney και Eric Clapton άφησαν πολύ μέτριες εντυπώσεις.
Οι αγαπημένοι Gov't Mule δεν ικανοποίησαν καθόλου με το "Shout!" και την ίδια αίσθηση μας άφησαν οι εδώ και δύο άλμπουμ πρώην αγαπημένοι μας, The Answer.
Bon Jovi - "What About Now" (video)
First cut is the deepestΦέτος είχαμε πολλά νέα φυντάνια που εντυπωσίασαν και έδειξαν στους φίλους του κλασικού rock πως πρέπει σιγά-σιγά να εγκαταλείπουν τους κουρασμένους δεινόσαυρους.
Πρωταθλητές της καρδιάς μας, όπως αποτυπώθηκε και στα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς, υπήρξαν οι Temperance Movement και ο μερακλίδικος πρώτος δίσκος τους.
Πολύ κοντά τους οι Federal Charm, Blues Pills και Mojo Radio με πανέμορφες και διαφορετικές εκδοχές του λεγόμενου blues rock.
Οι Gin Lady έπαιξαν όμορφα μεταξύ boogie και progressive ενώ οι Lone Crowes μας εντυπωσίασαν με τους heavy psych ήχους τους.
To «σαν ντοπαρισμένοι Zeppelin» rock των Scorpion Child μας κέντρισε το ενδιαφέρον, όπως και το «Blue Cheer συναντά την Tina Turner» στυλ των Wild Eyes S.F., ενώ και το blues rock των Ελλήνων Limpin Express έδειξε πως η σπίθα τους είναι αναμμένη.
The Temperance Movement - "Only Friend" (video)
Live & DangerousΣε μια καλή σχετικά χρονιά, αρκετά ιστορικά αλλά και πιο φρέσκα ονόματα επισκέφτηκαν την χώρα μας. Ο Roger Waters επέστρεψε στη μεγαλύτερη σκηνή του ΟΑΚΑ για να εισπράξει περισσότερα από το ίδιο show, χωρίς να καταφέρει να μας συγκεντρώσει ξανά μαζικά (εκτός αν αυτό ήταν μέρος του -ταιριαστού με το άλμπουμ- concept). Σημαντικό γεγονός θα πρέπει να θεωρείται η εμφάνιση της Patti Smith, ιδιαίτερα σε έναν χώρο όπως το Ηρώδειο όπου δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε rock συναυλίες.
Ο Eric Burdon επέστρεψε πιο δυνατός και μας χάρισε τρία όμορφα βράδια στο Half Note, ενώ ο Edgar Broughton επέλεξε την ακουστική version των πραγμάτων αφήνοντας ανάμικτες εντυπώσεις.
Για τους πολυπληθείς φίλους των Scorpions ήταν σίγουρα μια καλή χρονιά, καθώς είχαμε πρώτα τον Uli Jon Roth σε μια μίνι περιοδεία ανά την Ελλάδα και έπειτα τις τρεις συναυλίες των Scorpions και των φίλων τους στο Θέατρο Λυκαβηττού, οι οποίες ικανοποίησαν ως ένα βαθμό το κοινό.
O Rory Gallagher είχε την τιμητική του, καθώς μία φορά ο Barry Barnes και δύο φορές οι Band Of Friends (τον Αρπίλιο και τον Δεκέμβριο), στους οποίους συμμετέχουν οι Gerry McAvoy και Ted McKenna, έφεραν λίγη από τη μαγεία του τεράστιου Ιρλανδού κιθαρίστα στο Κύτταρο.
Ακολουθήσαμε τους Spiritual Beggars στους νέους hard rock δρόμους τους όπως και τους αγαπημένους Siena Root, Samsara Blues Experiment, Radio Moscow και Vavoura Band, αναμένοντας το πρώτο στούντιο άλμπουμ των τελευταίων! Απολαύσαμε όσο μπορούσαμε -όντας σαρδελοποιημένοι- τους Graveyard σε μια καλή χρονιά για τους οπαδούς του «Do it like the 70s» ήχου, του οποίου τους αγαπημένους μας εκπροσώπους καταγράψαμε στο αντίστοιχο αφιέρωμα.
Οι Hawklords έπαιξαν πολύ «space rock» στο μισοάδειο Κύτταρο, ενώ στο ΑΝ ούτε οι εξαιρετικοί Flying Eyes ούτε οι επίσης αξιόλογοι Horisont μάζεψαν κόσμο.
Δεν γινόταν να μην παρακολουθήσουμε τους Black Sabbath και έτσι ξενιτευτήκαμε στην Γερμανία για να δούμε μια υπέροχη συναυλία και έναν Ozzy που τραγούδησε όπως έπρεπε. Είδαμε επίσης την ιστορική επιστροφή των Rolling Stones στο Hyde Park, την συγκινητική επανεμφάνιση των Camel αλλά και τους πάντα εξαιρετικούς Rush και Walter Trout.
Στα του blues, τα festival που ξεχώρισαν στο εξωτερικό (για το εσωτερικό ούτε λόγος) ήταν το Bluesfest (Van Morrison, Robert Plant, Chris Rea) στο Royal Albert Hall του Λονδίνου και το κλασικό Crossroads Guitar Festival του Eric Clapton στις ΗΠΑ. Στα του Jam το Wanee ήταν για άλλη μια φορά αχτύπητο.
Scorpions - "In Trance" (live video)
Forward Is WorthΟι δρομολογημένες για το 2014 κυκλοφορίες είναι σχετικά λίγες, καθώς για τις αρχές του χρόνου αναμένονται τα καινούργια άλμπουμ των Paul Rodgers, Santana και κυρίως του Bruce Spingsteen.
Μέχρι το καλοκαίρι πάντως θα έχουν λογικά κυκλοφορήσει και νέες δουλειές από τους Jeff Beck και Robert Plant, ενώ δίσκο διασκευών ετοιμάζει ο Alice Cooper.
Η νέα γενιά του παλιού ήχου θα μας απασχολήσει όπως φαίνεται και την επόμενη χρονιά, με τους Ισλανδούς Vintage Caravan να ανοίγουν τον χορό, και τους Blues Pills να κυκλοφορούν ένα ακόμη EP, πριν κυκλοφορήσουν, μέσα στο 2014 ελπίζουμε, το full-length ντεμπούτο τους.
Σε συναυλιακό επίπεδο, θα τιμήσουμε με την παρουσία μας τους Blue Oyster Cult αναμένοντας μια αντίστοιχα καλή χρονιά με τη προηγούμενη, όσον αφορά τουλάχιστον στο πλήθος και την ποιότητα των συναυλιών.
Blues Pills - "Black Smoke" (video)
http://www.rocking.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου