ΔΕΝ ΤΟ ΣΗΚΩΣΑΝ

Η καλύτερη 11άδα που δεν κατέκτησε Champions League

Παικταράδες μεν που έμειναν χωρίς τη σπουδαία αυτή κατάκτηση

Ο Θεός της μπάλας δεν είναι πάντοτε δίκαιος. Κάποιες φορές αδικεί και μάλιστα υπερβολικά. Πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός πως ο μεγάλος Μπουφόν ή ο τεράστιος Ρονάλντο έμειναν χωρίς την κούπα με τα μεγάλα αυτιά; Και δεν είναι οι μόνοι... Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί παικταράδες που τελείωσαν την καριέρα τους χωρίς να πανηγυρίσουν τον σπουδαιότερο διασυλλογικό τίτλο στο ποδόσφαιρο.
Τζανλουίτζι Μπουφόν
Ο Μπουφόν είναι ο μόνος που έχει περισσότερες συμμετοχές από τον Φάμπιο Καναβάρο στην εθνική Ιταλίας - και είναι αρκετά μπροστά, έχοντας 176. Εχοντας υπογράψει το 2001 για το ποσό-ρεκόρ των 52 εκατ. ευρώ, μετά τις εμφανίσεις του στην Πάρμα, ο βετεράνος είναι πίσω μόνο από τον Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο σε ό,τι αφορά τις συμμετοχές στη Γιουβέντους. Ο Μπουφόν έχει επίσης υπάρξει στη λάθος πλευρά σε τρεις τελικούς Champions League, κάνοντας δύο αποκρούσεις πέναλτι το 2003, ενώ το 2015 είδε την Μπαρτσελόνα να νικάει με 3-1. Πιο πρόσφατα, ο Ιταλός υπέφερε πέρυσι, το 2017, όταν η αγαπημένη του Γιουβέντους ηττήθηκε με 4-1 από τη Ρεάλ Μαδρίτης.
Φάμπιο Καναβάρο
Ενας από τους σπουδαιότερους Ιταλούς όλων των εποχών, ο Καναβάρο και οι 138 συμμετοχές του στην εθνική ομάδα είναι 2ος πίσω μόνο από μόνο έναν που είναι επίσης σε αυτή τη λίστα, αν και ο Φάμπιο κατέκτησε τη Χρυσή Μπάλα του 2006. Παρά το γεγονός ότι έπαιξε στην Πάρμα στην καλύτερη εποχή της, στα τέλη των 90's, όπως επίσης και για τις Ιντερ, Γιουβέντους και Ρεάλ Μαδρίτης στη συνέχεια, το μετάλλιο του Champions League λείπει από τη συλλογή ενός παγκόσμιου πρωταθλητή.
Λιλιάν Τουράμ
Οπως και ο Νέντβεντ, ο Τουράμ ήταν φιναλίστ το 2003, με τη διαφορά ότι αυτός αγωνίστηκε κανονικά για τη Γιουβέντους σε εκείνο το ματς. Ο δεξιός μπακ έκανε τη δουλειά του, κρατώντας την Μίλαν στο "0" για 120 λεπτά, αλλά οι άστοχες εκτελέσεις των Νταβίντ Τρεζεγκέ, Μαρσέλο Ζαλαγέτα και Πάολο Μοντέρο στη διαδικασία των πέναλτι είχαν ως συνέπεια την ήττα της Κυρίας. Ο Τουράμ ήταν μέλος και της Πάρμα που κατέκτησε το κύπελλο UEFA το 1999, ενώ στη συνέχεια υπέγραψε για την Μπαρτσελόνα ακριβώς μετά την κατάκτηση του Champions League το 2006.
Πατρίκ Βιεϊρά
Χαφ που έπαιζε πολλές φορές στο Champions League -76 εμφανίσεις συνολικά- για τρία διαφορετικά κλαμπ, δηλαδή Αρσεναλ, Γιουβέντους και Ιντερ. Ο Γάλλος πρώην διεθνής άσος ήταν ένας... nearly man, φεύγοντας από τους Κανονιέρηδες 12 μήνες πριν φτάσουν στον τελικό του 2006 και μετά φεύγοντας από την Ιντερ τον Ιανουάριο του 2010, λίγους μήνες πριν την κατάκτηση του τροπαίου στη Μαδρίτη. Και δεν δικαιούνταν, βάσει κανονισμού, μετάλλιο.
Σεσκ Φάμπρεγας
Ο Φάμπρεγας έχει κάνει περισσότερες από 100 συμμετοχές στη διοργάνωση, αλλά ήταν φιναλίστ με την Αρσεναλ το 2006, πριν κάνει μια ονειρική επιστροφή στην ομάδα που υποστήριζε από μικρό παιδί, την Μπαρτσελόνα, πέντε χρόνια αργότερα. Ακριβώς μετά την κατάκτηση του 4ου Champions League της ιστορίας της. Εφυγε για το Stamford Bridge το 2014, το καλοκαίρι πριν κατακτήσουν το 5ο τρόπαιο τους οι Καταλανοί.
Μίκαελ Μπάλακ
Το να είσαι φιναλίστ με μία ομάδα είναι αρκετά κακό, αλλά το να είσαι με δύο πρέπει να είναι χάλια... Αυτή ήταν η μοίρα του Μπάλακ: Πρώτα το 2002 με την Μπάγερ Λεβερκούζεν, έξι χρόνια μετά με την Τσέλσι. Ο Γερμανός χαφ ήταν στη λάθος πλευρά σε ένα από τα καλύτερα γκολ στην ιστορία της διοργάνωσης στον πρώτο του τελικό, καθώς ο Ζινεντίν Ζιντάν έβαλε εκείνο το γκολ στη Λεβερκούζεν. Το 2008 ήταν αναγκασμένος να παρακολουθεί καθώς οι Τζον Τέρι και Νικολά Ανελκά αστόχησαν στα πέναλτι, δίνοντας το τρόπαιο στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Μπάλακ, τουλάχιστον, ευστόχησε στο δικό του πέναλτι εκείνη τη βραδιά.
Πάβελ Νέντβεντ
Ο Νέντβεντ, όπως και ο Κρέσπο, ήταν μέλος ομάδας που έφτασε στον τελικό του Champions League, αλλά η Γιουβέντους ηττήθηκε στη διαδικασία των πέναλτι από τη Μίλαν το 2003. Ο Τσέχος δεν αγωνίστηκε στο μεγάλο ματς του Old Trafford, όμως, αφού ήταν τιμωρημένος μετά την κάρτα στον ημιτελικό με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Ηταν όσο πιο κοντά πλησίασε στο να κατακτήσει αυτή τη διοργάνωση, σε μια χρονιά που κατέκτησε τελικά τη Χρυσή Μπάλα.
Ρουντ Φαν Νίστελροϊ
Με 56 γκολ στο Champions League, ο Φαν Νίστελροϊ είναι ο καλύτερος σκόρερ που δεν κατέκτησε ποτέ το τρόπαιο. Ο Ολλανδός φορ υπέγραψε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δύο χρόνια μετά το ιστορικό treble του 1999 και έφυγε δύο χρόνια πριν τον επόμενο ευρωπαϊκό θρίαμβο της. Δεν κατάφερε, επίσης, να κατακτήσει τον συγκεκριμένο τίτλο στα τέσσερα χρόνια που πέρασε στη Ρεάλ Μαδρίτης. Για να γίνουν χειρότερα τα πράγματα, ο Ολλανδός έχει αναδειχθεί πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης τρεις φορές, ενώ τα 56 γκολ σε 73 συμμετοχές του δίνουν καλύτερο μέσο όρο γκολ άνα ματς σε σχέση με τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Πού είναι η δικαιοσύνη;
Ερνάν Κρέσπο
Μέλος της ίδιας Πάρμα με τον Καναβάρο, ο Αργεντίνος έπαιξε σε κάποιες από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης και έχει σκοράρει και δύο γκολ σε τελικό Champions League. Δυστυχώς για τον Κρέσπο, αυτά τα γκολ ήρθαν το 2005, όταν η Λίβερπουλ επέστρεψε από το 3-0 για να νικήσει τη Μίλαν στα πέναλτι. Ο Κρέσπο, λίγα χρόνια μετά, έφυγε από την Ιντερ ένα χρόνο πριν κατακτήσει το τρόπαιο υπό τις οδηγίες του Ζοσέ Μουρίνιο.
Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς
Ο πρώην φορ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχει το ανεπιθύμητο ρεκόρ του να έχει τις περισσότερες συμμετοχές στο Champions League (120) χωρίς να κατακτήσει ποτέ το τρόπαιο. Στα 36 του χρόνια πλέον, παίζει για τους LA Galaxy στο MLS, άρα μπορούμε να πούμε ότι έχει παίξει το τελευταίο του παιχνίδι για την κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση. Ο Ιμπραΐμοβιτς, επίσης, είναι ακόμη ένας... nearly man: Εφυγε από την Ιντερ ένα χρόνο πριν το κατακτήσει το 2010, πριν κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα ένα χρόνο μετά φεύγοντας από την Μπαρτσελόνα. Επαιξε επίσης σε Αγιαξ, Γιουβέντους, Μίλαν, Παρί Σεν Ζερμέν και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ χωρίς αποτέλεσμα.
Ρονάλντο
Ο συνoνόματος Κριστιάνο έχει κατακτήσει ήδη τέσσερις φορές τη διοργάνωση, αλλά ο Βραζιλιάνος Ρονάλντο δεν τα κατάφερε ποτέ, παρά το γεγονός ότι έπαιξε για κάποια από τα καλύτερα κλαμπ της Ευρώπης. PSV, Μπαρτσελόνα, Ιντερ, Ρεάλ Μαδρίτης και Μίλαν είναι οι ομάδες του, αλλά αυτός που αναδείχθηκε καλύτερος παίκτης του κόσμου το 1997 και το 2002 δεν κατάφερε ποτέ να σηκώσει ψηλά το κορυφαίο ευρωπαϊκό τρόπαιο.

Πηγή: gazzetta.gr