Υπάρχει σχέση ανάμεσα στη μουσική και το έγκλημα;

Κάθε άνοιξη από το 2007, το Σιάτλ προσλαμβάνει μουσικούς του δρόμου για να παίζουν μουσική σε κάποια από τα πιο επικίνδυνα πάρκα της πόλης με σκοπό τη μείωση της εγκληματικότητας. Πώς επιδρούν λίγες νότες σε μια εγκληματική φύση;

Από την αρχαία Ελλάδα, οι φιλόσοφοι της εποχής όπως ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης άρχισαν από νωρίς να μελετούν τον τρόπο που επηρεάζει η μουσική τον ανθρώπινο ψυχισμό καθώς επίσης και τον τρόπο που αλληλεπιδρά με την υγεία. Ο Ιπποκράτης συνιστούσε θεραπείες με μουσική και τεκμηρίωνε τις ποικίλες επιδράσεις της στους ανθρώπους. Για τον Αριστοτέλη, η ενασχόληση με τη μουσική έχει σημασία εξαιτίας των συγκινήσεων που μπορεί να προσφέρει, ενώ ο Σόλωνας ήταν ο πρώτος που εισήγαγε τη διδασκαλία της μουσικής στην παιδεία των Αθηναίων στις αρχές του 6ου αιώνα π. Χ.   
Πέρα από την αρχαία Ελλάδα, στην Ινδία η μουσική ήταν κάτι πολύ περισσότερο από μια αναγκαία εμπειρία στη διαπαιδαγώγηση των νέων. Όλη η ανθρώπινη κοινωνία βασιζόταν στον ήχο κάτω από την ακόλουθη εξάρτηση: Με τον ήχο σχηματίζονται τα γράμματα, με τα γράμματα οι συλλαβές, με τις συλλαβές οι λέξεις, με τις λέξεις οι λεπτομέρειες της ζωής. Σύμφωνα με τη “θεωρία της διέγερσης”, η μουσική προκαλεί συναισθήματα στους ακροατές ανάλογα με αυτά που η ίδια εκφράζει. Ορισμένα είδη μουσικής φαίνεται να επηρεάζουν τη διανοητική κατάσταση ενός ατόμου αν και παραμένει αδιευκρίνιστος ο ακριβής τρόπος με τον οποίο συμβαίνει αυτό. 

Η κλασική μουσική θεωρείται ότι απωθεί τους εγκληματίες

Η μουσική στον τομέα της ψυχολογίας, συνδέεται στενά με την εγκληματικότητα. Χωρίς τις νότες, οι επιστήμονες θεωρούν ότι τα ποσοστά εγκληματικότητας θα ήταν πολύ πιο υψηλά από τα τωρινά που χαρακτηρίζουν κάθε χώρα ξεχωριστά. Σε περιοχές με υψηλή εγκληματικότητα, η μουσική χρησιμοποιείται συχνά ως μέθοδος καταπολέμησης των εγκληματικών συμπεριφορών, όπως στο Σιάτλ. Από το 2007, η αμερικανική πόλη του Σιάτλ στην Ουάσινγκτον κάθε άνοιξη προσλαμβάνει μουσικούς του δρόμου να παίξουν σε κάποια από τα πιο επικίνδυνα πάρκα της πόλης που καταλαμβάνουν υψηλές θέσεις εγκληματικότητας. 
Η πρωτοβουλία γίνεται σε μια προσπάθεια τα συγκεκριμένα σημεία να μετατραπούν σε ένα πιο “ζωντανό” και ασφαλές μέρος. Οι εικοσιπέντε μουσικοί που εναντιώνονται στο έγκλημα μέσα από τις νότες, παίζουν μουσική για τους εργαζομένους που κάνουν το μεσημεριανό τους διάλειμμα, για τους τουρίστες αλλά και για τους αστέγους που κοιμούνται στο πάρκο. Πολλές επιχειρήσεις σε διάφορα σημεία του πλανήτη χρησιμοποιούν τη μουσική ως μέσο αποτροπής της εγκληματικότητας. Πέρα από την παραπάνω δράση, εταιρείες στο Σιάτλ βάζουν στη διαπασών κλασική και country μουσική για να απωθούν τους βάνδαλους και όσους χασομερούν στον χώρο εργασίας, σύμφωνα με την seattle times. 
Η μέθοδος δείχνει να λειτουργεί καθώς σύμφωνα με έναν από τους υπεύθυνους της πρωτοβουλίας από τότε που ξεκίνησε η δράση, τα βίαια περιστατικά έχουν μειωθεί δραστικά. Η κλασική μουσική φαίνεται πως είναι “ένα χρήσιμο εργαλείο κατά της εγκληματικότητας”. Σε εμπορικά κέντρα της Νέας Ζηλανδίας, η συγκεκριμένη μουσική παίζει από τα μεγάφωνα, έχοντας μειώσει δραστικά τις εγκληματικές ενέργειες και συμπεριφορές. Σε 65 σταθμούς του μετρό στο Λονδίνο από την άλλη, η κλασική μουσική έχει πλέον καθιερωθεί, αποσπώντας θετικές κριτικές από το κοινό, ενώ η ίδια μουσική χρησιμοποιείται σε μόνιμη βάση σε πολλούς δημόσιους χώρους του Καναδά. 

Η επίδραση της μουσικής στους χώρους του μετρό

Από σχετική έρευνα του 2000 προκύπτει ότι το ρίγος που νιώθουμε από κάποια μουσικά κομμάτια, προκαλείται από ξαφνικές αλλαγές στην αρμονία ενώ η παρατηρούμενη αύξηση του καρδιακού ρυθμού συνδέεται με την επιτάχυνση και τις μουσικές συγκοπές. Θεωρείται πως η επίδραση που ασκεί η μουσική στην ανθρώπινη ψυχολογία είναι πιο έντονη όταν πρόκειται για άτομα με αδύνατη μουσική παιδεία. Ένας άνθρωπος αντίθετα με μουσική καλλιέργεια και καλή γνώση της μουσικής και της τεχνικής της, έχει κριτική προδιάθεση απέναντι σε κάθε νέα ακρόαση που τον κάνει να αναπτύσσει αντιστάσεις και να μην επηρεάζεται εύκολα από τη συγκινησιακή επίδραση της μουσικής. 
Το 1991, ο McClellan, είχε κάνει γνωστή τη θεωρία πως η συνεχής ακρόαση του ίδιου είδους μουσικής ενισχύει την επίδρασή της και μπορεί να έχει μια μόνιμη αλλαγή στο άτομο, επηρεάζοντας τη σχέση του με τον έξω κόσμο- τους ανθρώπους, τα γεγονότα, το φυσικό περιβάλλον. Εξίσου σημαντικό ρόλο στο μέγεθος της επίδρασης παίζει και η συναισθηματική κατάσταση του ατόμου αλλά και διάφορα στοιχεία της προσωπικότητάς του όπως η ωριμότητα, όταν ακούει ένα συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι. 
Οι λύσεις που ψάχνει κάθε επιχείρηση για να κρατήσει σε απόσταση την εγκληματικότητα φαίνεται πως είναι ιδιαίτερα δημιουργικές. Η μουσική για παράδειγμα, παρά τα άγνωστα εν μέρει οφέλη για μια αντεγκληματική πράξη, “έχει τη δύναμη να αλλάξει την φύση ενός περιβάλλοντος με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να στρέφονται σε άλλες αποφάσεις και όχι στη διάπραξη εγκλημάτων”.

 http://www.pathfinder.gr