Γιάννης Σκαρίμπας

Μια σπάνια μορφή των ελληνικών Γραμμάτων, ο ποιητής και πεζογράφος, Γιάννης Σκαρίμπας. Σε ένα έργο πλούσιο και πολλών διαστάσεων ο Γιάννης Σκαρίμπας (1893-1984) «τα έβαλε» με αστικές «καθιερωμένες» αξίες, με «όπλο» και τα υπερρεαλιστικά στοιχεία που είχε στο γράψιμο του...

Το ποίημα του Σκαρίμπα «Ουλαλούμ»** και η μελοποιημένη εκδοχή του από τον Νικόλα Άσιμο. 

 Ουλαλούμ…

Ήταν σα να σε πρόσμενα Κερά

απόψε που δεν έπνεε έξω ανάσα,

κι έλεγα: Θά ‘ρθει απόψε απ’ τα νερά

κι από τα δάσα.

Θά ‘ρθει, αφού φλετράει μου η ψυχή,

αφού σπαρά το μάτι μου σαν ψάρι

και θα μυρίζει ήλιο και βροχή

και νειό φεγγάρι . . .

Και να, το κάθισμά σου σιγυρνώ,

στολνώ την κάμαρά μας αγριομέντα,

και να, μαζί σου κιόλας αρχινώ

χρυσή κουβέντα:

. . . Πως – να, θα μείνει ο κόσμος με το «μπά»

που μ’ έλεγε τρελόν πως είχες γίνει

καπνός και – τάχας – σύγνεφα θαμπά

προς τη Σελήνη . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Νύχτωσε και δεν φάνηκες εσύ·

κίνησα να σε βρω στο δρόμο – ωιμένα –

μα σκούνταφτες (όπου εσκούνταφτα) χρυσή

κι εσύ με μένα.

Τόσο πολύ σ’ αγάπησα Κερά,

που άκουγα διπλά τα βήματα μου!

Πάταγα γω – στραβός – μεσ’ τα νερά;

κι εσύ κοντά μου . . .

*Ποιήματα και διηγήματα  του Γιάννη Σκαρίμπα μπορείτε να διαβάσετε εδώ (mikrosapoplous.gr).

**Σύμφωνα με φιλολογικές εκτιμήσεις, για τον τίτλο του ποιήματος, το «Ουλαλούμ» ίσως παραπέμπει στο αραβικό επιφώνημα ulalum, στο ποίημα του Έντγκαρ Άλαν Πόε («Ulalume», 1847) ή και στη (γνωστή) λέξη «αλαλούμ».