Η "γενετική" ομοιότητα με τους μπαμπάδες μας
Τα
φαινόμενα απατούν. Νέα έρευνα από ερευνητές του τμήματος Ιατρικής του
Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας, υποστηρίζει ότι από γενετική άποψη
μοιάζουμε περισσότερο στους μπαμπάδες μας.
Μπορεί εξωτερικά να
μοιάζουμε περισσότερο με τις μαμάδες μας, αλλά τα γονίδιά μας έχουν
περισσότερα κοινά με την πατρική γραμμή. Η "γενετική" ομοιότητα με τους μπαμπάδες μας
Σύμφωνα με τη μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature Genetics, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι, παρόλο που κληρονομούμε ίσες ποσότητες γενετικού υλικού από τους γονείς μας, στην ουσία, αυτό που έχουμε κληρονομήσει από τον μπαμπά μας είναι πιο έυκολο να εκφραστεί στο DNA μας.Για παράδειγμα, αν έχουμε κληρονομήσει το γονίδιο για κάποια ασθένεια από τη μητέρα μας, τότε αυτό είναι πιθανότερο να μην μπορεί να εκφραστεί τόσο έντονα, όπως θα εκφραζόταν αν το είχαμε κληρονομήσει από τον πατέρα μας.
Ο επικεφαλής της έρευνας Fernando Pardo Manuel de Villena, από το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας και τη σχολή Ιατρικής, σημειώνει, όπως διαβάζουμε στη Daily Mail, ότι αυτή η έρευνα είναι η πρώτη που δείχνει ότι τα θηλαστικά είναι γενετικά πιο όμοια με τους πατέρες τους.
"Αυτό είναι ένα εξαιρετικό νέο εύρημα της έρευνας, που ανοίγει την πόρτα σε έναν εντελώς νέο τομέα στην έρευνα της ανθρώπινης γενετικής. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν 95 γονίδια που υπόκεινται στην επίδραση του φαινομένου της γονεϊκής κληρονομικότητας. Λέγονται αποτυπωμένα γονίδια και μπορούν να παίξουν ρόλους σε ασθένειες, ανάλογα με το αν η γενετική μετάλλαξη προήλθε από τον πατέρα ή την μητέρα".
Η μελέτη
Για τη μελέτη, οι ερευνητές πραγματοποίησαν πειράματα με διαφορετικές ομάδες ποντικιών, οι οποίες σκοπίμως είχαν μεταλλαχθεί, για να εμφανίζουν γενετικές διαφορές μεταξύ τους και αναπαραχθήκαν σε διαφορετικές ηπείρους.Μετά την αναπαραγωγή των ποντικιών, οι ερευνητές έφθασαν στο αποτέλεσμα ότι τα γονίδια που ήταν πιο εκπεφρασμένα στους ενήλικους πια απογόνους τους, προέρχονταν αναλογικά περισσότερο από την πλευρά του μπαμπά.
Τα πειράματα έδειξαν ότι αυτή η γενετική ανισσοροπία εκφράζεται και στον εγκέφαλο των παιδιών, ενώ αυτή η μελέτη έχει βαρύνουσα σημασία για την έρευνα διάφορων ασθενειών, όπως παχυσαρκία, διαβήτη τύπου 2, καρκίνο, σχιζοφρένεια, καρδιοπάθεια και άλλα, όπως σημειώνει η ερευνητική ομάδα.
Με άλλα λόγια: Μπαμπάδες, μπορεί τα παιδιά σας, να μην σας μοιάζουν (τουλάχιστον εξωτερικά) αλλά, μάλλον, κληρονόμησαν το μυαλό σας. Αξίζει να φουσκώνετε από υπερηφάνια κάθε φορά που θα το σκέφτεστε.
Μαμάδες η καλύτερη επιλογή είναι να πάτε πάσο, σε αυτή την ατελείωτη κόντρα, σχετικά με την εμμονική ερώτηση: "Σε ποιον μοιάζει το παιδί;". Θυμηθείτε ότι η συνταγή για τον καρπό του έρωτα είναι η αγάπη. Και αυτό αρκεί!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου