8 από τις πιο ταλαιπωρημένες χώρες του κόσμου
Δυστυχώς, υπάρχουν πολλές
χώρες που οι κάτοικοί τους υποφέρουν καθημερινά από φτώχια, υποσιτισμό,
βία και έλλειψη κάλυψης βασικών αναγκών, σε ένα περιβάλλον που οι
(περισσότερες) χώρες της Δύσης εύχονται να μη γνωρίσουν ποτέ.
Το gallup.com διενεργώντας διάφορες δημοσκοπήσεις και ρωτώντας πολίτες σε διάφορες χώρες να αξιολογήσουν τις τρέχουσες και τις μελλοντικές συνθήκες διαβίωσής τους σε μια κλίμακα από το 0 έως το 10, κατέληξε σε κάποιες χώρες που φαίνεται να υποφέρουν. Κριτήριο ήταν η βαθμολόγηση κάτω από 4, η οποία, σύμφωνα με το gallup.com θεωρούνταν πολύ χαμηλή, παραπέμποντας σε απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης.
Πολλές από αυτές τις χώρες έχουν κοινά σημεία μεταξύ τους, με κάποιες να προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους μετά από εμφυλίους, άλλες να προσπαθούν να ισορροπήσουν λόγω διεφθαρμένων κυβερνήσεων και καταπάτησης ανθρώπινων δικαιωμάτων και οι περισσότερες υποφέρουν από φτώχια, με ανθρώπους να ζουν σε σκηνές και καλύβες, χωρίς τη στοιχειώδη υγιεινή ή καθαρό νερό.
Η έλλειψη μόρφωσης, δουλειάς και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης είναι επίσης κοινό στοιχείο τους και αν μέσα σε όλα αυτά προσθέσουμε και τη βία, τις διακρίσεις και την οικονομική αβεβαιότητα, οι συνθήκες γίνονται ακόμη πιο βασανιστικές.
Ιράν
Η φτώχια στο Ιράν εκτινάχτηκε από το 22% στο 40% μέσα σε 1,5 χρόνο, το νόμισμά τους, το ιρανικό ριάλ, υποτιμήθηκε τουλάχιστον 40%, ενώ οι τιμές των τροφίμων συνεχίζουν να ανεβαίνουν. Μαζί με όλα τα παραπάνω, η έλλειψη πρόσβασης στη δυτική ιατρική σημαίνει πολλαπλά προβλήματα στην υγεία των Ιρανών και σε συνδυασμό με τα οικονομικά προβλήματα, δεν αργεί να καταλάβει κάποιος πόσο υποφέρει αυτή η χώρα.
Ο εμφύλιος πόλεμος έχει προκαλέσει περισσότερους από 100 χιλιάδες θανάτους ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων και περίπου 11 χιλιάδων παιδιών, με πάνω από 2,1 εκατομμύρια Σύρους μετανάστες να παλεύουν για να βρουν καταφύγιο στις γειτονικές χώρες. Πολλοί είναι επίσης οι τραυματίες, βασανισμένοι και εκτελεσμένοι σε μια χώρα που οι ένοπλες συρράξεις συνεχίζονται.
Το πιο τρομαχτικό θέμα που αντιμετωπίζει η Μαδαγασκάρη είναι οι καταστροφές και σφαγές ολόκληρων χωριών και περιοχών. Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, έχουν υπάρξει διάφορες περιπτώσεις όπου ολόκληρες πόλεις και χωριά κάηκαν και όλοι οι κάτοικοί τους σκοτώθηκαν, με τουλάχιστον 250 ανθρώπους να σκοτώνονται π.χ. στη νότια πόλη Fort-Dauphin. Οι αρχές μιλούν για κοινοτικές συγκρούσεις, ενώ σε ένα χωριό αναφέρονται τουλάχιστον 86 δολοφονίες με μαχαίρια. Ακόμη, την τελευταία δεκαετία η Μαδαγασκάρη χαρακτηρίζεται από πολιτικές ταραχές, με αποκορύφωμα δύο κρίσεις εξουσίας ανάμεσα σε κυβέρνηση και σε αντιπολίτευση και από το 2014 η οικονομία της έχει αποδυναμωθεί, με την ποιότητα ζωής να παραμένει χαμηλή για τον πληθυσμό.
Το 2012, η Ουγγαρία θέσπισε νέο Σύνταγμα, το οποίο προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις, τόσο από την αντιπολίτευση, όσο και από το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας. Το Σύνταγμα αυτό φαίνεται να αντανακλά την ιδεολογία του κυβερνόντος κόμματος, αγνοώντας τα πιστεύω των υπόλοιπων κομμάτων και θεωρείται άκρως συντηρητικό χριστιανικό, παρ’ όλο που η χώρα δεν εντάσσεται στις βαθιά θρησκευόμενες. Οι διακρίσεις και οι ρατσιστικές επιθέσεις συμβαίνουν συχνά, με ιδιαίτερο στόχο τους Ρομά και οι αρχές αντιδρούν σε όλα αυτά με πολύ αργούς ρυθμούς. Τον Αύγουστο του 2012, μάλιστα, το ακροδεξιό κόμμα Jobbik, μαζί με άλλες ομάδες, πραγματοποίησαν διαδήλωση στο Devescer πετώντας κομμάτια τσιμέντου και άλλα αντικείμενα στα σπίτια των Ρομά, με την αστυνομία να μένει αμέτοχη.
Στο δυτικό τμήμα του νησιού της Ισπανιόλας, στην Καραϊβική, η Αϊτή αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα ανάκαμψης μετά το σεισμό του 2010 που άφησε χιλιάδες ανθρώπους άστεγους. To 2012, 320 χιλιάδες άνθρωποι ζούσαν ακόμη σε σκηνές, με έλλειψη επαρκούς νερού, ενώ η βία σε γυναίκες και κορίτσια αποτελεί συχνό φαινόμενο. Οι τροπικές θύελλες Isaac και Sandy προκάλεσαν ακόμη περισσότερα προβλήματα και συνέβαλλαν στην έξαρση χολέρας, η οποία σκότωσε περίπου 900 άτομα το 2012.
Στη νοτιοανατολική Ασία, η Καμπότζη είναι επίσης μια χώρα που τα έχει βρει δύσκολα. Η υπερβολική χρήση βίας, η έλλειψη ελευθερίας της έκφρασης και εξώσεις είναι 3 από τα πιο σημαντικά θέματα που αντιμετωπίζει η χώρα σήμερα. Οι διαδηλώσεις που πραγματοποιούνται για τα δικαιώματα πάνω στη γη και τα σπίτια αντιμετωπίζονται με βία και σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, τρεις γυναίκες πυροβολήθηκαν στην επαρχία Svay Rieng κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων ενάντια στις συνθήκες εργασίας, ενώ ένα 14χρονο κορίτσι πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε στο Kratie καθώς οι δυνάμεις ασφαλείας έμπαιναν στο χωριό για να πραγματοποιήσουν έξωση σε 600 οικογένειες. Η συντριπτική πλειοψηφία των εξώσεων γίνεται βίαια και οι άνθρωποι καταλήγουν σε μέρη με κακές συνθήκες υγιεινής και ελάχιστες ευκαιρίες δουλειάς και κατοικίας.
Οι μη πατριωτικές ιδέες αντιμετωπίζονται με εχθρότητα και βία στην Αρμενία, με την αστυνομία και τις τοπικές αρχές να συμμετέχουν συχνά στις πράξεις βίας, αντί να τις αποτρέπουν. Σε ένα συμβάν, μάλιστα, του 2012, όπου πραγματοποιήθηκε επίθεση με μολότοφ σε ένα gay-friendly bar της πρωτεύουσας Γιερεβάν, η αστυνομία έφτασε μετά από 12 ώρες στον τόπο του εγκλήματος και μετά τη σύλληψη τους, οι ένοχοι αφέθηκαν ελεύθεροι από 2 μέλη του Κοινοβουλίου, τα οποία θεώρησαν ότι η επίθεση αυτή δεν συγκρουόταν με τις πεποιθήσεις τους.
Οι διακρίσεις και τα εγκλήματα μίσους αποτελούν θέματα με τα οποία οι κάτοικοι της Βουλγαρίας βρίσκονται αντιμέτωποι καθημερινά. Οι Ρομά δέχονται ρατσιστικές επιθέσεις καθημερινά, με περιορισμένη πρόσβαση στην εκπαίδευση, την εργασία και την υγεία, οι διακρίσεις, όμως, δεν σταματούν εκεί, αφού η Βουλγαρία δεν καταδικάζει ως εγκλήματα μίσους τις βίαιες πράξεις που αφορούν τους ομοφυλόφιλους, με αποτέλεσμα η LGBT κοινότητα να δέχεται συνεχώς βία από διάφορες κατευθύνσεις. Και από οικονομικής άποψης, όμως, η κάτοικοι της Βουλγαρίας αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, αφού παρά τις τελευταίες αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, παραμένουν ακόμη σε χαμηλά επίπεδα, με τον κατώτατο μισθό να μην ξεπερνάει τα 200 ευρώ.
http://www.clickatlife.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου