Γιατί τόσο μίσος για την Ελλάδα και τις αξίες μας ρε παιδιά;

Αφού έμπλεος ποικίλων, όμορφων συναισθημάτων παρακολούθησα την πανηγυρική εκδήλωση της παρέλασης στο κλεινόν άστυ των Αθηνών για την επέτειο της εθνικής μας παλιγγενεσίας είπα να περιδιαβώ στο διαδίκτυο για να εισπράξω πώς βίωσαν την ημέρα οι υπόλοιποι συμπολίτες μας. δυστυχώς έκθαμβος και με μεγάλη λύπη πληροφορήθηκα τις υβριστικές και προπαγανδιστικές διαρροές των γνωστών φερέφωνων εις βάρος των τμημάτων των Ομάδων Υποβρύχιων
Καταστροφών.
Επειδή η δημοκρατία μας επιτάσσει να λαμβάνουμε πάντα υπόψιν μας την άποψη και τη θέση της πλειοψηφίας, των πολλών συμπολιτών μας, έκανα τον κόπο προτού εκφέρω δημόσιο, γραπτό λόγο, να μπω και να διαβάσω τα σχόλια και τα μηνύματα εκατοντάδων απλών πολιτών για το ζήτημα που τεχνηέντως ανέκυψε.
Αυτό που ξεκάθαρα διαφαίνεται από τα γεμάτα πικρία, πόνο και ιερή αγανάκτηση σχόλια και μηνύματα των συμπατριωτών μας είναι η απορία τους για το ποια είναι η αιτία για την τόσο απρόκλητη και γεμάτη μίσος επίθεση ενάντια στα κορυφαία τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς τα συνθήματα που ακούστηκαν ήταν τα ηπιότερα από όσα έχουν ακουστεί τις τελευταίες δεκαετίες και δεν περιέγραφαν τίποτα περισσότερο από τον αγνό πόθο και τη μυστική προσευχή της συντριπτικής πλειοψηφίας των εκατομμυρίων Ελλήνων το ότι » Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικιά μας θα “ναι » η Βασιλεύουσα Πόλη.
Είναι αυτονόητο, ότι όταν κάποιος αναφέρεται στο μύχιο αυτό πόθο του Ελληνισμού, πιο πολύ την αγάπη στην πατρίδα του εκφράζει και όχι κάποιο σοβινιστικό μίσος για τον γειτονικό λαό. Αναπολεί νοσταλγικά τις θύμισες και τις παραδόσεις με τις οποίες ανατράφηκαν όλες οι γενιές των Ελλήνων μέχρι και σήμερα που στην ευχή και προτροπή »Θα πάρουμε την Πόλη» δεν αναφέρονταν σε αιματοκύλισμα και σφαγές αλλοδόξων, αλλά περιέκλειαν σ” αυτήν την άφατη και νοσταλγική αγάπη τους για το μεγαλείο του Ελληνισμού, του Αρχαιοελληνικού, του Βυζαντινού και του Νεότερου. Εξωτερίκευαν εν πολλοίς την πίστη και την αφοσίωσή τους στα ιστορικά δίκαια της φυλής μας.
Έτσι μόνο ερμηνεύονται και έτσι μόνο μπορούν να ιδωθούν τα βουρκωμένα μάτια του Ιεροκλή Μιχαηλίδη στην »Πολίτικη κουζίνα» την ώρα που αναστενάζοντας αναφωνεί: »Την Πόλη, γι” αυτό την είπανε Πόλη, γιατί είναι η ομορφότερη πόλη του κόσμου», ομολογώντας το προφανές ότι δηλαδή η Κωνσταντινούπολη λόγω της ελληνικότητάς της φαντάζει πανώρια και περικλεής στους ανά την υφήλιο απογόνους του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αύριο θα ξεκινήσει κανείς κάποιον κατακτητικό πόλεμο για την κατάληψή της. Αλλά από την άλλη δεν μπορεί κανείς να στερήσει από έναν ολόκληρο λαό το δικαίωμα στο όνειρο, την γλυκιά προσμονή για την Ανάσταση των χαμένων Πατρίδων του Ελληνισμού.
Αυτό που πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να μην λησμονούν όσοι εργολαβικά έχουν αναλάβει τον αφελληνιστική προπαγάνδα σε βάρος της πατρίδας μας είναι ότι όσα χάμπουργκερ και αν μας ταΐσουν, όση ηλιθιότητα και προστυχιά μας πετάξουν από τα χαλκεία τους, πάντα θα δακρύζουμε οι Έλληνες όταν ακούμε το «Τη Υπερμάχω» και πάντα θα αναριγούμε σύγκορμοι όταν θα παιανίζει ο υπέροχος Εθνικός μας Ύμνος. Είμαστε σύμφυτοι με τις αξίες και τα ιδανικά μας και έχουμε το κουράγιο όταν το ρεύμα του ποταμιού έρχεται ορμητικό να σαρώσει τα ιερά και τα όσια, να διαγράψει απ” την μνήμη μας όλα τα υπέροχα κατορθώματα των γενναίων προγόνων μας, να απαλείψει όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που μας κάνουν Έλληνες, ίσους με όλους τους άλλους λαούς της γης, αλλά όχι ίδιους, να πάμε κόντρα στο ρεύμα του ποταμιού και στα ρυάκια του που χυδαία προπαγανδίζουν τα μισαλλόδοξα εις βάρους των Ελλήνων μυθεύματά τους.
Έλληνες, κλείστε τα αυτιά σας στην ανθελληνική προπαγάνδα των πληρωμένων από ξένα κέντρα και αλλότρια συμφέροντα φερέφωνων. Μην τους ακούτε γιατί είναι πολύ μικροί και τόσο λίγοι. Μην χάνετε την ελπίδα. Ήδη οι λαοί της Ευρώπης αφυπνίζονται και επαναστατούν. Ψηφίζουν τις Κυβερνήσεις τους με γνώμονα το συμφέρον της πατρίδας τους και μόνο. Δεν μπορούμε να χαρίσουμε στο ναζισμό ούτε έναν από τους πληγωμένους συμπατριώτες μας που με οργή και απογοήτευση ψηφίσαν το φασιστικό αυτό μόρφωμα.
Τώρα είναι η ώρα αναλογιζόμενοι τις ευθύνες και το χρέος μας έναντι των προγόνων και των παιδιών μας να συστρατευθούμε όλοι οι Έλληνες σε ένα κοινό πατριωτικό μέτωπο, σε μια πανεθνική παράταξη που τα ιερά και τις παραδόσεις της ένδοξης πατρίδας μας θα τα έχει στην προμετωπίδα και στους καταστατικούς σκοπούς της και θα διέπονται από αυτά όλες οι πράξεις και οι κινήσεις της.

Γράφει ο ιστορικός και συγγραφέας, Κλεόβουλος Μόσχος
 rizopoulospost.com