ΗΡΕΜΙΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ...
1) Η ηρεμία πριν την καταιγίδα...
Κανένα τέλος δεν έρχεται με άδεια χέρια...
Κική Δημουλά
Όταν μια κυβέρνηση μοιράζει εν είδει "Χριστουγεννιάτικου μποναμά” περί
το ένα δισ. ευρώ έχοντας ληξιπρόθεσμες οφειλές 5-6 δισ. ευρώ προς τον
ιδιωτικό τομέα, είναι σαν πετάει στο δρόμο εργαζόμενους για να
ξεγελάσει τους χαμηλοσυνταξιούχους με τη διανομή 500 ευρώ.
Όταν καταργείς θέσεις εργασίας για να μοιράσεις επιδόματα σε
συνταξιούχους, στην ουσία τους αφαιρείς χιλιάδες ευρώ από το αύριο για
να μοιράσεις 500άρικα σήμερα.
Οι συντάξεις είναι βιώσιμες όταν υπάρχουν βιώσιμες θέσεις εργασίας που
καταβάλουν εισφορές και φόρους. Βιώσιμες θέσεις εργασίας δεν υπάρχουν
όταν οι επιχειρήσεις συνωστίζονται στην έξοδο όπως αυτήν την περίοδο.
Τα περιθώρια του success story που καλλιεργεί η κυβέρνηση από τις αρχές
του 2016 στενεύουν συνεχώς καθώς η οικονομία παραμένει ο πλέον
αμείλικτος κριτής. Οι επενδυτές δεν δελεάζονται με παχιά λόγια και
χάνδρες με καθρεφτάκια.
Τόσο η μεταβολή του ΑΕΠ το 2016 και το 2017 όσο και τα έσοδα από την
περασμένη Άνοιξη και μετά, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Το καράβι
δεν βγαίνει από τη δίνη αλλά συνεχίζει να παρασύρεται στα βράχια.
Με το μείγμα της οικονομικής πολιτικής που δίνει έμφαση στην αύξηση των
φόρων και των εισφορών ήταν θέμα χρόνου να συμβεί αυτό που συμβαίνει.
Το "λίπος” που διέθετε η ελληνική κοινωνία και εξασφάλισε μια παράταση
μερικών ετών τώρα σώνεται.
Το 2016 αποδείχτηκε χειρότερο από το 2015 για την οικονομία. Το 2017
αποδεικνύεται χειρότερο από το 2016 παρά τη στήριξη από την τουριστική
έκρηξη και τις χαμηλές τιμές του πετρελαίου. Το 2018 θα αποδειχτεί
χειρότερο από το 2017.
Τους τελευταίους μήνες βρίσκεται σε εξέλιξη η μεγαλύτερη έξοδος
επιχειρήσεων μετά τις δεκαετίες ‘80 και ‘90 που ερημοποίησαν τον
παραγωγικό ιστό της χώρας.
Η κυβέρνηση επικοινωνιακά προσπαθεί να αποκρύψει τη μεγάλη εικόνα εστιάζοντας στις εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Το 2010-12 το παλιό πολιτικό σύστημα έχασε τα δυο τρίτα της εκλογικής
του βάσης γιατί η κοινωνία του χρέωσε ορθώς την ευθύνη της χρεοκοπίας
που ανέτρεψε τα δεδομένα της ζωής.
Δεν θα συμβεί το ίδιο όταν οι προσδοκίες για ανάπτυξη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ
αποδειχτούν φενάκη. Τώρα το "λίπος” που κράτησε την κοινωνία όρθια έχει
σωθεί.
Μετά το Καλοκαίρι του 2015 οι κοινωνικές και πολιτικές εντάσεις μειώθηκαν. Αυτό συνέβη για δύο λόγους.
Ο ένας είναι γιατί οι "άρχοντες” του πεζοδρομίου που είναι τα δίκτυα
επιρροής της σημερινής κυβέρνησης διορίστηκαν μετακλητοί. Οι
αγανακτισμένοι και "αγανακτισμένοι” έχασαν τους κρυστάλλους συμπύκνωσης
των κινητοποιήσεων.
Ο άλλος λόγος, ο οποίος αφορά και τη μεγάλη πλειοψηφία, είναι γιατί ο
κόσμος κουράστηκε να βιώνει μαρτυρικά τη χρεοκοπία σε αργή φάση που
εξασφάλισαν τα μνημόνια. Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει, αποφάσισαν για
ψυχοπροφυλακτικούς λόγους και σταμάτησαν να διαβάζουν εφημερίδες και να
παρακολουθούν δελτία ειδήσεων. Αν κοιτάξει κάποιος τις κυκλοφορίες των
εφημερίδων θα το διαπιστώσει εύκολα...
Η μεγάλη πλειοψηφία σιωπά και προσεύχεται να έχουν δίκιο αυτοί που υποστηρίζουν πως τα χειρότερα είναι πίσω.
Η οικονομία όμως είναι αμείλικτη. Μπορείς να ξεγελάσεις τους
συνταξιούχους και τους δημοσίους υπαλλήλους μοιράζοντας σήμερα ένα
κλάσμα αυτών που θα χάσουν αύριο, αλλά δεν μπορείς να ξεγελάσεις την
οικονομία που τρέφεται με μελλοντικές ταμειακές ροές.
Κανένα δείγμα αναστροφής της κατάστασης δεν υπάρχει από καταθέσεις και
λιανεμπόριο παρά την ισχυρή δόση ενίσχυσης από τον τουρισμό. Οι
μηδαμινές εξαγωγές παίζουν ελάχιστο ρόλο και οφείλονται σε κινήσεις
απόγνωσης για τη διάθεση αδιάθετων αποθεμάτων.
Η οικονομία όπως δείχνει και το ΑΕΠ μετά το 2015 έχει καθίσει στο βυθό
και οι μεταβολές θυμίζουν όλο και περισσότερο το καρδιογράφημα νεκρού
πριν την τελική ευθεία.
Η κατάσταση θυμίζει την ηρεμία πριν την καταιγίδα...
Η επόμενη καταιγίδα καθώς το "λίπος” της χώρας εξαντλείται, θα κάνει τις προηγούμενες να μοιάζουν με ψιλόβροχα.
2) Τα αγοραία
Η αγορά συνεχίζει να κινείται σαν να προεξοφλεί αντί ανάπτυξη και έξοδο από τα μνημόνια, ένα νέο 2015.
Οι όγκοι έχουν στερέψει και ο Γενικός Δείκτης λόγω των τραπεζών
παραμένει καθηλωμένος στο βάθος του πηγαδιού των 750 μονάδων, 50%
χαμηλότερα από τα υψηλά του 2014 όταν είχαμε ξαναβγεί στις αγορές.
Την Άνοιξη του 2014 ο DAX ήταν στις 8.000 μονάδες και ο Γενικός Δείκτης στις 1.400 μονάδες.
Σήμερα ο DAX είναι στις 13.000 μονάδες και ο Γενικός Δείκτης στις 750 μονάδες.
Η αγορά φαίνεται να φοβάται εξελίξεις παρόμοιες με εκείνες του 2015... Ήτοι εκλογές, δημοψηφίσματα και πολιτικό χάος.
3) Μετοχές Τραπεζών
Οι πληροφορίες τόσο από το εσωτερικό των τραπεζών όσο
και από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς που τις παρακολουθούν και εποπτεύουν
λένε πως δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα καθώς διαθέτουν ικανά
"μαξιλαράκια” κεφαλαίων για παν ενδεχόμενο.
Το ταμπλό από την άλλη λέει πως υπάρχει πρόβλημα...
Του Κώστα Στούπα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου