ΑΝΟΜΒΡΙΑ

 

«Πιρπιρίτσα, πιρπατεί…του Θιό παρακαλεί…Θε΄΄ε μου ρίξι μια βρουχή,  μια βρουχή μια σιγανή…»     ένα πανάρχαιο έθιμο σε εποχή παρατεταμένης ανοµβρίας στο Θεσσαλικό κάμπο ιδιαίτερα το καλοκαίρι… πρόκληση για τους αγροκτηνοτρόφους η έλλειψη νερού… Τα πηγάδια έστυβαν, τα
ποτάμια, τα δέντρα, τα σιτηρά, τα όσπρια τα λαχανικά οι καλλιέργειες όλες περιμένουν τη λυτρωτική βροχή… ο κάμπος ζεί «την ξηρασία»η πρώτη σκέψη ήταν η λιτανεία της εκκλησίας,μια παράκληση για βροχή…., ξεκινούσαν νωρίς το πρωί .  Ο παππάς και οι κάτοικοι του χωριού από την εκκλησία με τις εικόνες στα χέρια.. στα χωράφια κοντά στο ποτάμι γινόταν η λιτανεία,όλοι προσεύχονταν στο Θεό…να ανοίξουν οι ουρανοί…μετά σειρά είχε η πιρπιρίτσα… ένα μικρό κορίτσι «χόρευε το χορό τς βροχής» … από σπίτι σε σπίτι «μεταμφιεσμένη «βρέχει… με νερό… και της βρέχουν το κεφάλι … το κορίτσι τινάζεται… σκορπώντας παντού βροχή!!!

Ήθη και έθιμα

ΑΝΝΑ ΚΟΥΣΙΑΝΤΖΑ

 agapotinafpakto