οι κιθαρίστες λειτουργούν αλλιώς εγκεφαλικά
Ο εγκέφαλος του κιθαρίστα διαφέρει από τους άλλους!
Νέα επιστημονική μελέτη επιβεβαιώνει αυτό που υποψιαζόμαστε χρόνια: οι κιθαρίστες λειτουργούν αλλιώς εγκεφαλικά
Σίγουρα, όλοι είχαμε μια υποψία για χρόνια, αλλά τώρα μια
μελέτη ήρθε για να το επιβεβαιώσει: οι κιθαριστές έχουν διαφορετικό
εγκέφαλο από όλους εμάς τους υπόλοιπους!
Σε μελέτη που 2012 διεξήχθη στο Βερολίνο, ερευνητές σάρωσαν τους εγκεφάλους χωρίζοντας του υπό μελέτη κιθαρίστες σε 12 ζεύγη, ενώ όλοι κλήθηκαν να παίξουν το ίδιο μουσικό κομμάτι. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα νευρικά δίκτυα των κιθαριστών μπορούσαν να συγχρονιστούν ανά ζεύγος, όχι μόνο παίζοντας το κομμάτι, αλλά ακόμα και λίγο πριν.
Σύμφωνα με τη μελέτη, όταν ένας κιθαρίστας παίζει, τότε απενεργοποιεί προσωρινά την περιοχή του εγκεφάλου που συνήθως «κατεβάζει ρολά» στην προσπάθεια επίτευξης των μακρόπνοων σχεδίων και στόχων, σηματοδοτώντας μια στροφή από το συνειδητό στο ασυνείδητο.
Όταν μη έμπειροι μουσικοί προσπαθούν να παίξουν ένα σόλο, το συνειδητό μέρος του εγκεφάλου τους παραμένει σε λειτουργία, πράγμα που σημαίνει ότι οι «πραγματικοί» κιθαρίστες είναι σε θέση να στραφούν σε πιο δημιουργικό και λιγότερο πρακτικό τρόπο σκέψης, πολύ πιο εύκολα.
Σύμφωνα με την policymic.com, η έρευνα καθιστά σαφές ότι οι κιθαρίστες είναι πνευματικοί, διαισθητικοί άνθρωποι. Αυτό το είδος της διαισθητικής σκέψης διατρέχει όλη τη διαδρομή του πώς μαθαίνουν οι κιθαρίστες. Σε αντίθεση με τους μουσικούς που μαθαίνουν μέσα από τις παρτιτούρες, οι κιθαρίστες, σύμφωνα με τους ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Vanderbilt, οδηγούνται σε καλύτερη κατανόηση ενός τραγουδιού κοιτάζοντας κάποιον να το παίζει και όχι μελετώντας από σημειώσεις σε χαρτί.
Η διαίσθηση μπορεί να προέλθει από μια αλήθεια που κάθε κιθαρίστας υποπτεύεται: Το να παίζεις κιθάρα ξεπερνά την απλή χημεία του εγκεφάλου. Ο Pat Martino, τζαζ κιθαρίστας από τη Φιλαδέλφεια, αφαίρεσε το 70% του αριστερού κροταφικού λοβού του γύρω στα 30 του, λόγω αιμορραγίας. Όταν βγήκε από τη χειρουργική επέμβαση, δεν μπορούσε να παίξει κιθάρα.
Μέσα σε δύο χρόνια, ο Martino ήταν σε θέση να ξαναμάθει πλήρως πώς να παίξει τζαζ κιθάρα. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν τον εγκέφαλο του Martino ως παράδειγμα της εγκεφαλικής πλαστικότητας. Για τους κιθαρίστες, ο Martino αντιπροσωπεύει κάτι άλλο: Το να παίζεις κιθάρα δεν είναι απλά μια ικανότητα. Είναι ένας τρόπος να ζεις.
Σε μελέτη που 2012 διεξήχθη στο Βερολίνο, ερευνητές σάρωσαν τους εγκεφάλους χωρίζοντας του υπό μελέτη κιθαρίστες σε 12 ζεύγη, ενώ όλοι κλήθηκαν να παίξουν το ίδιο μουσικό κομμάτι. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα νευρικά δίκτυα των κιθαριστών μπορούσαν να συγχρονιστούν ανά ζεύγος, όχι μόνο παίζοντας το κομμάτι, αλλά ακόμα και λίγο πριν.
Σύμφωνα με τη μελέτη, όταν ένας κιθαρίστας παίζει, τότε απενεργοποιεί προσωρινά την περιοχή του εγκεφάλου που συνήθως «κατεβάζει ρολά» στην προσπάθεια επίτευξης των μακρόπνοων σχεδίων και στόχων, σηματοδοτώντας μια στροφή από το συνειδητό στο ασυνείδητο.
Όταν μη έμπειροι μουσικοί προσπαθούν να παίξουν ένα σόλο, το συνειδητό μέρος του εγκεφάλου τους παραμένει σε λειτουργία, πράγμα που σημαίνει ότι οι «πραγματικοί» κιθαρίστες είναι σε θέση να στραφούν σε πιο δημιουργικό και λιγότερο πρακτικό τρόπο σκέψης, πολύ πιο εύκολα.
Σύμφωνα με την policymic.com, η έρευνα καθιστά σαφές ότι οι κιθαρίστες είναι πνευματικοί, διαισθητικοί άνθρωποι. Αυτό το είδος της διαισθητικής σκέψης διατρέχει όλη τη διαδρομή του πώς μαθαίνουν οι κιθαρίστες. Σε αντίθεση με τους μουσικούς που μαθαίνουν μέσα από τις παρτιτούρες, οι κιθαρίστες, σύμφωνα με τους ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Vanderbilt, οδηγούνται σε καλύτερη κατανόηση ενός τραγουδιού κοιτάζοντας κάποιον να το παίζει και όχι μελετώντας από σημειώσεις σε χαρτί.
Η διαίσθηση μπορεί να προέλθει από μια αλήθεια που κάθε κιθαρίστας υποπτεύεται: Το να παίζεις κιθάρα ξεπερνά την απλή χημεία του εγκεφάλου. Ο Pat Martino, τζαζ κιθαρίστας από τη Φιλαδέλφεια, αφαίρεσε το 70% του αριστερού κροταφικού λοβού του γύρω στα 30 του, λόγω αιμορραγίας. Όταν βγήκε από τη χειρουργική επέμβαση, δεν μπορούσε να παίξει κιθάρα.
Μέσα σε δύο χρόνια, ο Martino ήταν σε θέση να ξαναμάθει πλήρως πώς να παίξει τζαζ κιθάρα. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν τον εγκέφαλο του Martino ως παράδειγμα της εγκεφαλικής πλαστικότητας. Για τους κιθαρίστες, ο Martino αντιπροσωπεύει κάτι άλλο: Το να παίζεις κιθάρα δεν είναι απλά μια ικανότητα. Είναι ένας τρόπος να ζεις.
http://www.rocking.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου