Η ευτυχία μοιάζει με ένα "βαλς χαμένων ονείρων"...

Τι ψάχνουμε χωρίς να βρίσκουμε από το 1930 μέχρι σήμερα;

Τι μπορεί να έχει αλλάξει από τη δεκαετία του 1930 μέχρι σήμερα, στον τρόπο που απαιτούμε κάθε φορά να ευτυχήσουμε; Πέρα από σχετικές έρευνες και μελέτες, γνωρίζουμε πως αν και η προσέγγισή μας γύρω από την ευτυχία έχει αλλάξει, σε έναν βαθμό παραμένει η ίδια . Από τότε που κατηφορίζαμε με λαχτάρα ως παιδιά στους δρόμους του χωριού μέχρι τη σημερινή προσαρμογή στο γκρίζο της πόλης, τα πράγματα που φέρνουν την ευτυχία ποικίλλουν αλλά δεν ορίζονται απαραίτητα με βάση το χρονολογικό έτος.

Τότε που ως παιδιά τρέχαμε με όνειρα και όρεξη στις απότομες κατηφόρες του χωριού χωρίς να μας νοιάζει ο χρόνος που περνάει και παίρνει μαζί του το καλοκαίρι. Τότε που με μια ντομάτα στο χέρι, μια φέτα ψωμί και λίγες ελιές χορταίναμε και δίναμε και στον διπλανό. Ακριβώς τότε μετρούσαμε διαφορετικά την ευτυχία και είχαμε το περιθώριο να αφήσουμε στην άκρη μεταβλητές που λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη μας σήμερα όταν καλούμαστε να πούμε τι μας κάνει ευτυχισμένους. Ή μήπως τα πράγματα που πιστεύαμε ότι μας έκαναν χθες χαρούμενους, τελικά μας κάνουν και σήμερα και ίσως και λίγο περισσότερο σε σχέση με το παρελθόν; 

Το τότε με το σήμερα στο κυνήγι της ευτυχίας

Η αλήθεια σε νούμερα 

Από τη δεκαετία του 1930 μέχρι σήμερα, πολλά έχουν αλλάξει και ένα από αυτά είναι ο τρόπος που προσεγγίζουμε την ευτυχία. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε τουλάχιστον πρόσφατα η ψυχολόγος Sandie McHugh, στηριγμένη σε μια από τις πιο γνωστές μελέτες που έχουν γίνει ποτέ για την ευτυχία πίσω στο μακρινό 1938. Η οπτική με την οποία προσεγγίζουμε τον όρο της ευτυχίας εδώ και περίπου 80 χρόνια, δεν είναι ασφαλώς η ίδια και σε αυτό το δεδομένο βασίστηκε η ψυχολόγος στο πανεπιστήμιο του Bolton προκειμένου να ανακαλύψει τι πιστεύουμε κάθε φορά ότι μας κάνει ευτυχισμένους. Τα αποτελέσματα και η σύγκριση των δύο ερευνών ανακοινώθηκαν πριν λίγες ημέρες από την ίδια σε συνέδριο στη Λίβερπουλ, σύμφωνα με το περιοδικό Science.
Πίσω στο 1938, αναγνώστες της εφημερίδας Bolton Evening News είχαν κληθεί να απαντήσουν στην ερώτηση, “Τι είναι ευτυχία;”. 226 άνθρωποι ανταποκρίθηκαν στέλνοντας γράμματα στα οποία παρέθεταν τους σημαντικότερους παράγοντες που οδηγούσαν προσωπικά τον καθένα στην ευτυχία. Επιστρέφοντας στο σήμερα, η ψυχολόγος Sandie McHugh και ο ειδικός Jerome Carson επανέλαβαν την ίδια έρευνα, ρωτώντας ανθρώπους μέσω πάλι της ίδιας εφημερίδας. Το κοινό έπρεπε να απαντήσει σε ένα ερωτηματολόγιο αρκετά παρόμοιο με του 1938. Στη συνέχεια τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν με εκείνα του τότε.

Ευτυχία είναι "μια καλή συντροφιά, λίγη καλή μουσική και δυο καλά βιβλία"

Σύμφωνα με την ψυχολόγο, η ασφάλεια, η γνώση και η θρησκεία θεωρούνταν πριν από ογδόντα χρόνια οι τρεις πιο σημαντικές οδοί για να φτάσει κανείς στην αφετηρία της ευτυχίας. Η ασφάλεια καταγράφηκε και σήμερα, ως μία σημαντική πτυχή μαζί ωστόσο με την καλή αίσθηση του χιούμορ και τον ελεύθερο χρόνο. Μια σημαντική διαφορά με το πέρασμα των χρόνων είναι πως η πλειοψηφία των ανθρώπων το 1938 είχαν παραδεχτεί πως ένιωθαν ευτυχισμένοι όσο βρίσκονταν στην πόλη Bolton ενώ το 63% των ανθρώπων το 2014 είχε απαντήσει πως ήταν πιο χαρούμενοι όταν βρίσκονταν μακριά από την πόλη.
Από το σύνολο των συμμετεχόντων που ρωτήθηκαν το 2014 εάν πίστευαν ότι η ευτυχία συνδέεται απαραίτητα με τα υλικά αγαθά και τον πλούτο, το 77% απάντησε κατηγορηματικά όχι. Αλλά και το 1938, ο πλούτος από μόνος του, δεν έφερνε την ευτυχία σύμφωνα με τα ευρήματα. “Η συνολική εντύπωση αυτών των ογδόντα χρόνων είναι πως οι παράγοντες που κρίνουν και φέρνουν την ευτυχία, διαμορφώνονται από την καθημερινότητα στο σπίτι και στην κοινωνία. Οι πρόσφατες απαντήσεις των ανθρώπων ενσωματώνουν στον όρο της ευτυχίας τις αξίες της οικογένειας, των φίλων, του καλού χιούμορ και του ελεύθερου χρόνου”, αναφέρει η Sandie McHugh. 

Μερικά από τα “αποφθέγματα” της ευτυχίας όπως αποτυπώθηκαν στον χρόνο

Αυτά που φέρνουν την ευτυχία με βάση το ανθρώπινο μυαλό είναι πολύ συγκεκριμένα. Τι φέρνει λοιπόν την ευτυχία και πρωτίστως τι σημαίνει ο όρος;
“Λίγα χρήματα ώστε να τα φέρνεις πέρα στην καθημερινότητά σου και όχι τόσο για προσωπική διασκέδαση”, (1938)

"Δεν χρειάζονται τόνοι υλικών αγαθών για να νιώθεις χαρούμενος"

“Το να ξέρω ότι το νοίκι μου είναι πληρωμένο στην ώρα του και ότι μπορώ να διαθέσω χρήματα για να τρώω αξιοπρεπώς”, (2014)
“Θα ήθελα ένα μικρό σπίτι, όχι πολλά αποκτήματα υλικά. Μια καλή συντροφιά, λίγη καλή μουσική και δυο καλά βιβλία, (1938)
“Τα απλά πράγματα, όπως το να έχω χρόνο να κάνω τα χόμπι μου. Ένα ωραίο γεύμα, λίγη στοργή και φροντίδα”, (2014)

Θα στοιχηματίζαμε ότι η αφέλεια των παιδικών μας χρόνων είναι το συνώνυμο της ευτυχίας

“Όταν επιστρέφω από τη δουλειά μου και βλέπω τη γυναίκα και τα παιδιά μου. Αυτό είναι ευτυχία”, (1938)
“Τα απλά πράγματα όπως ένας περίπατος. Δεν χρειάζεσαι τόνους υλικών αγαθών για να είσαι χαρούμενος, μπορείς να είσαι ευτυχισμένος στο μέρος που ζεις και με τους ανθρώπους που έχεις επιλέξει να είναι γύρω σου”, (2014)
Ομολογουμένως, πριν δούμε τα έτη από τα οποία προέρχονταν οι απαντήσεις, προσπαθήσαμε να προβλέψουμε μόνοι μας τις χρονολογίες και παραδεχόμαστε πως πέσαμε αρκετά έξω. Το τι ορίζει τελικά την ευτυχία είναι προσωπική υπόθεση και παραμένει ανεξάρτητη από συνθήκες και χρονολογικά έτη. Γιατί για να είμαστε ειλικρινείς, λίγοι θα μπορούσαν να πουν εν έτει 2014, πως αυτό που οδηγεί στην ευτυχία δεν είναι τα χρήματα αλλά τα απλά πράγματα... Το μέρος που ζεις και οι άνθρωποι που έχεις επιλέξει να βρίσκονται γύρω σου.

http://www.pathfinder.gr/