Ημέρα Ερυθράς Χειρός ή Ημέρα Κόκκινου Χεριού

Τα παιδιά που γίνονται στρατιώτες...

Η σημερινή ημέρα είναι αφιερωμένη σε μία από τις χειρότερες μορφές παιδικής κακοποίησης. Γνωστή ως Ημέρα Ερυθράς Χειρός ή Ημέρα Κόκκινου Χεριού, η 12η Φεβρουαρίου γιορτάζεται κάθε χρόνο, ώστε να υπενθυμίζει στους πολίτες του κόσμου πως πολλά παιδιά στρατεύονται σε διάφορα σημεία του πλανήτη, παρά τη θέλησή τους, σε πολέμους και ένοπλες συγκρούσεις. Εάν κάποια από αυτά αρνηθούν να υπακούσουν στις εντολές ή προσπαθήσουν να ξεφύγουν, ξέρουν πως θα θανατωθούν.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, ο αριθμός των παιδιών που γίνονται στρατιώτες σε όλο τον κόσμο ανέρχεται σε περίπου 300.000, εκ των οποίων το ένα τρίτο είναι κορίτσια. Κάθε χρόνο, ο αριθμός αυξάνεται, καθώς όλο και περισσότερα είναι τα παιδιά που στρατεύονται. Παραδείγματα εκτεταμένης χρησιμοποίησης παιδιών ως στρατιωτών παρατηρούνται κυρίως, σε χώρες της Αφρικής (Κονγκό, Ρουάντα, Ουγκάντα, Σουδάν, Ακτή Ελεφαντοστού), αλλά και στις Φιλιππίνες, τη Μυανμάρ (Βιρμανία) και την Κολομβία. 
Το στρατιωτικό καθεστώς της Βιρμανίας χρησιμοποιεί παιδιά στις μάχες. Τα παιδιά δουλεύουν ως σκλάβοι, που μεταφέρουν προμήθειες του στρατού ή εργάζονται για την κατασκευή έργων υποδομής. Στον εμφύλιο πόλεμο της Σιέρα Λεόνε, τα παιδιά μάχονται και για τις δύο πλευρές και για τους αντάρτες. Πολλά από αυτά, που έχουν δει με τα μάτια τους τους γονείς τους να σφαγιάζονται, οδηγούνται σε ειδικά στρατόπεδα. 
Η μοίρα είναι κοινή, καθώς και εκείνα χρησιμοποιούνται ως στρατιώτες. Μετρώντας ανυπολόγιστα ψυχικά τραύματα, πολλά ανήλικα παιδιά κρατούνται αιχμάλωτα στα στρατόπεδα της περιοχής και "εκπαιδεύονται" συνήθως, για περίπου δύο ή τρεις μήνες. Μετά τον εκφοβισμό ακολουθεί η απειλή με θανάτωση εάν δεν υπακούσουν στις εντολές. Δεν είναι λίγες οι φορές που κάποια από αυτά αναγκάζονται να σκοτώσουν ή να ακρωτηριάσουν άλλα παιδιά που προσπάθησαν να διαφύγουν.

Ορφανοτροφείο στη Σιέρα Λεόνε αναλαμβάνει την φροντίδα όσων παιδιών διέφυγαν από στρατόπεδα

Συγκριτικά με τους ενήλικες στρατιώτες, τα παιδιά κοστίζουν πιο λίγο, δεδομένου ότι τρώνε λιγότερο και είναι πιο εύκολα στο χειρισμό. Εισερχόμενα στο πεδίο της μάχης, τα αγόρια που είναι μικρότερα σε ηλικία, τοποθετούνται πιο κοντά στον εχθρό, ενώ πρέπει να δείχνουν ατρόμητα. Κάποια από αυτά στρατεύονται, υπό την επήρεια ναρκωτικών, ώστε να έχουν περισσότερο θάρρος. Πολλές φορές, ο εξαναγκασμός ακολουθείται από την υπόσχεση πως, συμμετέχοντας σε "μυστικές κοινωνίες", τα παιδιά θα αποκτήσουν μαγικές δυνάμεις. Αυτομάτως, γεννιέται η πίστη πως η "μαγεία" θα τα προστατεύσει και θα σταματήσει την απειλή του εχθρού.
Στη Σιέρα Λεόνε, ένα ορφανοτροφείο αναλαμβάνει την φροντίδα όσων παιδιών κατάφεραν να διαφύγουν από τα στρατόπεδα. Μετά το τέλος μίας σύρραξης, η αποστρατεία, ο αφοπλισμός και η κοινωνική επανένταξη δεν αποτελούν εύκολη υπόθεση. Πολλά από τα παιδιά αρνούνται να επιστρέψουν στα σπίτια τους, επιλέγοντας οικειοθελώς να γίνουν στρατιώτες.

Κάποιοι ανήλικοι στρατιώτες αναγκάζονται να σκοτώσουν ή να ακρωτηριάσουν άλλα παιδιά που προσπάθησαν να διαφύγουν"

Σύμφωνα με έρευνα Γερμανών επιστημόνων, πολλά παιδιά που βρίσκονται σε κέντρα αποκατάστασης ζουν και ξαναζούν το ίδιο τραυματικό γεγονός. Αρνούνται να δεχτούν την συμφιλίωση με το παρελθόν και θεωρούν την εκδίκηση ως τον μόνο τρόπο να ξεπεράσουν την μετατραυματική περίοδο. "Όταν μεγαλώσω, θα οργανώσω μια συμμορία και θα πάρω εκδίκηση για λογαριασμό του πατέρα μου", αναφέρει στο BBC, ο δωδεκάχρονος Asif από το Αφγανιστάν.

Πολλά παιδιά αρνούνται να επιστρέψουν στα σπίτια τους, επιλέγοντας οικειοθελώς να γίνουν στρατιώτες

Άλλα παιδιά το μόνο που θέλουν είναι να επιστρέψουν στις ρίζες τους. "Απλά θέλω να πάω σπίτι μου και να είμαι με την οικογένειά μου", δηλώνει ο Christopher από την Ουγκάντα. Σήμα της ημέρας είναι μία κόκκινη παλάμη, η οποία περικλείει το περίγραμμα ενός λευκού παιδιού- στρατιώτη, ενώ το κεντρικό σύνθημα σε πολλά σχολεία του κόσμου, όπως στην Γερμανία, είναι: "Δείξε ένα κόκκινο χέρι". Σήμερα, σε διάφορα σημεία της γης, πρόκειται να πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις, ενάντια στην τακτική που αντικαθιστά την παιδική αθωότητα με τα πιο βίαια ένστικτα. Μία συγκέντρωση διαμαρτυρίας που δεν θα έπρεπε να γίνεται μόνο, μία φορά τον χρόνο.
Η Ημέρα της Ερυθράς Χειρός καθιερώθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2002, όταν τέθηκε σε ισχύ η Συνθήκη του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των παιδιών στις Ένοπλες Συγκρούσεις. Η Ελλάδα επικύρωσε την συνθήκη στις 22 Οκτωβρίου 2003.

"Δείξε ένα κόκκινο χέρι"

Η σύμβαση των δικαιωμάτων του Παιδιού στις Ένοπλες Συγκρούσεις
Άρθρο 38
1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να σέβονται και να διασφαλίζουν το σεβασμό στους κανόνες του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου που εφαρμόζονται σε αυτά σε περίπτωση ένοπλης σύρραξης, και των οποίων η προστασία επεκτείνεται στα παιδιά.
2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη παίρνουν όλα τα δυνατά μέτρα για να διασφαλίσουν ότι τα πρόσωπα κάτω των δεκαπέντε ετών, δεν θα συμμετέχουν άμεσα στις εχθροπραξίες.
3. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη απέχουν από την επιστράτευση στις ένοπλες δυνάμεις τους κάθε προσώπου κάτω των δεκαπέντε ετών. Κατά την επιστράτευση ανάμεσα σε πρόσωπα άνω των δεκαπέντε ετών αλλά κάτω των δεκαοκτώ ετών, τα Συμβαλλόμενα Κράτη προσπαθούν να δίνουν προτεραιότητα στα πρόσωπα μεγαλύτερης ηλικίας.
4. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη, σύμφωνα με την υποχρέωση που έχουν, δυνάμει του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, να προστατεύουν τον άμαχο πληθυσμό σε περίπτωση ένοπλης σύρραξης, παίρνουν όλα τα δυνατά μέτρα για την προστασία και την φροντίδα των παιδιών, που θίγονται από την ένοπλη σύρραξη.

http://www.pathfinder.gr/