Τα ανεπίσημα video των Pink Floyd που πρέπει να δεις

...γιατί η εικόνα δεν ήταν ποτέ πολυτέλεια στο τεράστιο αυτό συγκρότημα...

«10»: Τα ανεπίσημα video των Pink Floyd που πρέπει να δεις
Είναι κοινή γνώση στους οπαδούς των Pink Floyd ότι, αν και εφόσον το θρυλικό αυτό συγκρότημα ξεκλειδώσει τα αρχεία του και βγάλει σε κυκλοφορία το υλικό που έχει μαζέψει μέσα στα χρόνια, θα χρειαστεί μια μικρή περιουσία για να τα αποκτήσουμε όλα και είναι σίγουρο ότι θα το κάνουμε. Ευτυχώς ή δυστυχώς, η εμμονή του συγκροτήματος με την τελειότητα έχει αφήσει ένα τεράστιο υλικό ανεκμετάλλευτο, όχι όμως και μη προσβάσιμο.

Μετά από μελέτη και εσωτερική διαπάλη σας παρουσιάζουμε τα 10 βιντεάκια που μπορείτε να βρείτε στο YouTube και άλλες αντίστοιχες υπηρεσίες, δεν ανήκουν στην επίσημη φιλμογραφία του συγκροτήματος, αλλά δεν μπορεί να χάσετε ούτε αν θέλετε να λέγεστε οπαδός ούτε αν θέλετε να κατανοήσετε την πραγματική τους φύση. Η σειρά παρουσίασης είναι (υποκειμενικά) αξιολογική ενώ, επειδή το διαδίκτυο είναι αχανές και σίγουρα κάτι θα μας έχει ξεφύγει, με χαρά θα θέλαμε με τα σχόλιά σας να μετατρέψετε το άρθρο αυτό σε έναν συγκεντρωτικό κατάλογο των βίντεο των Pink Floyd.

 
10   Live in Athens (1989)
 

Περισσότερο για συναισθηματικούς λόγους παρά για τη μουσική του αξία, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι έστω και η κουτσουρεμένη μορφή των Pink Floyd πέρασε κάποτε κι από τη χώρα μας. Σε μια συναυλία που για πολλά χρόνια κατείχε το ρεκόρ της μεγαλύτερης προσέλευσης στην Ελλάδα, η παρέα του Gilmour, όπως ουσιαστικά ήταν τότε απόντος του Waters, προωθούσε ίσως τον πιο αδύναμο δίσκο του συγκροτήματος αλλά και πάλι ήταν ικανή να προσφέρει ανατριχιαστικές στιγμές όπως το "Shine On You Crazy Diamond" σε ένα κοινό που εμφανώς τους λατρεύει. Σε μια εποχή χωρίς κινητά, το ότι βρέθηκε κάποιος μερακλής με κάμερα και κατέγραψε τη στιγμή, είναι μεγάλη τύχη.

Live in Athens 1 | Live in Athens 2
 


 
9   Bouton Rouge Show (1968)
 

Επίσης για ιστορικούς λόγους αυτό το πολύ ενδιαφέρον βίντεο από μια τηλεοπτική εμφάνιση στη γαλλική εκπομπή "Bouton Rouge" αξίζει γιατί δείχνει το συγκρότημα στο πιο δύσκολο ίσως και μεταβατικό στάδιο της καριέρας τους. Ο David Gilmour εμφανώς αμήχανος και έξω από τα νερά του ερμηνεύει τα τραγούδια του Syd Barrett αντικαθιστώντας τον. Η διαφορά στο πόσο πιο ταιριαστός ήταν στις ελεύθερης δομής συνθέσεις όπως για παράδειγμα το "Astronomy Domine" και το "Let There Be More Light" σε σχέση με τις ιδιόρρυθμες pop συνθέσεις όπως το "Flaming" είναι μία απόδειξη του γιατί το συγκρότημα πήρε τελικά την κατεύθυνση που όλοι ξέρουμε. Επιπλέον είναι μία σπάνια τηλεοπτική εμφάνιση στα πρώτα χρόνια τους όπου δεν παίζουν με playback όπως ήταν ο κανόνας τότε.

Bouton Rouge Show
 


 
8   Jugbund Blues (1967)
 

Δεν είναι ότι το βίντεο αυτό καθεαυτό έχει κάτι το διαφορετικό από τα γνώριμα σκηνικά των στημένων «video clip» της εποχής, εξαιρούμενου ίσως του ψυχεδελικού φωτισμού που μέχρι τότε είχε ήδη γίνει συνώνυμος των εμφανίσεων των Floyd. Είναι ο συνδυασμός των στίχων του Barrett, που ουσιαστικά είναι μία (συνειδητή ή ασυνείδητη) εξομολόγηση της σχιζοφρενικής κατάστασης που ζούσε, με το χαμένο βλέμμα, την παγωμένη έκφραση και τον τρόπο που χτυπάει τις χορδές της ακουστικής κιθάρας (για πρώτη φορά). Αυτά είναι τα στοιχεία που κάνουν το video του "Jugband Blues" να λέει περισσότερα για την αποχώρηση (ή εκδίωξη) του Syd από τους Floyd από ότι πολλά κείμενα και συνεντεύξεις έχουν καταφέρει.

Jugbund Blues
 


 
7   Corrosion In The Pink Room (1970;)
 

Μετά τον Barrett, λίγο από ανάγκη, λίγο από πεποίθηση οι υπόλοιποι Floyd εμβάθυναν πολύ περισσότερο σε σχεδόν avant garde, πειραματικά μονοπάτια. Οι αναζητήσεις τους αυτές είτε έρχονταν ως συμπλήρωμα και ανάπτυξη ήδη υπαρχόντων τραγουδιών, είτε ως ξεχωριστοί πειραματισμοί μέρη των οποίων συνήθως έβρισκαν τη θέση τους σε επόμενες συνθέσεις. Το "Corrosion In The Pink Room" παιζόταν συχνά στις συναυλίες του το 1970 και μάλιστα πολλές φορές ως πλάκα περιελάμβανε και ένα πείραγμα προς τον μάνατζέρ τους Steve O'Rourke (ακούστε εδώ τα πρώτα δευτερόλεπτα). Έγινε περισσότερο γνωστό επειδή περιελάμβανε τον «ήχο φάλαινας» που δημιουργούσε με την κιθάρα του ο Gilmour και που στη συνέχεια κατέληξε στο "Echoes". Το συγκεκριμένο βίντεο δεν είναι γνωστό με ποιο σκοπό μαγνητοσκοπήθηκε, είναι όμως ένα πολύ καλό δείγμα της πιο πειραματικής πλευράς της τετράδας πριν την εμπορική εκτόξευση.

Corrosion In The Pink Room
 


 
6   Abbaye de Royaumont (1971)
 

Όπως θα διαπιστώσετε αρκετά από τα τραγούδια στο αφιέρωμα αυτό επαναλαμβάνονται και δεν είναι πιθανότατα αυτά που κάποιος θα περίμενε. Δύο μόλις τραγούδια έχουν σωθεί από την εμφάνιση των Pink Floyd στο Αββαείο του Royaumont στη Γαλλία λόγω της ζωντανής μετάδοσης από το κανάλι ORTF2. Οι Pink Floyd, που δεν τους έλειπαν ποτέ οι εμπνεύσεις για ιδιαίτερα μέρη να παίξουν, είναι απόλυτα στο στοιχείο τους με την ψυχεδελική τους μεγαλοπρέπεια μέσα στην εκκλησία. Τόσο το "Cymbaline", όσο, πολύ περισσότερο, το "Set The Controls For The Heart Of The Sun" ακούγονται εξαιρετικά και αν η διάρκεια των στιγμιότυπων δεν ήταν τόσο σύντομη, εύκολα θα μπορούσε αυτό το βίντεο να υπερκεράσει άλλα από την ίδια εποχή που βρίσκονται ακολούθως στη λίστα.

Abbaye de Royaumont
 


 
5   Song Days Festival (1969)
 

Η συγκεκριμένη κινηματογράφηση προέρχεται από τον Οκτώβρη του 1969 και ένα φεστιβάλ στο Essen. Είναι δηλαδή μία εμφάνιση που έρχεται μερικές μόλις ημέρες πριν την κυκλοφορία του "Ummagumma" και λίγους μήνες μετά την ηχογράφηση του ζωντανού μέρους του εν λόγω δίσκου, αυτού που για πολλούς είναι το καλύτερο επίσημο «live» τους. Καθόλου τυχαίο που τα τραγούδια που ακούγονται εδώ είναι δύο που περιλαμβάνονται στο "Umagumma", ομολογουμένως σε κατώτερη ποιότητα. Για άλλη μία φορά αναδεικνύεται πλήρως ο απολύτως πειραματικός και αυτοσχεδιαστικός χαρακτήρας του συγκροτήματος εκείνα τα χρόνια. Η επαγγελματική λήψη, αν και ασπρόμαυρης εικόνας, δίνει μάλλον το καλύτερο δείγμα του πώς έπαιζαν οι Pink Floyd εκείνη την εποχή και τι ακριβώς έκαναν στη σκηνή (spoiler: και τι δεν έκαναν!).

Song Days Festival
 


 
4   Live In California (1972-1977)
 

Η κακή ποιότητα της εικόνας καθώς πρόκειται για ερασιτεχνική μαγνητοσκόπηση, καθώς και το γεγονός ότι τα τραγούδια ακούγονται σε αποσπάσματα εμποδίζει αυτό το βίντεο (η καλύτερα τη συνένωση βίντεο από τρεις συναυλίες του συγκροτήματος) από το να πιάσει κορυφή στη λίστα. Η σπανιότητα του υλικού είναι δεδομένη αφού από τα χρόνια 1972 έως και 1977 ελάχιστα και πανσπάνια είναι τα βίντεο που έχουν σωθεί, όπως και η δίψα των φίλων των Pink Floyd για στιγμιότυπα αυτής της εποχής οπότε ακόμα και τα μακρινά αυτά πλάνα καλύπτουν ένα σημαντικό κενό στην ιστορία τους. Το ιπτάμενο γουρούνι που παίρνει φωτιά στα τελευταία δευτερόλεπτα του "Pigs (Three Different Ones)" είναι το κερασάκι στην τούρτα.

Live In California
 


 
3   The Wall Live (1980)
 

Όπως είναι πλέον λίγο πολύ κοινός τόπος, οι εξωφρενικά, ειδικά για την εποχή, μεγαλειώδεις συναυλίες του "The Wall" είχαν μαγνητοσκοπηθεί με σκοπό πλάνα τους να χρησιμοποιηθούν στην ταινία που ετοιμαζόταν για τις κινηματογραφικές αίθουσες. Μπορεί το πλάνο αυτό να εγκαταλείφθηκε, τα πλάνα όμως που τραβήχτηκαν όχι, και, χωρίς την έγκριση του συγκροτήματος οπότε και με κακή ποιότητα, έχουν μεταφερθεί σε άπειρα video bootlegs ανά τα χρόνια, πλέον και στο internet. Μπορεί αρκετά από τα ευρήματα των συναυλιών αυτών να τα ζήσαμε σε ένα βαθμό στις εμφανίσεις του Roger Waters στην Αθήνα, αλλά η παρουσία και των υπολοίπων μελών όπως και (κυρίως) η αυθεντική έμπνευση πίσω από το "The Wall" σε όλη της την ειρωνεία, το συμβολισμό και τον κυνισμό (από τον εισαγωγικό MC, μέχρι την «surrogate band») αυξάνει κατακόρυφα τόσο την ιστορική όσο και την καλλιτεχνική αξία αυτού του βίντεο.

The Wall Live
 


 
2   An Hour With Pink Floyd, Live At Kqed (1970)
 

Είναι λίγο ως πολύ κοινό μυστικό ότι κάπου εκεί στα 1970-'71 οι Floyd έδιναν με διαφορά τις πιο ενδιαφέρουσες συναυλίες από άποψη του πόσο διαφορετικά ακούγονταν τα τραγούδια τους σε σχέση με τις στουντιακές εκτελέσεις, πόσο αυτοσχεδίαζαν ακόμα και το ποιες συνθέσεις επέλεγαν να παίξουν. Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι στην κορυφή της λίστας έχουμε δύο βίντεο προερχόμενα από την εποχή αυτή. Το συγκεκριμένο είναι από την αμερικάνικη περιοδεία τους κατά τη διάρκεια της οποίας έκαναν και με εμφάνιση στον ραδιοφωνικό σταθμό KQED του San Francisco για μία ωριαία συναυλία σε απευθείας μετάδοση. Από την ημέρα αυτή έχει προκύψει πέρα από το ηχητικό μέρος και βιντεοσκοπημένα ντοκουμέντα που παρουσιάζονται μαζί με άλλες εικόνες, συνήθως της φύσης. Η εμφάνιση αυτή είναι μάλλον πιο διάσημη για το ακουστικό ντουέτο των Gilmour / Waters στο υπέροχο "Grantchester Meadows" αλλά και την εξίσου καλή εκτέλεση του αγαπημένου "Cymbaline". Τα υπόλοιπα τραγούδια είναι τα "Atom Heart Mother", "Green Ιs Τhe Colour", "Careful With That Axe Eugene" και "Set The Controls For The Heart Of The Sun".

An Hour With Pink Floyd, Live At Kqed
 


 
1   Live At San Tropez (1970)
 

Θα είναι ιεροσυλία να πω ότι είναι εξίσου καλό με το παρόμοιας δομής επίσημο βίντεο του "Live At Pompei"; Ας είναι, εγώ θα το πω. Μαγνητοσκοπημένο από τη γαλλική τηλεόραση με αφορμή την παρουσία τους στο Φεστιβάλ του San Tropez, το βίντεο αυτό δείχνει πιθανότατα ολόκληρη την εμφάνιση τους που περνάει από το τότε πρόσφατο "Atom Heart Mother" και συνεχίζει με μια σειρά από συνηθισμένα εκείνη την εποχή τραγούδια του σετ τους όπως τα "Embryo" (ακυκλοφόρητο μέχρι τη συλλογή "Works" όπου παρουσιάστηκε σε πολύ μικρότερη μορφή), "Green Is The Colour", "Careful With Axe, Eugene" και "Set The Control For The Heart Of The Sun" σε μακριές, τζαμάριστες εκτελέσεις, μοναδικές από κάθε άλλη, όπως εξάλλου συνήθιζαν εκείνη την εποχή.

Live At San Tropez                                Από τον
   
 http://www.rocking.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις