Ο ΓΡΙΦΟΣ ΤΩΝ 100 ΧΡΟΝΩΝ

Στο νέο βιβλίο της διαΝΕΟσις “Ο Γρίφος των 100 Χρόνων”, δυο καθηγητές από το LBS, η Λίντα Γκράτον και Άντριου Σκοτ, περιγράφουν ότι το γνωστό μοντέλο ζωής των τριών φάσεων (εκπαίδευση-καριέρα-σύνταξη) έχει ήδη τελειώσει, όχι μόνο επειδή οι ανάγκες της αγοράς εργασίας το επιβάλλουν, αλλά και επειδή το προσδόκιμο ζωής του ανθρώπου στο δυτικό κόσμο δεν σταματά να αυξάνεται. Τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα έχουν πάνω από 50% να ζήσουν μέχρι την ηλικία των 105. Τα παιδιά μας θα δουν τον 22ο αιώνα, κι αυτό σημαίνει ότι θα αντιμετωπίσουν αφ’ ενός όλες τις προκλήσεις του μέλλοντος (ακόμα και αυτές που μας μοιάζουν “μακρινές”) και αφ’ ετέρου ότι δεν υπάρχει περίπτωση να περιμένουν ότι το 2070 θα δουλεύουν σε ένα αντικείμενο που σπούδασαν το 2038, ούτε πως το 2080 θα βγουν στη σύνταξη.

Το βιβλίο δεν κοιτάζει τόσο μακριά. Βλέπει πώς αλλάζουν οι ζωές των 20χρονων, των 40χρονων ή των 60χρονων σήμερα και τι προσαρμογές θα πρέπει αυτοί να κάνουν στην ζωή τους για να είναι πιο προετοιμασμένοι για όσα έρθουν. Πώς θα πρέπει να επανεκπαιδεύονται, πώς θα πρέπει να επενδύουν σε αυτά που το βιβλίο αποκαλεί “άυλα” περιουσιακά στοιχεία (τις γνωριμίες, τα δίκτυα, τις εμπειρίες) και πώς πρέπει να προγραμματίζουν το οικονομικό, οικογενειακό και επαγγελματικό τους μέλλον με ρεαλισμό. Δεν μας λένε τι θα γίνει το 2050 (κανένας δεν ξέρει) αλλά μας εξηγούν πώς έχουν τα πράγματα σήμερα, προς τα πού πάει το πράγμα και τι εφόδια χρειάζεται ένας πολίτης (αλλά και οι επιχειρήσεις, και τα κράτη) για να είναι όσο το δυνατό πιο προετοιμασμένος.

Μερικές φορές στις συζητήσεις για το φορολογικό και τις συντάξεις και το τι ώρα πρέπει να πηγαίνουν τα παιδάκια στο σχολείο, αρχίζω να τους λέω τέτοια πράγματα, για αυτοκίνητα ρομπότ και ΑΙ συμβολαιογράφους. Η συζήτηση σχεδόν πάντα παύει. Κάποιοι τα απορρίπτουν όλα αυτά ως επιστημονική φαντασία, άλλοι τα απορρίπτουν ως θέματα που θα απασχολήσουν άλλες, επόμενες γενιές σε πεντακόσια χρόνια, και άλλοι απλά βαριούνται, καθώς έχουν έρθει για να μιλήσουμε για το φορολογικό σύστημα, τι ρομπότ τους λέω. Είναι μια φυσιολογική αντίδραση. Πλέον καταλήγω με το εξής, από νέο του βιβλίο του Ισραηλινού ιστορικού Γιουβάλ Νώε Χαράρι, “21 Lessons for the 21st Century”:

“Αν κάποιος σας περιγράψει τον κόσμο του 2050 και η περιγραφή του σας ακούγεται σαν επιστημονική φαντασία, πιθανότατα κάνει λάθος. Αλλά αν σας περιγράφει τον κόσμο του 2050 και η περιγράφή του δεν σας ακούγεται σαν επιστημονική φαντασία, τότε σίγουρα κάνει λάθος”.

_______________________

      ΘΟΔΩΡΗΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

     Πηγή: kathimerini.gr
by Αντικλείδι , https://antikleidi.com