Στο σφυρί .
«Ο άνθρωπος βγαίνει στο σφυρί. Για να μη βρίσκει το Σύστημα καμιά αντίδραση και να μπορέσει αύριο να βγάλει ελεύθερα στο σφυρί και τις πατρίδες. Η ζωή γίνηκε πια πάρα πολύ απάνθρωπη για να την καλουπώνουμε σε σχήματα, δε μας ανήκει καν, όπως δε μας ανήκει τίποτα, από τη γη που κατοικούμε ως τα πρόσωπά μας.»
Η Λιλή Ζωγράφου τα΄πε όλα. Υπήρξε τόσο προφητική και δυστυχώς, δικαιώθηκε στο πέρασμα του χρόνου.
Είπατε κάτι; Δεν άκουσα καλά. Έχετε αντίρρηση, ότι τίποτα δεν μας ανήκει πια και ότι βγαίνει στο σφυρί η πατρίδα μας. Α είπα.
Έχετε αντίρρηση, ότι «ο κάθε τυχάρπαστος, ο κάθε τιποτένιος, μπορεί να μάς δέσει πάνω σε μια καρέκλα, σ’ έναν πάγκο ή σ’ ένα κρεβάτι, να μάς φτύσει, να μάς μαστιγώσει, να μάς βιάσει.»
Δεν άκουσα;
Τότε, γιατί δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα να πεθάνουμε εξαθλιωμένοι από την πείνα;
«Το σύστημα αποχαλινωμένο καλλιεργεί σκόπιμα την ασυνειδησία, την αγριότητα, το χάος, καταλύοντας το σεβασμό για τον ανθρώπινο παράγοντα. Δεν άφησε τίποτα ανεκμετάλλευτο, από το “χάσμα των γενιών” που αποκόβει τους ανθρώπους μεταξύ τους και ετοιμάζει τους αυριανούς παιδιά-καταδότες του Χίτλερ, ως την κατάργηση της οικογένειας.»
Η Λιλή Ζωγράφου καταθέτει απλά τα γεγονότα σαν να είναι σήμερα. Η ζωή περνά από μέσα γης όπως λέει, την διαποτίζει με την ασκήμια της, τη γεμίζει λύσσα με την αδικία της την οργανωμένη για να φθάσει να πει:
«Αν ξαναγινόμουν είκοσι χρόνων θα ξεκινούσα από τις κορφές των βουνών, αντάρτης, ληστής, πειρατής, ν’ ανοίξω τα μάτια εκείνων που δέχονται αδιαμαρτύρητα τη μοίρα τους, όσο και κείνων που εθελοτυφλούν. Όχι, η επανάστασή μου δε θα στρεφόταν κατά του κατεστημένου και του συστήματός του, αλλά εναντίον εκείνων που το ανέχονται. Θα σκότωνα, θα τσάκιζα την κακομοιριά, την υποταγή, την ταπεινοφροσύνη.»
Ανοίγουμε, λοιπόν, τα μάτια μας και ατσαλώνουμε τη ψυχή μας για να διαχειριστούμε την κατάσταση και να τσακίσουμε την κακομοιριά και την υποταγή.
«Η γη έτσι κι αλλιώς δε χωρά άλλους ταπεινούς και καταφρονεμένους» παραδέχεται η Λιλή Ζωγράφου.
Κι εμείς δεν είμαστε καταφρονημένοι, όπως σας βλέπουν πολιτικοί και οι τοκογλύφοι που μας στράγγιξαν.
Ας οργανωθούμε λοιπόν, στις γειτονιές μας για να πατάξουμε την αδικία, για να συμπαρασταθούμε στους συνανθρώπους μας που χάνουν τα σπίτια τους, και σε όλους αυτούς που στο εξής θα μείνουν χωρίς ρεύμα και νερό, αφού αυτά τα δημόσια αγαθά βγαίνουν στο σφυρί. Ας αγωνιστούμε. Είδαμε σήμερα τους ξενοδοχοϋπάλληλους που έδωσαν μάχη σώμα με σώμα με τα ΜΑΤ, γιατί δεν τους επέτρεψαν την είσοδο στο υπουργείο εργασίας. Ας σταθούμε στο πλευρό όλων των κοινωνικών ομάδων που συγκρούονται με την εξουσία για να πάρουν πίσω τη ζωή τους και τη χαμένη τους αξιοπρέπεια.
Μέχρι και ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ αποκάλυψε τους ενόχους, όταν δήλωσε πρόσφατα πώς ήταν αποκλειστική απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης η πώληση κόκκινων δανείων σε ξένα funds.
Αναλυτικά η απάντηση του Γιούνκερ στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1:
«Σε απάντηση του ερωτήματος σας σχετικά με το αν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί έχουν επιβάλλει στις ελληνικές αρχές ως προαπαιτούμενο, τη μη νομοθέτηση του δικαιώματος του οφειλέτη και του εγγυητή να συμμετάσχουν στη διαδικασία που συνδέεται με την αγορά και πώληση του δανείου τους και του δικαιώματος να παρουσιάσουν προσφορά και από μέρους των ίδιων, σας ενημερώνω ότι δεν ισχύει καμία τέτοια περίπτωση.
Οι ελληνικές αρχές είχαν την πρωτοβουλία της σύνταξης, τόσο της αρχικής όσο και της αναθεωρημένης έκδοσης του νόμου 4354/2015 και στο έργο τους αυτό δεν αντιμετώπισαν κανένα εκ προοιμίου περιορισμό όπως αυτόν που αναφέρετε στο ερώτημα σας και πράγματι ούτε συζητήθηκε κάτι τέτοιο σε κανένα στάδιο της νομοθετικής διαδικασίας.»
Και φρεσκάροντας τη μνήμη μας, ας θυμηθούμε τη συνέντευξη που παραχώρησε ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, Μάσιμο Ντ’ Αλέμα στη RaiNews24 που αναστάτωσε τις Βρυξέλλες.
Ο Μάσιμο Ντ’ Αλέμα, αποκάλυψε, ότι τα 220 δισεκατομμύρια ευρώ από τα 250 δισ. ευρώ της ευρωπαϊκής βοήθειας προς την Ελλάδα, κατέληξαν απευθείας στις γερμανικές, γαλλικές και σε μικρότερο ποσοστό τις ιταλικές τράπεζες.
Της Σμαράγδας Μιχαλιτσιάνου
http://sioualtec.blogspot.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου