Ας το δούμε λίγο πιο εύθυμα το πράγμα
Την
αγωνία για την έκβαση του Eurogroup και της Συνόδου Κορυφής του
Σαββατοκύριακου διαδέχθηκε η κατήφεια από τα όσα πληροφορηθήκαμε ότι
έρχονται: νέα μέτρα - λαίλαπα για να εισρεύσει και πάλι το Ευρώ στις
ελληνικές τράπεζες. Ναι είναι αλήθεια, δεν είμαστε και στα καλύτερά μας,
αλλά τι να κάνουμε δηλαδή, να βυθιστούμε στην λύπη και την απαισιοδοξία
σαν τον Καρυωτάκη; Ε όχι, χρειαζόμαστε επειγόντως μια ένεση μουσικής
και αισιοδοξίας!
Το Ταμείο είναι μείον...
Πάντως αυτά τα περί Ταμείου Εγγυοδοσίας τί είναι ρε παιδιά; Μια στο Λουξεμβούργο, μια στην Ελλάδα, δε μοιάζει και πολύ τιμητικό για τη χώρα μας. Νομίζω ότι το νόημα που κρύβεται πίσω από όλο αυτό, μόνο ένας "Γερμανός" θα μπορούσε να το αποδώσει:Τόσα δίνω, πόσα θες;
Σκούρα τα πράγματα...τελικά ο Ρέμος δεν έγινε "μετά Χριστόν προφήτης" όπως πίστευαν πολλοί όταν τραγουδούσε το "κομμένα πια τα δανεικά". Εμείς ωστόσο έχουμε να πούμε στους φεντεραλιστές της Γερμανίας ότι δεν πρέπει να μας αντιμετωπίζουν ως επαίτες, καθώς η ιστορία έγραψε ότι κι εκείνοι είχαν βρεθεί σε δεινή θέση αλλά οι φιλεύσπλαχνοι σύμμαχοι τους είχαν χαρίσει μεγάλο μέρος του χρέους τους.Ωραίοι ως Έλληνες
Εδώ που τα λέμε βέβαια ζούσαμε κι εμείς σε ένα καθεστώς επίπλαστης ευφορίας εδώ και χρόνια...μάλλον φταίει το γεγονός ότι απολαμβάνουμε αυτό τον υπέροχο ελληνικό ήλιο που μας κάνει ωραία παιδιά.Kαι το δημοψήφισμα κύριε;
Αν ενθυμούμαι καλά στο πρόσφατο δημοψήφισμα είχε επικρατήσει το ΟΧΙ. Τελικά τι σήμαινε αυτό το ΟΧΙ; Σήμαινε αυτό που ήθελαν οι υπέρμαχοι του Ευρώ αλλά κατά των μέτρων λιτότητας; σήμαινε αυτό που δήλωσε μετά τη Σύνοδο η frau Merkel; Και αν ο λαός είπε ΟΧΙ γιατί καταλήξαμε στο ΝΑΙ; Ας αφήσουμε τον Μιχάλη να μας πει για ένα ελαφρώς "τρελό και πειραγμένο" παιδί που έκανε τα πράγματα ελαφρώς...ανάποδα. Νομίζω από Α ξεκινάει το όνομά του...Μήπως μας έπιασαν κορόιδα;
Και αν ναι, ποιοι μας έπιασαν;- Οι κυβερνήσεις των προηγούμενων 35 ετών;
- Ο "λεφτά υπάρχουν;"
- Ο Βαρουφάκης και το σκίσιμο των Μνημονίων;
- Ο Σόιμπλε και η Μέρκελ;
- Μήπως όλα τα παραπάνω; Χμμ...νομίζω ξέρω την απάντηση
Για το τέλος σας αφήνω με το εξής παρήγορο: υπάρχει κάποιος που μετά από 10, 20, 30 χρόνια θα τα θυμάται όλα αυτά και θα γελάει:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου