ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ

Για 34 χρόνια υπήρξε ο «αιμοδότης» της 7^ης τέχνης στην Ελλάδα, ως μία από τις μεγαλύτερες εταιρίες παραγωγής ταινιών στην Ανατολική Μεσόγειο. Με το που αντικρίζεις το σήμα της θρυλικής Finos Films, η μνήμη ταξιδεύει αυτόματα σε δεκάδες απίθανες ελληνικές ταινίες που άφησαν εποχή.
Το μεράκι και η αγάπη του Φιλοποιμένα Φίνου για τη μεγάλη οθόνη, «γέννησαν» την εταιρία που έφερε φαρδιά – πλατιά την υπογραφή της στη χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου.
Το σήμα FF συμβολίζει μία ολόκληρη εποχή και πολιτογραφεί μια Ελλάδα, η οποία προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και τον εμφύλιο σπαραγμό, αστικοποιείται με γρήγορους ρυθμούς και αναπτύσσεται με υπερβολική ταχύτητα.



Η εταιρία ιδρύθηκε το 1942 και ο συνολικός αριθμός των ταινιών που παρήγαγε ανήλθε στις 196. Πρώτη ταινία ήταν «Η Φωνή της Καρδιάς» τον Μάρτιο του 1943 και τελευταία «Ο Κυρ Γιώργης Εκπαιδεύεται» τον Ιανουάριο του 1977.
Χρονιά – ορόσημο ήταν το 1958, όταν ξεκίνησε η λειτουργία των νέων πλατό της εταιρείας στους Αγίους Αναργύρους, στην περιοχή Μυκονιάτικα. Υπήρχαν δύο πλατό, ένα μεγάλο και ένα μικρό, καθώς και αποθήκη, ξυλουργείο, καμαρίνια και ένας μεγάλος περίβολος που εξυπηρετούσε την δυνατότητα κατασκευής ντεκόρ πόλης, όπως συμβαίνει στην ταινία Λόλα, όπου όλη η Τρούμπα έχει κατασκευαστεί στον περίβολο των πλατό.



Τα studio, ήταν κοντά στον αστικό ιστό και ταυτόχρονα απομονωμένα. Το μεγαλύτερο μέρος των ταινιών της χρυσής περιόδου της εταιρείας γυρίστηκαν στα πλατό των Αγίων Αναργύρων.
Όλα αυτά μέχρι το 1970, όταν και εγκαινιάστηκαν τα νέα στούντιο της εταιρείας στα Σπάτα. Ένα μεγάλο όνειρο του Φίνου που, σύμφωνα με συνεργάτες του, ήθελε να φτιάξει μια ελληνική Cinecitta. Στα πλαίσια αυτού του οράματος, ο Φίνος έστειλε αρχιτέκτονα και συνεργάτες στην Cinecitta ώστε να πάρουν πληροφορίες για την κατασκευή των πλατό, και μπορεί κανείς να διακρίνει αρχιτεκτονικές ομοιότητες με τα πλατό της Cinecitta.

Τα νέα στούντιο αποτελούνταν από δύο μεγάλα stages και όλους τους αναγκαίους χώρους ενός αντίστοιχου συγκροτήματος. Τη δεκαετία του 1970 θεωρούνταν από τα καλύτερα πλατό στην Ευρώπη και προς στιγμήν φάνηκε ότι θα προσέφεραν ακόμα πιο ραγδαία ανάπτυξη στην εγχώρια κινηματογραφική παραγωγή.
Η επέλαση της τηλεόρασης όμως και η ασθένεια του Φίνου, που δεν μπόρεσε να δημιουργήσει τις κατάλληλες επιχειρηματικές συνεργασίες, ανέτρεψαν τα πάντα. Ο ελληνικός κινηματογράφος υπέστη μεγάλη κρίση και η Φίνος Φιλμ χτυπήθηκε βαριά. Το 1977 ο Φίνος απεβίωσε σε ηλικία 69 ετών και έκτοτε η εταιρεία ασχολήθηκε κυρίως με την ενοικίαση των ταινιών της και την εκμετάλλευση των πλατό, ώστε να αποπληρωθούν τα τεράστια χρέη.


Ο Φιλοποιμένας Φίνος

Ακόμα και σήμερα Τα studio της Φίνος Φιλμ στα Σπάτα, συγκαταλέγονται στα μεγαλύτερα πλατό της χώρας και το μοναδικό κινηματογραφικό αρχιτεκτονικό δείγμα (μαζί με το studio Alfa στα Μελίσσια).
Από το 2006 η εταιρία επανήλθε δειλά-δειλά στην παραγωγή και χρηματοδότηση ταινιών, με φιλμ όπως η «Uranya» του Κώστα Καπάκα και το remake του «Ο Ηλίας του 16^ου».
Ο Φιλοποιμένας Φίνος δεν έβλεπε με καλό μάτι την τηλεόραση. Ήταν τελικά αυτή όμως που σύστησε τις ταινίες του στις νεότερες γενιές θεατών και θα διαφημίζει εσαεί το έργο στο οποίο αφιέρωσε όλη τη ζωή του.


Πηγή