Προέλευση λέξεων - φράσεων!

Στην καθημερινή μας ζωή, χρησιμοποιούμε πολλές λέξεις ή φράσεις, των οποίων την προέλευση δεν γνωρίζουμε!
Κάπως όμως προέκυψαν και πάντοτε υπάρχει μια εξήγηση πίσω από αυτές, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο γνωστή ή προφανής.
Ας κάνουμε, λοιπόν, μια προσπάθεια να ρίξουμε φως στην προέλευση ορισμένων από αυτές τις λέξεις και φράσεις, μέσα από μια σειρά απλών και απολαυστικών άρθρων!

Αγγαρεία

Για να αναζητήσουμε την προέλευση της λέξης πρέπει να ταξιδέψουμε στην αρχαία Περσία!

Άγγαρος ήταν ο έφιππος ταχυδρόμος που διαβίβαζε τις διαταγές του Μεγάλου Βασιλιά! Οι Άγγαροι φανταστείτε πως ήταν κάτι σαν σκυταλοδρόμοι, όπου ο καθένας στάθμευε σε ένα σημείο!

Στη συνέχεια οι βασιλικές διαταγές μεταδίδονταν από τον έναν στον άλλον και ο καθένας είχε να διατρέξει μιας ημέρας δρόμο για να τις παραδώσει στον επόμενο!


Έτσι ο Ηρόδοτος ονόμαζε "αγγαρήιον" το ταχυδρομικό σύστημα των Περσών. Η λέξη συνεχίστηκε να υπάρχει και κατά την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία!

Αγγαρεία ήταν κάθε υποχρεωτική εργασία που επιβαλλόταν από το κράτος ή την πόλη. Στον Μεσαίωνα, η αγγαρεία νομιμοποιήθηκε προκαλώντας την δυσαρέσκεια του λαού και δίνοντας έτσι στην λέξη αρνητική σημασία.

Ακόμα και οι Έλληνες την περίοδο της Τουρκοκρατίας υποχρεώνονταν να κατασκευάζουν και να συντηρούν δημόσια έργα "αγγαρευτικώς" όπως αναφέρεται σε πηγές, ενώ το ρήμα αγγαρεύω το συναντάμε πολλές φορές και στην Καινή Διαθήκη!

Όπως βλέπετε, λοιπόν, η λέξη που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Πέρσες για τους ταχυδρόμους τους απέκτησε καθαρά αρνητική σημασία!

Αέρα!

Ακούγοντας την ιαχή "Αέρα!" (με μακρύ "α" στο τέλος) το μυαλό μας πηγαίνει αυτομάτως στον πόλεμο του '40!

Οι Έλληνες Στρατιώτες χρησιμοποιούσαν την λέξη αυτή στους Βαλκανικούς και στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, απευθυνόμενοι στον εχθρό και αναφερόμενοι στην αστοχία των πυρών τους!


Ότι δηλαδή οι σφαίρες τους δεν τους πέτυχαν, αλλά "χτύπησαν τον αέρα". Σταδιακά υιοθετήθηκε ως πολεμική ιαχή με την σημασία "πάνω τους"!

Τώρα αν οι αντίπαλοι τους καταλάβαιναν και τι απαντούσαν, αυτό είναι άλλο θέμα!

Αλκυονίδες μέρες

Οι αλκυονίδες μέρες, όπως γνωρίζουμε οι περισσότεροι, είναι οι ζεστές μέρες που εμφανίζονται για λίγο κατά την διάρκεια του χειμώνα.

Πως κόλλησε όμως το όνομα; Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο βασιλιάς της Τραχινίας, Κήυκας, τα είχε με την Αλκυόνη και οι δυο τους ήταν τόσο ευτυχισμένοι που άρχισαν να αποκαλούν ο ένας τον άλλον Δία και Ήρα.


Φυσικά, ο Δίας τα πήρε και τους τιμώρησε μεταμορφώνοντας τους σε πουλιά, την αλκυόνη και τον γλάρο! Η αλκυόνη γεννούσε τα αυγά της στους γιαλούς τον χειμώνα, αλλά τα κύματα που προκαλούνταν από τους ισχυρούς ανέμους τα παρέσερναν.

Τότε, ο Δίας την λυπήθηκε και διέταξε να μην πνέουν άνεμοι για δεκατέσσερις μέρες του χειμώνα, τις λεγόμενες αλκυονίδες ημέρες!

Άλλα λέει, άλλα κάνει

Η φράση προέρχεται από τον γνωστό μύθο του Αισώπου "Ο λύκος και η γριά". Σύμφωνα με αυτόν, κάποια γιαγιά για να σταματήσει να κλαίει ο εγγονός της, του είπε πως θα τον δώσει στον λύκο!

Ένας πεινασμένος λύκος έτυχε να περνάει απ' έξω και με το που το άκουσε αυτό στήθηκε και περίμενε να πραγματοποιηθούν τα λεγόμενα της γιαγιάς!


Όμως αυτό δεν έγινε ποτέ και ο λύκος φεύγοντας είπε την φράση "εν ταύτη τή επαύλει άλλα μέν λέγουσιν, άλλα δέ πράττουσιν»", δηλαδή "σε αυτό το σπίτι άλλα λένε κι άλλα κάνουν".

Άνθρακες ο θησαυρός

Δώστε βάση εδώ είναι ωραίο! Η φράση προέρχεται από δοξασία των παλαιότερων, η οποία έλεγε πως καλοί δαίμονες αποκαλύπτουν στον άνθρωπο ενώ κοιμάται ένα μέρος, όπου υπάρχει κρυμμένος θησαυρός.


Ο θησαυρός είναι δυνατόν να βρεθεί μόνο αν εκείνος που είδε το όνειρο ψάξει μόνος του, χωρίς να αποκαλύψει τον θησαυρό σε άλλον, διαφορετικά θα βρει μόνο κάρβουνα, δηλαδή άνθρακες, και στάχτη!

Πιασάρικο, ε;