Γιατί η ψήφος στα μικρά κόμματα είναι υπερ του πρώτου κόμματος ;

Ο ισχύων εκλογικός νόμος που ρυθμίζει το εκλογικό σύστημα είναι ο νόμος 3231/2004 περί εκλογής βουλευτών.
Σύμφωνα με το ισχύον εκλογικό σύστημα, για να εισέλθει ένας συνδυασμός ή ένας μεμονωμένος υποψήφιος στη Βουλή, πρέπει να έχει συγκεντρώσει τουλάχιστον 3% των εγκύρων ψήφων πανελλαδικά
Στα έγκυρα ΔΕΝ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ τα λευκά ψηφοδέλτια…
Ο αποκλεισμός των λευκών από τις έγκυρες ψήφους έγινε με μεταγενέστερο ερμηνευτικό νόμο, τον ν. 3434/2006, παρόλο που το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο με την 12/2005 απόφασή του είχε κρίνει κατά πλειοψηφία (6 προς 5) ότι η αντίστοιχη ρύθμιση του προηγούμενου νόμου ήταν αντισυνταγματική.
Ο νόμος 3636/2008, μετά από νομοθετική πρωτοβουλία του υπουργού Εσωτερικών Π. Παυλόπουλου, τροποποίησε τον 3231/2004, παραχωρώντας στο πρώτο κόμμα 50 επιπλέον έδρες, δηλαδή 10 περισσότερες σε σχέση με το νόμο του 2004.
Άρα, οι έδρες που κατανέμονται με βάση το ποσοστό των κομμάτων (χωρίς το δώρο των 50 εδρών) είναι 250 αντί για 260, και άρα το θεωρητικό ελάχιστο ποσοστό για να πετύχει κάποιο κόμμα βέβαιη αυτοδυναμία από 42.7% (111+40 δώρο = 151 (αυτοδυναμία)/260) των εγκύρων, μετατρέπεται σε 40.4% (101+50 δώρο = 151 (αυτοδυναμία)/250).
Δεν ισχύει αυτό που λένε τα κανάλια ότι το πρώτο κόμμα ή το άθροισμα μεμονωμένων κομμάτων που έχουν μπει στην Βουλή χρειάζεται 43% ή 44% ή δεν ξέρω ποιο άλλο ποσοστό για αυτοδυναμία.
Με το δώρο Παυλόπουλου το 2008 απαιτείται ποσοστό για αυτοδυναμία μόλις 40,4% επί των εγκύρων – δηλαδή αφού βγάλουμε έξω την αποχή, έξω το λευκό, έξω το άκυρο (όλα αυτά πάνε στον κουβά).
Προσέξτε μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια
Η αυτοδυναμία επιτυγχάνεται με ποσοστό 40.4% (101/250) επί του συνόλου των εγκύρων ψηφοδελτίων των κομμάτων που δικαιούνται έδρες, δηλαδή των κομμάτων που έχουν ποσοστό μεγαλύτερο από το όριο του 3%.
Έτσι, όσο αυξάνεται το άθροισμα των ποσοστών των κομμάτων που δεν μπαίνουν στην Βουλή, δηλαδή βρίσκονται κάτω από το 3%, τόσο μειώνεται το ποσοστό που απαιτείται να λάβει το πρώτο κόμμα ώστε να αποκτήσει αυτοδυναμία.
Με βάση λοιπόν την λογική και τα αριθμητικά δεδομένα έχουμε τα εξής συμπεράσματα:
1) Το ποσοστό ενός κόμματος είναι αντιστρόφως ανάλογο με τον αριθμό των εγκύρων ψηφοδελτίων. Συνεπώς, όσο αυξάνεται η αποχή, όσο αυξάνεται ο αριθμός των άκυρων ψηφοδελτίων και όσο αυξάνεται ο αριθμός των λευκών (καθότι λογίζονται από τον ισχύοντα εκλογικό νόμο ως μη έγκυρα και καταχωρούνται με τα άκυρα), τόσο μεγαλώνει το ποσοστό κάθε κόμματος.
2) Για κάθε 1% των συνδυασμών που δεν κατάφεραν να φτάσουν το 3% και να μπουν στη Βουλή, το ποσοστό που απαιτείται για να συμπληρώσει 151 έδρες ο πρώτος σε ψήφους συνδυασμός, πέφτει κατά 0,4%! Αυτό είναι πολύ σημαντικό και προσέξτε το παρακάτω παράδειγμα.
Αν το πρώτο κόμμα πάρει 22%  και συμφωνήσει με το δεύτερο που πήρε 16,1%  (άρα συνολικά και τα δυο μαζί 38,1%) κανονικά δεν μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας – δεν έχουν αυτοδυναμία δεν έχουν το 40.4%. Θα πρέπει να έχουν και τα δυο μαζί, τουλάχιστον 151 βουλευτές. Τελικά όμως θα τους έχουν, αν το άθροισμα των ποσοστών των συνδυασμών που δεν κατάφεραν να μπουν στη Βουλή είναι 6% (διότι 40,4% – 2,4% (0,4×6) = 38% < 38,1% που πήραν και οι δύο μαζί). Άρα με 38,1% τα δύο πρώτα κόμματα μαζί και 6% συνολικά τα κόμματα που δεν κατάφεραν να μπουν στην Βουλή, η συγκυβέρνηση  είναι γεγονός.
3) Σε κάθε εκλογικό σύστημα που δεν εφαρμόζεται αυστηρά η απλή αναλογική και υπάρχουν π.χ όρια εισόδου 3%, πριμοδοτήσεις πρώτου συνδυασμού με bonus εδρών κτλ. έχει πολλές φορές κρίσιμη σημασία η τεχνητή διόγκωση των ποσοστών συγκεκριμένων κομμάτων από την μεριά των ψηφοφόρων (με οργανωμένη, σκόπιμη ψηφοφορία), γιατί μόνο τα κόμματα ή το κόμμα που πριμοδοτείται, επωφελούνται στην πράξη.

http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις