Το success story
Κουίζ για όχι και τόσο δυνατούς λύτες; Σε ποια θέση παγκοσμίως
βρίσκεται η Ελλάδα αυτή τη στιγμή όσον αφορά στην ευκολία πρόσβασης στο
δανεισμό; Καταλαμβάνουμε την 135η θέση παγκοσμίως στη λίστα των
137 χωρών. Σε ποια θέση μας φέρνει η αποτελεσματικότητα του νομικού
συστήματος όσον αφορά στη διευθέτηση διαφορών;...
Στην 133η θέση παγκοσμίως σε σύνολο 137 χωρών. Και έρχεται το καλύτερο: Ποια είναι η θέση της Ελλάδας όσον αφορά στην επίδραση του φορολογικού συστήματος στην προσέλκυση επενδύσεων; Ναι, είμαστε τελευταίοι στον κόσμο και φιγουράρουμε στην 137η θέση.
Το να αποτυπώνονται τέτοιες «επιδόσεις» σε μια οικονομία η οποία έχει χτυπηθεί ύστερα από 8 χρόνια ύφεσης και τρία μνημόνια, μόνο θετικό δεν μπορεί να το πει κανείς. Υποτίθεται ότι τα προγράμματα των δανειστών και η εμμονή στις μεταρρυθμίσεις θα έφερναν κάποια βελτίωση της κατάστασης, αποδεικνύεται όμως ότι η όποια βελτίωση εστιάζεται μόνο στην εξαφάνιση των ελλειμμάτων. Μάλιστα, επί των ημερών της σημερινής κυβέρνησης, οι συνθήκες έγιναν ακόμη χειρότερες όπως προκύπτει και από τη μελέτη για την ανταγωνιστικότητα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Μετά κόπων και βασάνων ανεβήκαμε προ διετίας στην 82η θέση της παγκόσμιας κατάταξης και φέτος, εμφανιζόμαστε να χάνουμε έδαφος για δεύτερη συνεχή χρονιά και να βυθιζόμαστε και πάλι στην 87η θέση.
Το success story, δεν αποτυπώνεται στους ποιοτικούς δείκτες που παρακολουθούνται από το παγκόσμιο οικονομικό forum. Τα παραδείγματα επι μέρους δεικτών που προαναφέρθηκαν είναι μόνο ενδεικτικά ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη έρευνα λαμβάνεται σοβαρά υπόψη στο εξωτερικό από υποψήφιους επενδυτές. Τα προβλήματα είναι γνωστά, συγκεκριμένα αλλά δεν φαίνεται να διορθώνονται:
1.Σε επίπεδο φορολογικών συντελεστών επί της κερδοφορίας, καταλαμβάνουμε την 111η θέση. Κι όμως, η δημοσιονομική πολιτική εξακολουθεί να στηρίζεται στην υπερφορολόγηση.
2. Το χρηματιστήριο παίζει διακοσμητικό ρόλο στο σκέλος που αφορά την εξασφάλιση επενδυτικών κεφαλαίων. Καταλαμβάνουμε την 134η θέση παγκοσμίως σε 137 χώρες.
3. Η ικανότητα της χώρας να προσελκύσει είναι να διατηρήσει ταλέντα επί του δικού της εδάφους είναι σχεδόν μηδενική. Είμαστε στην 133η θέση παγκοσμίως.
4. Οτιδήποτε έχει να κάνει με χρηματοδότηση, μας φέρνει στις τελευταίες θέσεις. Η διαθεσιμότητα venture capitals είναι η 134η χειρότερη παγκοσμίως, η ευκολία πρόσβασης στον τραπεζικό δανεισμό, όπως προαναφέρθηκε μας φέρνει στην προτελευταία θέση του πλανήτη
Στην έρευνα υπάρχουν και άλλοι επιμέρους δείκτες που παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Όπως για παράδειγμα αυτός που μετράει την αποτελεσματικότητα των δημοσίων δαπανών. Είμαστε στη θέση 132. Όσον αφορά στην εμπιστοσύνη του κοινού στους πολιτικούς, τουλάχιστον εκεί υπάρχουν και χειρότερα. Όχι ότι η 106η θέση είναι ιδιαιτέρως τιμητική, τουλάχιστον υπάρχουν καμιά 30αριά χώρες (απολυταρχικά καθεστώτα, τριτοκοσμικές χώρες κλπ)
Στην έρευνα, γίνεται και η ιεράρχηση των παραγόντων που δημιουργούν τα μεγαλύτερα προβλήματα στην προσέλκυση επενδύσεων. Οι πιο προβληματικοί παράγοντες για να κάνει κανείς δουλειές στην Ελλάδα είναι κατά σειρά:
1. Οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές
2. Η αναποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης και η γραφειοκρατία
3. Οι φορολογικές αρχές
4. Η αστάθεια πολιτικής
5. Η κυβερνητική αστάθεια
6. Η πρόσβαση στη χρηματοδότηση
7. Η διαφθορά
Πηγή: thetoc.gr
Στην 133η θέση παγκοσμίως σε σύνολο 137 χωρών. Και έρχεται το καλύτερο: Ποια είναι η θέση της Ελλάδας όσον αφορά στην επίδραση του φορολογικού συστήματος στην προσέλκυση επενδύσεων; Ναι, είμαστε τελευταίοι στον κόσμο και φιγουράρουμε στην 137η θέση.
Το να αποτυπώνονται τέτοιες «επιδόσεις» σε μια οικονομία η οποία έχει χτυπηθεί ύστερα από 8 χρόνια ύφεσης και τρία μνημόνια, μόνο θετικό δεν μπορεί να το πει κανείς. Υποτίθεται ότι τα προγράμματα των δανειστών και η εμμονή στις μεταρρυθμίσεις θα έφερναν κάποια βελτίωση της κατάστασης, αποδεικνύεται όμως ότι η όποια βελτίωση εστιάζεται μόνο στην εξαφάνιση των ελλειμμάτων. Μάλιστα, επί των ημερών της σημερινής κυβέρνησης, οι συνθήκες έγιναν ακόμη χειρότερες όπως προκύπτει και από τη μελέτη για την ανταγωνιστικότητα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Μετά κόπων και βασάνων ανεβήκαμε προ διετίας στην 82η θέση της παγκόσμιας κατάταξης και φέτος, εμφανιζόμαστε να χάνουμε έδαφος για δεύτερη συνεχή χρονιά και να βυθιζόμαστε και πάλι στην 87η θέση.
Το success story, δεν αποτυπώνεται στους ποιοτικούς δείκτες που παρακολουθούνται από το παγκόσμιο οικονομικό forum. Τα παραδείγματα επι μέρους δεικτών που προαναφέρθηκαν είναι μόνο ενδεικτικά ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη έρευνα λαμβάνεται σοβαρά υπόψη στο εξωτερικό από υποψήφιους επενδυτές. Τα προβλήματα είναι γνωστά, συγκεκριμένα αλλά δεν φαίνεται να διορθώνονται:
1.Σε επίπεδο φορολογικών συντελεστών επί της κερδοφορίας, καταλαμβάνουμε την 111η θέση. Κι όμως, η δημοσιονομική πολιτική εξακολουθεί να στηρίζεται στην υπερφορολόγηση.
2. Το χρηματιστήριο παίζει διακοσμητικό ρόλο στο σκέλος που αφορά την εξασφάλιση επενδυτικών κεφαλαίων. Καταλαμβάνουμε την 134η θέση παγκοσμίως σε 137 χώρες.
3. Η ικανότητα της χώρας να προσελκύσει είναι να διατηρήσει ταλέντα επί του δικού της εδάφους είναι σχεδόν μηδενική. Είμαστε στην 133η θέση παγκοσμίως.
4. Οτιδήποτε έχει να κάνει με χρηματοδότηση, μας φέρνει στις τελευταίες θέσεις. Η διαθεσιμότητα venture capitals είναι η 134η χειρότερη παγκοσμίως, η ευκολία πρόσβασης στον τραπεζικό δανεισμό, όπως προαναφέρθηκε μας φέρνει στην προτελευταία θέση του πλανήτη
Στην έρευνα υπάρχουν και άλλοι επιμέρους δείκτες που παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Όπως για παράδειγμα αυτός που μετράει την αποτελεσματικότητα των δημοσίων δαπανών. Είμαστε στη θέση 132. Όσον αφορά στην εμπιστοσύνη του κοινού στους πολιτικούς, τουλάχιστον εκεί υπάρχουν και χειρότερα. Όχι ότι η 106η θέση είναι ιδιαιτέρως τιμητική, τουλάχιστον υπάρχουν καμιά 30αριά χώρες (απολυταρχικά καθεστώτα, τριτοκοσμικές χώρες κλπ)
Στην έρευνα, γίνεται και η ιεράρχηση των παραγόντων που δημιουργούν τα μεγαλύτερα προβλήματα στην προσέλκυση επενδύσεων. Οι πιο προβληματικοί παράγοντες για να κάνει κανείς δουλειές στην Ελλάδα είναι κατά σειρά:
1. Οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές
2. Η αναποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης και η γραφειοκρατία
3. Οι φορολογικές αρχές
4. Η αστάθεια πολιτικής
5. Η κυβερνητική αστάθεια
6. Η πρόσβαση στη χρηματοδότηση
7. Η διαφθορά
Πηγή: thetoc.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου