Η Ευρώπη αλλάζει. Οι Ευρωπαίοι μπορούν;

 

 

Σε μια Ευρώπη που στέκει μουδιασμένη απέναντι στη νέα σκληρή πραγματικότητα της τρομοκρατίας, μια νέα πραγματικότητα που θυμίζει πολύ εκείνη των Αμερικανών μετά τους Δίδυμους Πύργους όπου το μέγεθος του αντίκτυπου της τρομοκρατικής επίθεσης, που έφερε την υπογραφή της Αλ Κάιντα ήταν η  απαρχή μίας νέας εποχής, όλοι ψάχνουν να βρουν την ταυτότητά τους. Η αλήθεια είναι πως το χτύπημα στο Παρίσι 

άλλαξε αντιστρόφως ανάλογα προς οποιεσδήποτε άλλες ζωές, την ζωή όχι μόνο των Γάλλων  αφού έπληξε την «πολιτιστική πρωτεύουσα» της Ευρώπης , αλλά και το γόητρο ανερχόμενης  δύναμης του πλανήτη, της Ε.Ε  που μέχρι την Παρασκευή παρέμενε  - παρόλες τις αδυναμίες της ΕΕ – πολύ ψηλά.  

Το Παρίσι επηρέασε όμως ταυτόχρονα, έμμεσα, σημαντικούς τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, δημιουργεί πια νέα δεδομένα, βάζει νέους κανόνες στα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και τα πολιτικά "παιχνίδια". Κυρίως όμως αισθητά επηρεάζει την ψυχολογία η οποία αντικατοπτρίζεται στην τέχνη είτε μιλάμε για μουσική, είτε για κινηματογράφο ή θέατρο, είτε για λογοτεχνία ή για ζωγραφική.

  

Παράδειγμα αυτής της νέας «κατάστασης» είναι ένα σκίτσο (γιατί το σκίτσο είναι η πιο άμεση χρονικά  μορφή τέχνης) που δημοσίευσε η Daily Mail  στις 17 Νοεμβρίου και δέχθηκε πολλά πυρά κριτικής από αυτούς που πιστεύουν πως είναι «αισχρή αντιμετώπιση» να δημοσιεύεις σκίτσα απελπισμένων ανθρώπων που ξεβράζονται στις ακτές της Ευρώπης από τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, μαζί με ποντίκια θέλοντας να δείξεις έτσι την παράνομη (δεν υπάρχει και νόμιμη) είσοδο της τρομοκρατίας στην χώρα σου.

Αρκετοί επισήμαναν  τις ομοιότητες του σκίτσου αυτού με ένα άλλο σκίτσο μιας αυστριακής εφημερίδας από το 1939, που απεικόνιζε τον τρόπο με τον οποίο οι οι Εβραίοι που εγκατέλειπαν τη Γερμανία πέρναγαν στην υπόλοιπη ελεύθερη και δημοκρατική Ευρώπη και Αμερική. Οι  Εβραίοι ως  αρουραίοι ήταν μια κοινή αλληγορία της ναζιστικής και αντισημιτικής  προπαγάνδας των φασιστών  από τη δεκαετία του 1930 και του '40.

 

Το σκίτσο της Daily Mail χαρακτηρίστηκε από τον Kate Allen, διευθυντή της Διεθνούς Αμνηστίας στο Ηνωμένο Βασίλειο, ως  «απερίσκεπτη πράξη » και  πολλοί που κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος μιλούν απερίσκεπτη ξενοφοβία που τροφοδοτεί τον  φόβο και το μίσος δίνοντας τροφή στους  υπεύθυνους για τις βιαιοπραγίες στο Παρίσι, τη Βηρυτό, την Άγκυρα και αλλού.

Βέβαια η αλήθεια δεν μπορεί να αλλάξει  ούτε να αποσιωπηθεί υπό τον φόβο πως κάποιοι  - για τους δικούς τους όχι πάντα ανθρωπιστικούς λόγους  - θα χαρακτηρίσουν ως ξενοφοβικούς όσους τεκμηριωμένα υποστηρίζουν πως μαζί με τους ταλαιπωρημένους από τον πόλεμο Σύρους πρόσφυγες έρχονται και μεταμφιεσμένοι σε πρόβατα λύκοι που θέλουν να αιματοκυλίσουν τον κόσμο επειδή φαντασιώνονται τις 70 παρθένες. 

 

Οι άνθρωποι στην Ευρώπη  θέλουν να ζήσουν ειρηνικά και αυτό το πρόβλημα που δημιουργήθηκε  δεν μπορεί να λυθεί μόνο με προσευχές και λουλουδάκια στα σκαλιά μιας πρεσβείας και συγχρόνως να μεταφέρουμε το κλίμα του εμφυλίου στα σπίτια μας. Η συνειδητοποίηση της νέας κατάστασης είναι επιβεβλημένη και οι ιδεολογικές κόντρες στην Ευρώπη μπορούν να περιμένουν μια πιο ήρεμη και ανέφελη εποχή.

 

N.B. 

http://voicenews.gr