Χρόνια ψέματα.

Μάλιστα κύριοι, ψέματα.
Κι όχι τίποτα ψιλοψεματάκια, σαν αυτά που λέγουν οι αμαρτωλές κυρίες, για να ρίξουν στάχτη στα μάτια, του [ακόμα πιο αμαρτωλού] συζύγου τους.
Ματωμένα ψέματα, κυρία μου.
Ψέματα που στοίχισαν ζωές, που ανέτρεψαν όνειρα, που βούλιαξαν ελπίδες.
Ψεματάρες βαριές σαν τη σκιά της ιστορίας.
Γιατί, ακριβώς από αυτά τα ψέματα των εκάστοτε κυβερνόντων, η Ελλάδα κατάντησε η παλιόψαθα των εθνών.
Κι αντί να ηγεμονεύουν πνευματικά την Ευρώπη, στην πιο δύσκολη εποχή της σύγχρονης ιστορίας της, σέρνεται στα γιούρογκρουπς και στα εβραιοκογκλάβια, μπας κι εξασφαλίσει κανένα ευρόπουλο, για να συντηρήσει τα λαμόγια στην εξουσία…
Χρόνια διαρκούς εγκλήματος,.
Που δεν έχει βρει ακόμα τον δικαστή του…