Η νόσος του ιού Έμπολα

Η νόσος του ιού Έμπολα ή όπως αλλιώς είναι γνωστός, ο αιμορραγικός πυρετός Έμπολα πήρε το όνομά της από τον ομώνυμο ποταμό της Αφρικής, κοντά στον οποίο έμφανίστηκε ένα από τα δυο πρώτα κρούσματα στην ιστορία, ενώ αυτή τη στιγμή η επιδημία του ιού έχει τα περισσότερα θύματα στην ιστορία όλων των ξεσπασμάτων του.

Κρούσματα έχουν παρατηρηθεί και στην ευρωπαϊκή ήπειρο, και συγκεκριμένα στην Ισπανία, όπου και νόσησε μια νοσοκόμα αλλά και στην Αμερική, με τρια μέχρι τώρα κρούσματα της νόσου στην πολιτεία του Τέξας.
Σε κάθε περίπτωση, ο πανικός δεν είναι τρόπος αντιμετώπισης, ενώ αυτό που χρειάζεται είναι λίγη παραπάνω προσοχή και ενημέρωση πάνω στην ασθένεια για καλύτερη προστασία και πρόληψη.
Ιστορικά στοιχεία
• Το πρώτο καταγεγραμμένο κρούσμα του ιού Έμπολα, είναι το 1976, όταν και ξέσπασε σε δυο διαφορετικά σημεία της αφρικάνικης ηπείρου, στο Σουδάν και το Κογκό.
• Το τελευταίο ξέσπασμα του ιού εμφανίστηκε το Μάρτιο του 2014, σε χώρες της Δυτικής Αφρικής και συγκεκριμένα στη Γουινέα, τη Νιγηρία, τη Σενεγάλη, τη Λιβερία και τη Σιέρα Λεόνε και θεωρείται το μεγαλύτερο στην ιστορία, έχοντας ήδη οδηγήσει στο θάνατο 3.000 ανθρώπους.
• Σε αυτό το ξέσπασμα, η θνησιμότητα των νοσούντων έχει φτάσει το 50%, ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας χαρακτηρίζει τον Έμπολα, την πιο «λοιμογόνα ιογενή ασθένεια, που έχει αντιμετωπίσει ποτέ η ανθρωπότητα».

Συμπτώματα και μετάδοση
• Η μετάδοση του ιού γίνεται, όταν το άτομο έρθει σε επαφή με τα σωματικά υγρά ενός ατόμου που ήδη ασθενεί ή έχει πεθάνει από τον ιό (σωματικά υγρά θεωρούνται κατά κύριο λόγο το αίμα, ο εμετός, τα ούρα, τα κόπρανα, ο ιδρώτας, το σμήγμα και το σάλιο), όταν έρθει σε επαφή με αντικείμενα, όπως είναι τα ιατρικά εξαρτήματα και οι βελόνες, που έχουν μολυνθεί από τον ιό και με το αίμα, τα σωματικά υγρά ή το κρέας από μολυσμένα ζώα.
• Τα ζώα που μπορούν να μεταφέρουν τον ιό είναι οι νυχτερίδες, οι μαϊμούδες και οι χιμπατζήδες.
• Ο ιός Έμπολα, μπορεί να μεταδοθεί μόνο αφού έχει αρχίσει η εμφάνιση των συμπτωμάτων, τα οποία εμφανίζονται στον ασθενή μετά από 2 έως 21 ημέρες, μετά τη μόλυνση του οργανισμού.
• Τα πρώτα συμπτώματα είναι ο πυρετός, ο πονοκέφαλος, πόνος στους μύες και πονόλαιμος. Σε δεύτερη φάση τα συμπτώματα εξελίσσονται σε διάρροια, εμετό, εξανθήματα και βλάβη στη λειτουργία των νεφρών και του ήπατος.
Σε ορισμένες, δε, περιπτώσεις έχει παρατηρηθεί εσωτερική και εξωτερική αιμορραγία.
• Για να μεταδώσει ένα άτομο τον ιό σε κάποιον άλλο πρέπει πρώτα να έχει εμφανίσει τα συμπτώματα. Εάν ένα άτομο έχει μολυνθεί, αλλά δεν εμφανίσει τα συμπτώματα εντός των 21 ημέρων, τότε μάλιστα δεν θα νοσήσει.

Αντιμετώπιση και θεραπεία:
• Εμβόλιο για τον Έμπολα δεν υπάρχει ακόμα, ενώ τα συμπτώματά του αντιμετωπίζονται μεμονωμένα.
• Το αν θα ξεπεράσει ένας ασθενής τον κίνδυνο του ιού, εξαρτάται από τη φροντίδα που του παρέχεται και από τις αντοχές του ανοσοποιητικού του συστήματος.
• Η προστασία από τον ιό έχει να κάνει με τη στοιχειώδη υγιεινή, τη συχνή απολύμανση των χεριών και την αποφυγή επαφής με σωματικά υγρά ατόμων που έχουν νοσήσει, αλλά και με τα ίδια άτομα, ακόμα και αφού έχουν καταλήξει.
• Και πάνω απ’ όλα ψυχραιμία, καθώς οι βεβιασμένες κινήσεις και πολιτικές δεν έχουν ποτέ τα επιθυμητά αποτελέσματα. 
 http://www.clickatlife.gr/