Ας το παρατήσω, δεν βαριέσαι…

Τι είναι αυτό με μένα, όλα τα παρατάω στη μέση, τα αφήνω ημιτελή και ανολοκλήρωτα. Τη μία βαριέμαι εύκολα και τα παρατάω. Την άλλη απογοητεύομαι ακόμη ευκολότερα, οπότε γιατί να συνεχίσω την προσπάθεια; Την παράλλη συνειδητοποιώ απλά ότι δεν είναι αυτό που θέλω, οπότε ας το παρατήσω, δεν βαριέσαι…

Ξεκινώ να διαβάζω ένα βιβλίο και πριν φτάσω στη μέση, το έχω παρατήσει. Ξεκινώ γυμναστήριο και πάνω στο μήνα βαριέμαι, το παρατάω κι’ αυτό. Ξεκινώ μια δραστηριότητα που με ενθουσίασε στην αρχή, αλλά… Ε, τελικά δεν την συνεχίζω. Ξεκινώ δίαιτα. Ε τότε, σίγουρα την έχω παρατήσει στο πρώτο γλυκό που θα βρεθεί μπροστά μου!

Τώρα συνειδητοποιώ ότι παράτησα όνειρα, φίλους, ευκαιρίες! Αισθάνομαι ότι η ζωή μου έχει γίνει ένα φανάρι, πράσινο-κόκκινο, πράσινο-κόκκινο, που δεν ρυθμίζει την κυκλοφορία, αντίθετα την μπερδεύει, ενώ με γεμίζει ενοχές η τόση ασυνέπειά μου.

Από την άλλη μεριά, βλέπω φίλους μου που επιμένουν να αφιερώνουν χρόνο ή και χρήμα σε ένα στόχο, ο οποίος δεν έχει φέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Όσο ο καιρός περνάει, επενδύουν όλο και περισσότερο, ώσπου είναι αδύνατον να τα παρατήσουν, χάνοντας ακόμα περισσότερο χρόνο, απλά ελπίζοντας ότι θα αλλάξει κάτι στη συνέχεια. Εν τω μεταξύ, χάνονται νέες ευκαιρίες για κάτι πιο ενδιαφέρον, καλύτερο, ενώ μεγαλώνει ο φόβος του τι θα γίνει στη συνέχεια, αν τα παρατήσουν. Αυτό ίσως είναι πιο τρομακτικό από το να περιμένουν. Ούτε αυτή η στάση ζωής είναι κάτι που με εκφράζει, μάλλον με φοβίζει η προοπτική να μην έχω άλλη προοπτική.

Μήπως τελικά δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο; Μήπως υπάρχει ένας τρόπος, κάποια κριτήρια με τα οποία θα μπορούσαμε να διακρίνουμε την «κατάλληλη στιγμή» για να βάλουμε ένα στόχο, για να επιμείνουμε ή να τα παρατήσουμε;

Επιθυμία και επιλογή

Επιθυμίες έχουμε πολλές, όμως δεν μπορούμε να τις πραγματοποιήσουμε όλες ταυτόχρονα, διότι αυτό θα εξαντλήσει την ενέργειά μας, τον ενθουσιασμό μας, αλλά και τα κίνητρά μας. Είναι σημαντικό να επικεντρωνόμαστε σ’ ένα στόχο ολοκληρωτικά και να διαθέτουμε όλη μας την έμπνευση και την ενέργεια σ’ αυτόν. Η έμπνευση είναι αυτή που θα μας δώσει κίνητρα και θα εκτοξεύσει τον ενθουσιασμό μας για το στόχο και πάνω σ’ αυτόν θα χτίσουμε την απόφασή μας να φέρουμε το αποτέλεσμα. Ας μετρήσουμε λοιπόν τις δυνάμεις μας και ας αφήσουμε τον ενθουσιασμό να μας δείξει, τι είναι αυτό που επιλέγουμε να ξεκινήσουμε οπωσδήποτε τώρα.

Απόφαση και δέσμευση

Επιλέξαμε και αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε. Δεσμευτήκαμε όμως; Πήραμε μια ισχυρή απόφαση; Ο ενθουσιασμός θα μας δώσει φτερά, αλλά χρειαζόμαστε ένα σχέδιο με βήματα δράσης, το οποίο θα δεσμευτούμε να πραγματοποιήσουμε. Ξεκινάμε σιγά, με κάτι που μπορούμε να υποστηρίξουμε με την τωρινή μας ενέργεια και επιταχύνουμε όσο δυναμώνουμε. Πανηγυρίζουμε την κάθε μικρή μας επιτυχία και χτίζουμε πάνω της για να κάνουμε το επόμενο σταθερό μας βήμα. Κρατάμε συνεχώς στην οθόνη του νου τα οφέλη του στόχου και όχι τις δυσκολίες του, για να ενεργοποιηθούμε. Ας σκεφτούμε τι θα κερδίσουμε, όχι πόσο δύσκολο είναι. Αντικαθιστούμε το «πολύ δύσκολο», με το «θα το κάνω».
Καλό θα είναι να ζητήσουμε την βοήθεια και την ενθάρρυνση της οικογένειας και των φίλων μας. Ας τους βάλουμε λοιπόν και αυτούς στο «παιχνίδι».

Τα «κατάλληλα» εμπόδια

Όσο κατάλληλος είναι ο στόχος για την προσωπική μας ανάπτυξη, τόσο πιο κατάλληλα εμπόδια θα γεννήσει για να μας δείξει τα σημεία που χρειάζεται να ενδυναμώσουμε για να τα υπερβούμε και να κατακτήσουμε το αποτέλεσμα. Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι στο δρόμο μας, θα υπάρχουν τα πάνω και τα κάτω, λακκούβες και εμπόδια. Ας μείνουμε σταθερά στο ταξίδι μας, σωπαίνοντας την όποια φωνή μέσα μας που λέει να τα παρατήσουμε και να κλείσουμε έναν κύκλο που άνοιξε μέσα από την επιθυμία και την πρωτοβουλία μας.

Τα σημάδια της παραίτησης

Δεν παραιτούμαστε από τη μια στιγμή στην άλλη. Υπάρχουν προειδοποιητικά σημάδια του πότε αρχίζουμε να ετοιμαζόμαστε να τα παρατήσουμε. Επομένως, χρειαζόμαστε μια καλή δόση αυτοπαρατήρησης για να αναγνωρίσουμε πότε κάποιο από αυτά θα κάνει την εμφάνισή του. Τότε, η προσπάθειά μας πρέπει να διπλασιαστεί, να θυμηθούμε όλα τα παραπάνω και να κρατηθούμε εκεί, χωρίς το παραμικρό περιθώριο για καθυστέρηση, που θα μας αδρανοποιήσει και θα μας κολλήσει. Ίσως θέλει να μας δείξει ότι είναι η ώρα να ανανεώσουμε το σχέδιο δράσης μας, τα κίνητρά μας, τον ενθουσιασμό μας, ακόμα και τις αποφάσεις μας.

Το μυστικό                                                                                                                                          Αξίζει να θυμόμαστε πως όποιος τα παράτησε δεν κέρδισε και όποιος κέρδισε είναι αυτός που δεν τα παράτησε.

_______________________
   ~ Ελένη Αϋφαντή, σύμβουλος Προσωπικής Ανάπτυξης
   Πηγή: omorfamystika.gr