Eνα περιφερόμενο τσίρκο χωρίς ίχνος σεβασμού απέναντι στην ιστορία της ΑΕΚ.
Κάτι ψέλλισε για βιβλία ο Χιμένεθ το Σάββατο, μια μέρα πριν (καθ)οδηγήσει την ομάδα στην πιο ντροπιαστική ήττα της νεότερης ιστορίας της. Να κάνουμε, λέει, την ΑΕΚ όπως την γράφουν τα βιβλία. Σωστά. Δεν μας είπε όμως ο Μανόλο με ποιον τρόπο θα συμβεί αυτό. Δεν μας είπε επίσης πόσες σφαλιάρες και ταπεινωτικές ήττες πρέπει ακόμα να βιώσει η ΑΕΚ επί των ημερών του, για να ξαναγίνει η ομάδα που γράφουν τα βιβλία. Έχει κι άλλο προς τα κάτω σ' αυτό το βαρέλι; Και μπορεί ένα κυπελλάκι να ρεφάρει όλη αυτή την ξεφτίλα;
Στην ΑΕΚ θα πρέπει να ανάψουν μια λαμπάδα σ' αυτόν τον φέρελπι τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού, τον Καρνέζη. Το αστείο γκολ που έφαγε στο Κύπελλο, την ακροτελεύτια στιγμή, προσφέρουν τεράστιο άλλοθι στον Χιμένεθ και τη διοίκηση. Στο όνομα της κατάκτησης ενός κυπέλλου, η ομάδα γίνεται περίγελος, ένα περιφερόμενο τσίρκο χωρίς ίχνος σεβασμού απέναντι στην ιστορία της ΑΕΚ.
Το συζητούσα και με φίλους μου αργά το βράδυ της Κυριακής. Το Κύπελλο και η πιθανή κατάκτησή του θα λειτουργήσουν αποπροσανατολιστικά στην ΑΕΚ. Ο υπερτιμημένος Χιμένεθ θα γίνει ο πρώτος προπονητής μετά τον Σάντος (το 2002) που θα σηκώσει κούπα (Για τον προπονητή που θα διαδεχτεί τον Μπάγεβιτς στα πρωταθλήματα, χρειάζεται αιωνόβια υπομονή...). Η διοίκηση θα καμαρώνει για το επίτευγμά της και δεν θα πάρει δραστικές αποφάσεις για το ξεχαρβάλωμα τούτης της άθλιας ομάδας και το χτίσιμό της από την αρχή. Από το μηδέν. Θα μου πείτε και πως γίνεται αυτή η άθλια (αγωνιστικά) ομάδα να αποκλείει Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ, να κερδίζει τα ντέρμπι στην έδρα της; Όλα γίνονται, διότι και οι κακές ομάδες, με την ιστορία, με το όνομα, με τη φανέλα, έχουν τις αναλαμπές τους. Τις νίκες φωτοβολίδες. Διάρκεια δεν έχουν. Ωριμότητα. Υπευθυνότητα. Καλά για ποιότητα δεν το συζητάμε.
Ξέρω πολύ καλά τι θα συνέβαινε, αν την Κυριακή ήταν προπονητής της ΑΕΚ ο συγχωρεμένος Παθιακάκης, ο Μπάγεβιτς, ο Σάντος, ο Κωστένογλου. Παραίτηση ή απόλυση. Με συνοπτικές διαδικασίες. Όταν πληρώνεσαι τόσο αδρά, δεν μπορείς να παίζεις με το όνομα και την ιστορία της ομάδας. Επίσης δεν μ΄ ενδιαφέρουν τα παραδείγματα, ανάλογων περιπτώσεων, άλλων χωρών. Τα πέντε που έφαγε η Ρεάλ του Μουρίνιο από την Μπαρτσελόνα. Τα οχτώ που έφαγε πέρσι η Φέγενορντ στην Ολλανδία. Τα έξι της Ίντερ από τη Μίλαν πριν από δέκα χρόνια. Δεν με ενδιαφέρουν, διότι εκεί είναι άλλο ποδόσφαιρο, υπάρχει άλλη (ποδοσφαιρική) κουλτούρα, άλλα ήθη και έθιμα. Όταν (και εφόσον) μπορέσουμε να προσεγγίσουμε σε όλα τα επίπεδα το ποδόσφαιρο αυτών των χωρών, πιθανώς να δούμε από άλλη σκοπιά έναν διασυρμό.
Ο Χιμένεθ έχει τεράστιες ευθύνες, γιατί εδώ και πέντε μήνες λέει πολλά και κάνει λίγα. Ο Μπάγεβιτς είχε τεράστιες ευθύνες γιατί υπερεκτίμησε δυνατότητες, ανέβασε τον πήχη πιο πάνω, άνοιξε την όρεξη όλων σε μια απέλπιδα προσπάθεια του να πάρει "ρεβάνς" και να ξαναγίνει αποδεκτός σε όλους. Τόσο ο πρώην, όσο και ο νυν προπονητής έχουν τα ελαφρυντικά τους, διότι ενώ δούλεψαν και δουλεύουν σε ομάδα επιπέδου ΑΕΚ, διαχειρίστηκαν μπάτζετ μικρομεσαίας ομάδας. Συσσωρεύτηκε η μετριότητα και αμπαλοσύνη στην ομάδα.
Από κει και πέρα, ωστόσο, είναι ευθύνη αποκλειστικά και μόνο του προπονητή η εικόνα της ομάδας. Ήταν ευθύνη του Μπάγεβιτς ο εξευτελιστικός αποκλεισμός στη Φυλή, η αδυναμία της ομάδας να κερδίσει ένα ματς εκτός έδρας. Είναι ευθύνη του Χιμένεθ, αυτή η αλλοπρόσαλλη εικόνα της ομάδας. Μια κρύο, μια ζέστη. Ένα μέτρο δεν υπάρχει. Εκεί που πιστεύεις και λες ότι τούτη η ομάδα μεταμορφώνεται στα μεγάλα ματς, έρχεται το ρεζιλίκι της Κυριακής και το βουλώνεις. Το ξέραμε ότι οι απόντες του ντέρμπι είναι σημαντικοί παίκτες για τα κυβικά αυτής της ΑΕΚ. Ο Δέλλας και ο Μάκος. Ο Μπλάνκο και ο Καράμπελας. Και ξέραμε επίσης ότι η ΑΕΚ δεν έχει την πολυτέλεια να της λείπουν τόσοι πολλοί "ενδεκαδάτοι".
Δεν είναι η πρώτη φορά, ωστόσο, που λείπουν οι καλύτεροι παίκτες από μια ομάδα. Και δεν μπορεί επειδή απουσίασαν 4 παίκτες, να ανοίγει τα πόδια της η ομάδα και ο προπονητής να χτυπιέται (κυριολεκτικά) στον πάγκο. Αφήστε που δεν είμαι καθόλου, μα καθόλου σίγουρος, αν οι 4 ήταν υγιείς, πως θα έπαιζαν όλοι. Με τις αλχημείες του Ισπανού, μπορεί δυο-τρεις να ήταν στον πάγκο. Στο όνομα του αναθεματισμένου ροτέισον!
Ήταν ευθύνη του προπονητή, να βάλει φρένο στους πανηγυρισμούς της Τετάρτης, να κρατήσει την ομάδα σε εγρήγορση, να την "φτιάξει" ψυχολογικά, να την θωρακίσει, να ζητήσει υπευθυνότητα και συνέπεια. Αν ο Χιμένεθ παίρνει από τους παίκτες το 120% μεσοβδόμαδα στην Τούμπα και την Κυριακή το 20% στο Καραϊσκάκη, τότε η ευθύνη πρωτίστως βαραίνει τον ίδιο. Δική του είναι η αποτυχία, και δευτερευόντως του Σάχα που ο,τι πήγαινε μέσα έγραφε, του Μανωλά που με το ζόρι πρέπει να τον βαφτίσουμε δεξί μπακ, του Μπαχά που στο συμβόλαιό του προφανώς υπέγραψε ότι χρειάζεται και πολύμηνο διάστημα προσαρμογής.
Είναι αποτυχία του Χιμένεθ και συνολικά της ΑΕΚ, να γράφει το κοντέρ 6-0 και μακράν ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου να είναι ο Τζιμπούρ. Ως αντίπαλος. Ένα πανάκριβο περιουσιακό στοιχείο, διοίκηση και προπονητής το έκαναν πάσα στον Ολυμπιακό! Και καλά να δεχτώ, ότι η διοίκηση αδυνατούσε να υλοποιήσει τη συμφωνία του Σεπτεμβρίου και να δώσει (μαζί με την εφορία) πάνω από 1,5 εκ. τον χρόνο στον Αλγερινό. Είναι σεβαστό, από τη στιγμή που ο Παπάς είπε του Αδαμίδη να ακολουθήσει "πολιτική μνημονίου" στην ομάδα, ο πρόεδρος θα κόψει απ' όπου μπορεί.
Αυτό που δεν χωνεύεται είναι η γκάφα της ΑΕΚ, να τον έχει απλήρωτο, να του δίνει τη δυνατότητα προσφυγής, να έρχεται τελικώς σε συμβιβασμό μαζί του, να του σκάει πάνω από 400 χιλιάρικα (με την εφορία) και να τον δωρίζει στον Ολυμπιακό. Τουλάχιστον έστειλε καμιά ευχαριστήρια επιστολή ο Μαρινάκης στον Αδαμίδη. Ή στον Παπά; Αλλά ξέχασα, ο μεγαλομέτοχος απέχει από τα δρώμενα της ΑΕΚ και το μόνο που κάνει είναι να πληρώνει από βλακεία. Τόσο πολύ το πονάει, το αγαπάει, το υπερασπίζεται, το λαχταράει, αυτό που πληρώνει, ώστε την ώρα του ντέρμπι, αντί να βρίσκεται σε σουίτα του Καραϊσκάκη, προσκεκλημένος του Μαρινάκη, προτίμησε να κάνει μια βόλτα από το γκολφ της Γλυφάδας.
Ο Μπάγεβιτς, την όποιας μορφής ασυλία είχε, την κατέκτησε με το σπαθί του. Μέσα στα γήπεδα, με το έργο του, με τη διαδρομή του, με τους τίτλους. Συμβαίνει αυτό σε όλο τον κόσμο, με πολλούς προπονητές. Τη δική του ασυλία ο Χιμένεθ την κατέκτησε, φορώντας δυο μπλουζάκια της ορίτζιναλ. Το έπιασε από την αρχή το νόημα ο Ισπανός. Πάρε-δώσε με το κομμάτι των οπαδών που έχουν ανεβοκατεβάσει διοικήσεις στην ΑΕΚ, που πυκνά συχνά δίνουν δυναμικούς αγώνες και ορίζουν τα πράγματα στην ΑΕΚ. (Ακόμα περιμένω να δω, τον σοβαρό, μετρημένο και χαμηλών τόνων, Βαλβέρδε να φορέσει μπλουζάκι του Τσουκαλά...).
Με το ίδιο κομμάτι οπαδών συνδιαλέγεται από το βράδυ της Κυριακής και ο πρόεδρος της ΑΕΚ για να βρεθούν οι λύσεις εκείνες που θα οδηγήσουν την ομάδα στον δρόμο των επιτυχιών. Μακάρι να μπορούσαν τα δυο φιλαράκια, ο Αδαμίδης με τον Χατζηχρήστο, να σηκώσουν ψηλά την ΑΕΚ και να της δώσουν όραμα. Για να τα καταφέρουν, θα χρειαστούν και κάποιον να πληρώνει. Αν δεν τον βρουν θα συνεχιστεί κι άλλο η συρρίκνωση....
άρθρο του Γιάννη Ξενάκη στο contra
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου