ΜΑΣΚΕΣ ΚΑΙ ΜΑΣΚΑΡΑΔΕΣ

Η υποχρεωτική χρήση υγειονομικής μάσκας είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση προκλητής ζήτησης υπηρεσιών υγείας, όπου στη θέση του γιατρού είναι το κράτος. Όταν από την άλλη μεριά, αυτός που την προσφέρει κατέχει μονοπωλιακή θέση, όντας ο μοναδικός κατασκευαστής και προμηθευτής, είναι σαφές ότι δεν ισχύει ο κανόνας της προσφοράς και ζήτησης, σύμφωνα με τη νεοκλασική θεωρία των οικονομικών.

Εφόσον ο καταναλωτής είναι υποχρεωμένος να τη χρησιμοποιήσει, αντιμετωπίζοντας ποινή προστίμου 150 ευρώ σε περίπτωση άρνησης χρήσης, δεν υπάρχει καμιά ελαστικότητα ζήτησης ως προς την τιμή και αντίθετα πρόκειται περί κλασικού παραδείγματος πλήρους ανελαστικότητας. Η στρέβλωση είναι κραυγαλέα και εξόφθαλμη και προκύπτει σαφέστατα η αναγκαιότητα διοικητικού προσδιορισμού της τιμής πώλησής της αφενός και αφετέρου η υποχρέωση του κράτους να την καλύψει, προσφέροντας την δωρεάν σε αυτούς που υποχρεώνει να τη χρησιμοποιήσουν.

Σε μια τέτοια «αγορά», λογικό είναι κάποια προϊόντα, που καλύπτουν την ίδια προκλητή «ανάγκη», να λειτουργήσουν ως υποκατάστατα αγαθά, όπως πάνινες, υφασμάτινες, χάρτινες κλπ μάσκες ιδιοκατασκευές, αφού δεν έχουν καθορισθεί και προσδιορισθεί οι απαιτούμενες συγκεκριμένες προδιαγραφές διαβαθμισμένης προστασίας μιας «μάσκας». Για να γίνει κατανοητό αυτό, σκεφτείτε το παράδειγμα με τα σπίρτα (που κάποτε ήταν κρατικό μονοπώλιο) και τους αναπτήρες που λειτουργούσαν ως υποκατάστατο αγαθό των σπίρτων, αν και δεν ήταν υποχρεωτική η χρήση τους για το κοινωνικό σύνολο αλλά αναγκαία για όποιον ήθελε να ανάψει κάτι.

Τέτοιες «μάσκες» ιδιοκατασκευές δεν προσφέρουν βέβαια ουσιαστική διαβαθμισμένη προστασία, οδηγώντας σε μια περιττή και κοινωνικά λάθος κίνηση που επιπλέον δημιουργεί την ψευδαίσθηση της προστασίας και μπορεί να αποβεί κι επικίνδυνη, εξαιτίας της χαλάρωσης άλλων μέτρων προφύλαξης (τήρηση αναγκαίων αποστάσεων, απολύμανση χεριών κλπ), υπάρχουσας ουσιαστικά άγνοιας στη σωστή χρήση και τοποθέτηση τους από τον γενικό πληθυσμό.

Ταυτόχρονα, η «πολιτεία» δεν έχει πραγματοποιήσει ουσιαστικά τίποτε για την αναγκαία πραγματοποίηση δωρεάν καθολικών διαγνωστικών tests στον γενικό πληθυσμό, για τη διαπίστωση θετικών ασυμπτωματικών στον sars/cov2 και τη λήψη των απαραίτητων μέτρων προφύλαξης για την αποφυγή επιπλέον διασποράς της νόσου covid-19. Στην Ελλάδα, τα ως τώρα πραγματοποιηθέντα διαγνωστικά tests είναι περίπου το 0,7% του πληθυσμού της, αγνοώντας σε πόσες περιπτώσεις αυτά ήταν επαναληπτικά στο ίδιο άτομο, και πραγματοποιούνταν με το σταγονόμετρο σε ασθενείς με έντονα ύποπτα συμπτώματα ή σε ομάδες ατόμων που ιχνηλατήθηκαν ότι ήρθαν σε επαφή με διαπιστωμένα φορείς του ιού.

Είναι άγνωστο ακόμη αν υπάρχει ή όχι σχέδιο για την πραγματοποίηση tests ύπαρξης αντισωμάτων στον ιό, μια που οδηγούμαστε πλέον βαθμιαία και πρόωρα σε καταστάσεις ανοσίας της αγέλης. 

 Του Καλλίνικου Κ. Νικολακόπουλου

http://sioualtec.blogspot.com 
 Είναι μέλος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ερευνών Κοινωνικής και Οικονομικής Πολιτικής και της Ελληνικής Εταιρείας Μάνατζμεντ Υπηρεσιών Υγείας.