Οδηγίες για πρόληψη και αντιμετώπιση της ψηλής πίεσης

Παγκοσμίως υπάρχουν περίπου 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι που πάσχουν από ψηλή πίεση. Με τη συνεχή αύξηση της ηλικίας που παρατηρείται, η συχνότητα της ψηλής πίεσης θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο.
Με τα σημερινά δεδομένα υπολογίζεται ότι μέχρι 25% του πληθυσμού, πάσχουν από ψηλή πίεση.
Υπάρχει ανάγκη για μια πιο επιθετική προσέγγιση για την πρόληψη και ανίχνευση της ψηλής πίεσης. Αυτό θα οδηγήσει σε μια αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση που είναι δυνατόν να μειώσει σημαντικά τον αριθμό των καρδιακών προσβολών και των εγκεφαλικών επεισοδίων, σώζοντας έτσι χιλιάδες ζωές κάθε χρόνο.

Για να επιτευχθούν όμως οι στόχοι, χρειάζεται μια πιο καλή συνεργασία και εφαρμογή των θεραπειών από μέρους των ασθενών.

Έχουν δημοσιευτεί πολλές αξιόλογες ιατρικές μελέτες οι οποίες από τη μια μεριά έδειξαν θετικά αποτελέσματα από την άλλη όμως δημιούργησαν κάποια σύγχυση όσον αφορά ορισμένα σημεία που σχετίζονται με την πρόληψη και αντιμετώπιση της υπέρτασης. Εκδόθηκαν οδηγίες με κατευθυντήριες γραμμές από την Εθνική Επιτροπή των Ηνωμένων Πολιτειών για την πρόληψη, αξιολόγηση και θεραπεία της ψηλής πίεσης (JNC7).
Στις οδηγίες αυτές τονίζονται ορισμένα σημεία τα οποία είναι χρήσιμα για την καλύτερη αντιμετώπιση του προβλήματος της υπέρτασης. Τα κυριότερα στοιχεία της βαρυσήμαντης αυτής έκθεσης είναι:

1. Σε άτομα άνω των 50 ετών, η ύπαρξη συστολικής πίεσης ψηλότερης από 140 mmHg είναι πολύ πιο σημαντικός παράγοντας κινδύνου για καρδιαγγειακή πάθηση παρά η διαστολική πίεση
    
2. Ο κίνδυνος για καρδιακή και αγγειακή πάθηση λόγω πίεσης αρχίζει ήδη από τιμές της πίεσης που μέχρι σήμερα θεωρούνταν φυσιολογικές. Ο κίνδυνος αρχίζει ήδη από το 115/75 mmHg. Ο κίνδυνος αυτός διπλασιάζεται με κάθε αύξηση 20/10 mmHg της πίεσης.
   
   Τα άτομα που στην ηλικία των 55 ετών έχουν μια φυσιολογική πίεση, διατρέχουν ένα κίνδυνο της τάξης του 90% για να εκδηλώσουν ψηλή πίεση, δηλαδή μετά την ηλικία των 55 ετών το 90% των ανθρώπων θα παρουσιάσει ψηλή πίεση
    
3. Τα άτομα που έχουν συστολική πίεση που κυμαίνεται από 120 έως 139 mmHg ή μια διαστολική πίεση από 80 έως 89 mmHg, πρέπει να θεωρούνται ότι πάσχουν από προ-υπέρταση.
   
   Για το λόγο αυτό επιβάλλεται όπως λαμβάνονται μέτρα καλύτερου τρόπου ζωής, αποφυγής του άλατος, απώλειας περιττών κιλών για να αποφευχθεί μια καρδιακή ή αγγειακή πάθηση που μπορεί να προκληθεί από την ψηλή πίεση
    
4. Τα φάρμακα που πρέπει να χρησιμοποιούνται στην πρώτη γραμμή για τους περισσότερους υπερτασικούς ασθενείς χωρίς επιπλοκές, είναι τα διουρητικά που ανήκουν στην οικογένεια των θιαζίδων. Μπορούν να χορηγούνται είτε μόνα είτε σε συνδυασμό με άλλα αντιυπερτασικά φάρμακα
    
5. Οι περισσότεροι ασθενείς με ψηλή πίεση θα χρειαστούν 2 ή περισσότερα φάρμακα για να επιτευχθεί  το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ο στόχος είναι η πίεση να διατηρείται σε επίπεδα χαμηλότερα από 140/90 mmHg. Σε ασθενείς με διαβήτη ή χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, τα επίπεδα της αρτηριακής πίεσης πρέπει να βρίσκονται κάτω από 130/80 mmHg
    
6. Εάν η πίεση του ασθενούς βρίσκεται σε επίπεδα μεγαλύτερα κατά 20/10 mmHg πιο πάνω από το επιθυμητό επίπεδο, τότε είναι αναγκαίο να εξετασθεί το ενδεχόμενο έναρξης θεραπείας με 2 φάρμακα εκ των οποίων το ένα να είναι διουρητικό θιαζιδικού τύπου
    
7. Η καλύτερη θεραπεία έστω και εάν χορηγηθεί από τον πιο προσεκτικό γιατρό, θα πετύχει μόνο εάν ο ασθενής έχει κίνητρα και εφαρμόσει ορθά τις οδηγίες που του δίνονται. Τα κίνητρα των ασθενών βελτιώνονται, όταν οι ασθενείς έχουν καλές εμπειρίες και εμπιστοσύνη στο γιατρό.
   
   Η ευαισθησία και η συναισθηματική κατανόηση που δείχνει ο γιατρός, αποτελούν ένα ισχυρό σημείο πάνω στο οποίο ο ασθενής θα βασίσει την εμπιστοσύνη του στο γιατρό και που θα του δώσει επιπρόσθετα κίνητρα να εφαρμόσει ορθά τη θεραπεία του.

Τέλος στην έκθεση τονίζεται ότι η πολιτική δημόσιας υγείας, που στόχο έχει τη μείωση της παχυσαρκίας, τη μείωση του άλατος και του λίπους στη διατροφή, μπορεί να βελτιώσει την πίεση ενός ολόκληρου πληθυσμού και έτσι να μειώσει σημαντικά τις επιπλοκές και τους θανάτους λόγω πίεσης.
Είναι επίσης σημαντικό όπως οι βιομηχανίες κατασκευής τροφίμων ή έτοιμων φαγητών και τα εστιατόρια, να μειώσουν κατά 50% το αλάτι που προστίθεται μέσα στα φαγητά.
Η εφαρμογή των μέτρων αυτών θα επιτρέψει τη δραστική μείωση των ασθενών που πάσχουν από τη σύγχρονη μάστιγα της ψηλής πίεσης.
Το όφελος θα είναι ανθρώπινο, με μείωση του αριθμού των ασθενών και των θανάτων λόγω επιπλοκών της πίεσης.
Παράλληλα υπάρχει και οικονομικό όφελος λόγω της μείωσης των δαπανών που χρειάζονται για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργεί η ψηλή πίεση.
 www.medlook.net