Υπάρχει ο Άγιος Βασίλης ;

Πολλοί γονείς αισθάνονται μπερδεμένοι σχετικά με τι χρειάζεται να πουν στα παιδιά τους για τον Άγιο Βασίλη. Να μιλήσουν για τη μυθική φιγούρα;... Να μιλήσουν για την αληθινή ιστορία του όπως αυτή ορίζεται μέσα από τη θρησκεία; Ή να μιλήσουν για τη συμβολική σημασία της ύπαρξης τουΆγιο Βασίλη ως ένα πνεύμα δοτικότητας , αγάπης και καλοσύνης;

Κάποιες οικογένειες ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να πιστεύουν στον Άγιο Βασίλη γιατί πιστεύουν ότι με αυτό τον τρόπο βοηθούν το παιδί να έρθει σε επαφή με τη «μαγεία» των Χριστουγέννων και υποστηρίζουν ότι, αυτό είναι απαραίτητο για το παιδί. Πιστεύουν ότι η μαγεία αυτή λαμβάνει χώρα μόνο κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας και δεν είναι σωστό να στερήσουν στο παιδί την ευκαιρία αυτή. Πιστεύουν ότι δημιουργούνται υπέροχες αναμνήσεις στο παιδί όταν εκείνο με ανυπομονησία «κρυφοκοιτά» κάτω από το δέντρο ή αφήνει έναν κουραμπιέ για τον Άγιο στο σαλόνι.

Κάποιες οικογένειες αποθαρρύνουν τα παιδιά τους, γιατί πιστεύουν ότι, με αυτό τον τρόπο νομιμοποιούν το ψέμα. Πιστεύουν ότι η εμπιστοσύνη του παιδιού θα χαθεί ως προς το πρόσωπο τους όταν ανακαλύψουν ότι η ύπαρξη του ΆγιοΒασίλη δεν είναι αληθινή. Πιστεύουν ότι τα παιδιά μπερδεύονται και ότι εκείνοι ως γονείς δίνουν διπλά μηνύματα στο παιδί τους. Παράδειγμα: «Ενώ τους λένε να μην μιλάνε σε ξένους, να μην αφήνουν ξένους να τα αγγίζουν και να μην δίνουν πληροφορίες σε αγνώστους ξαφνικά θα πρέπει να τους πουν: Μίλα στον Άγιο Βασίλη, κάτσε στα γόνατα του να σε βγάλω φωτογραφία και πες του τι δώρο θέλεις»! Υποστηρίζουν επίσης ότι αν «νομιμοποιήσουν» τον ΆγιοΒασίλη θα χρειαστεί να κάνουν το ίδιο για τις νεράιδες, τα φαντάσματα ή τους λυκάνθρωπους!

Κάποιες οικογένειες κρατούν μία στάση «κάπου» ενδιάμεσα. Μπορεί να διδάξουν στο παιδί τους τη συμβολική σημασία τουΆγιοΒασίλη λέγοντας ταυτόχρονα και την αληθινή ιστορία του με την χριστιανική σημασία της. Δίνουν έμφαση στο νόημα των Χριστουγέννων και στη γέννηση του Χριστού και όχι μόνο στον ΆγιοΒασίλη. Παροτρύνουν τα παιδιά όχι μόνο να περιμένουν τον Άγιο Βασίλη αλλά και να «γίνουν τα ίδια ΆγιοςΒασίλης» για κάποιους άλλους. Πιστεύουν ότι, η ιστορία αυτή, όπως τα υπόλοιπα παραμύθια (π.χ Σταχτοπούτα, Χιονάτη κτλ) είναι ιστορίες που θα ξεθωριάσουν χωρίς να «τραυματιστούν» τα παιδιά όταν θα έρθει η ώρα που θα μάθουν την αλήθεια.

Ας δούμε όμως κάποια στοιχεία που ίσως σας βοηθήσουν να επιλέξετε την δική σας στάση σχετικά με το θέμα:

Τα πολύ μικρά παιδιά ζουν σε ένα φανταστικό κόσμο ταυτόχρονα με τον πραγματικό. Από την ηλικία του ενός έτους μέχρι και τα τέσσερα τα παιδιά κατανοούν ως πραγματικό ότι και αν λέγεται γιατί δεν μπορούν να αντιληφθούν αφηρημένες έννοιες.

Από τα τέσσερα ως τα έξι χρόνια τα παιδιά μπορεί να αρχίσουν να ρωτάνε για το αν ο Αγ. Βασίλης είναι αληθινός ή όχι.

Ανάμεσα στα έξι και οκτώ χρόνια κάποια παιδιά μπορούν να ενσωματώσουν την «αφηρημένη» έννοια του «υπάρχει ο Αγ. Βασίλης αλλά με έναν συμβολικό τρόπο» και αυτή η κατανόηση αναπτύσσεται μέχρι την ηλικία των 14.

Σε όλες τις ηλικίες η φαντασία είναι σημαντική για τα παιδιά αλλά είναι ουσιαστική ς σημασίας για τα μικρότερα παιδιά.

Τι γίνεται αν φοβάται τον ΆγιοΒασίλη;

Τι γίνεται όμως όταν το παιδί σας «συναντήσει» τον Άγιο Βασίλη στο σχολείο ή ένα εμπορικό κέντρο και αρχίσει να κλαίει;

Αν το παιδί σας δείχνει να φοβάται τον Άγιο Βασίλη μην το πιέσετε με κανέναν τρόπο να πάει κοντά του. Μην το υποχρεώσετε να βγει φωτογραφία μαζί του ή να κάτσει στην αγκαλιά του. Μην υποτιμήσετε το φόβο του: «Έλα βρε χαζό τι φοβάσαι»;

Σεβαστείτε το φόβο του και υποχωρήστε. Θα υπάρξουν αρκετές ευκαιρίες στο μέλλον για φωτογραφίες αν αφήσετε το παιδί χωρίς να το πιέσετε να κάνει κάτι που δεν θέλει. Μπορείτε να πάτε εσείς και να χαιρετήσετε και να βγείτε φωτογραφία. Μοιραστείτε το πόσο σας άρεσε αλλά μην σπεύσετε να πείτε: «Είδες δεν είναι τίποτε» ή «Κοίτα το κάνουν μικρότερα παιδιά από σένα».

Δώστε στο παιδί χρόνο να εξοικειωθεί με τη μεγάλη, κόκκινη φιγούρα, με το σκούφο και τα άσπρα γένια!

Οι γονείς θα χρειαστεί να αποφασίσουν αν και με ποιον τρόπο θα ενσωματώσουν την ύπαρξη του ΆγιοΒασίλη. Δεν υπάρχει σωστή και λάθος απάντηση. Ίσως το πιο σημαντικό απ΄όλα είναι το να δώσουμε το μήνυμα στο παιδί μας ότι, κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και δεν πιστεύουμε όλοι οι άνθρωποι στα ίδια πράγματα με τον ίδιο τρόπο.

Όποια «πλευρά» λοιπόν και αν διαλέξετε, πείτε στο παιδί ότι αυτή είναι η προσωπική σας άποψη και διδάξτε του να σέβεται τη διαφορετικότητα όπου και αν τη συναντά. Πείτε για παράδειγμα: «Για να σου πω την αλήθεια εγώ πιστεύω ότι ο Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει αλλά σέβομαι απόλυτα τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι υπάρχει».

.. μια τέτοια απάντηση θα ευχαριστούσε τον Αγ. Βασίλη και ίσως άφηνε και σε σας ένα δωράκι κάτω από το φετινό δέντρο. Αν πάλι όχι, αγοράστε εσείς για τον εαυτό σας…
από τη Νάνσυ Ψημενάτου

σύμβουλος Ψυχικής υγείας

understanding-self.gr