ΠΙΝΑΚΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΕΞΩΦΥΛΛΑ ΔΙΣΚΩΝ

 

 Η κυκλοφορία του καινούργιου δίσκου των Rotting Christ, με τίτλο Pro Xristou(2024) με αυτό το καταπληκτικό εξώφυλλο που είναι πίνακας ζωγραφικής, μού έδωσε την ιδέα για ένα άρθρο με τα Καλύτερα Εξώφυλλα που κοσμούνται από κλασικούς ΠΙΝΑΚΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ. Την ιστορία για την  επιλογή του συγκεκρικένου πίνακα, θα διαβάσετε πιο κάτω, όπως την αναφέρει ο Σάκης Τόλης.
Το εξώφυλλο, είναι ένα πολύ πολύ πολύ σημαντικό στοιχείο σε ένα δίσκο, γιατί μεταφέρει τη μουσική σε εικόνα αλλά και τραβάει το μάτι του αγοραστή και σίγουρα είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι τέχνης. Πολλές είναι οι περιπτώσεις που οι καλλιτέχνες επιλέγουν να δώσουν υλικό από τις ηχογραφήσεις τους για να μπορέσει ο σχεδιαστής/καλλιτέχνης να μπει στο νόημα του δίσκου. Βέβαια ανακύπτουν πολλά ερωτήματα όπως ποια χρώματα πρέπει να χρησιμοποιηθούν, αν θα εμφανιστεί το συγκρότημα στο εξώφυλλο, τι είδους γραμματοσειρά θα ταίριαζε, πόση φαντασία πρέπει να βάλει ο καλλιτέχνης για να καταλήξουμε σε ένα καλό εξώφυλλο. Για να ξανά γυρίσω στο θέμα του σημερινού άρθρου, η σκέψη μου είναι Τα Σημαντικότερα Εξώφυλλα Δίσκων που κοσμήθηκαν από κλασικά έργα τέχνης αλλά και εξώφυλλα που χρησιμοποίησαν μόνο ένα μέρος ενός πίνακα, αποκλείοντας τα σύγχρονα έργα, τύπου Roger Dean ή Rodney Matthews κ.α..  Βέβαια η λίστα είναι πολύ μεγάλη γι αυτό και το άρθρο ΔΕΝ είναι εξαντλητικό. Τους πίνακες που χρησιμοποιήθηκαν στα εξώφυλλα αυτού του άρθρου, μπορείτε να τους δείτε ή καλύτερα να τους απολαύσετε σε μουσεία ανά τον κόσμο. Όσα βρήκα και γνωρίζω, τα έχω σημειώσει. Στην ελληνική δισκογραφία, τις δεκαετίες 70 και 80, πολλοί έντεχνοι δίσκοι κυκλοφόρησαν με έργα Ελλήνων ζωγράφων και χαρακτών όπως στην περίπτωση του χαράκτη Τάσου αλλά και το άλμπουμ του Μάνου Χατζιδάκι, Τζοκόντα, που φέρει ελαφρά παραποιημένο το έργο.
Γενικά η ιδέα του να εμφανίζεται ο καλλιτέχνης μέσα σε ένα κλασικό πίνακα ζωγραφικής είναι πολύ διαδεδομένη, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας, αν και έχω συμπεριλάβει το άλμπουμ της Joni Mitchell, που ανήκει σε αυτήν την κατηγορία όπως και τους Pogues. Θα τα διαβάσετε πιο κάτω. Εδώ να σημειώσω ότι τα άλμπουμ με κλασικούς πίνακες ζωγραφικής στο εξώφυλλο είναι ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ και στο παρόν άρθρο έχει γίνει μια επιλογή των σημαντικότερων. Όπως θα διαπιστώσετε διαβάζοντας το κείμενο και βλέποντας τα εξώφυλλα, τα metal συγκροτήματα έχουν την τιμητική τους, αφού η προσέγγισή τους είναι πολύ έντονη και ιδιαίτερη, όσο αφορά την αντίθεση μουσικής και πίνακα. Ακόμα είναι πολύ χαρακτηριστική, η αντίθεση μουσικής και πίνακα! Γι αυτό για την ευκολότερη ανάγνωση αλλά κυρίως …απόλαυση, χώρισα το άρθρο ανά μουσική κατηγορία.
 Σε ορισμένες περιπτώσεις, χρησιμοποιήθηκαν διαφορετικά χρώματα, όπως στην ομότιτλη κυκλοφορία των Deep Purple το 1969, η οποία χρησιμοποιούσε ένα ασπρόμαυρο σχέδιο. Σε άλλες περιπτώσεις, όπως το Turbulent Indigo της Joni Mitchell, η ίδια η Mitchell ζωγράφισε το εξώφυλλο χρησιμοποιώντας έναν πίνακα του Van Gogh ως μοντέλο της. Προσέξτε όιτι κατά την ανάγνωση, ΔΕΝ υπογραμμίζω το συγκρότημα/καλλιτέχνη αλλά τον τίτλο του δίσκου αφού εκεί εστιάζουμε.
CLASSIC ROCK
Ο πίνακας του Sir Edwin Henry Landseer(1802–1873) Low Life, κοσμεί το Pampered Menial (1975), το πρώτο άλμπουμ των Pavlov’s Dog. O Landseer ειδικευόταν σε ζωγραφιές ζώων αλόγων και ελαφιών. Το λιοντάρι στη βάση του αγάλματος του Νέλσονα στην Τραφάλγκαρ Square είναι δικό του!
 Όταν αγόραζα το πρώτο άλμπουμ των Kansas, πριν ακόμα το ακούσω, μού είχε κάνει εντύπωση την επιβλητική φιγούρα στο εξώφυλλο. Μετά από χρόνια, έμαθα ότι είναι έργο του John Steuart Curry (1897-1946) και είναι τοιχογραφία που βρίσκεται στο κτίριο του Καπιτωλίου του Κάνσας, στην Τοπέκα απ΄όπου κατάγονται οι Kansas. Τίτλος της Titled Tragic Prelude και απεικονίζει τον John Braun, μια ξεχωριστή προσωπικότητα που πρωτοστάτησε στο αμερικανικό κίνημα κατάργησης των φυλετικών διακρίσεων, που προηγήθηκαν του Εμφυλίου Πολέμου. Οι ιδέες και οι αγώνες του, πέρασαν από την Πολιτεία του Kansas σε εθνικό επίπεδο όπου μετά τη στο Bleeding Kansas, συνελήφθη, δικάστηκε και εκτελέστηκε από την Κοινοπολιτεία της Βιρτζίνια για μια επιδρομή και υποκίνηση μιας εξέγερσης σκλάβων(1859). Στο αριστερό του χέρι κρατάει τη βιβλίο που έχει τα ελληνικά γράμματα Α και Ω από την Αποκάλυψη. Στο άλλο του χέρι, κρατάει ένα ντουφέικι.
Όμως και το τρίτο άλμπουμ τους Masque(1975), κοσμείται από, πίνακα ζωγραφικής, με τίτλο Water του Ιταλούν ζωγράφου Giuseppe Arcimboldo(1526 – 1593) όπου σχηματίζεται ένα πρόσωπο από διάφορα είδη ψαριών. Μάλλον αηδιαστικό, αλλά ….τέχνη. Το έργο βρίσκεται στο Kunsthistorisches Museum της Βιέννης.

Οι Procol Harum για εξώφυλλο του δίσκου τους Exotic Birds and Fruit(1974, χρησιμοποίησαν το έργο του Ουγγροβρετανού ζωγράφου Jakob Bogdani(1658 - 1724), όπου στα περισσότερα έργα του ζωγράφιζε νεκρή φύση κι εξωτικά πουλιά.
Το Trafalgar(1971) των Bee Gees ήταν το 9ο άλμπουμ τους, που έβγαλε μια μεγάλη επιτυχία, Νο1 στην Αμερική, το How Can You Mend a Broken Heart. Το εξώφυλλο, κοσμεί ο πίνακας του Nicholas Pocock (1740 – 1821) The Battle of Trafalgar και μπορείτε να τον δείτε στο Εθνικό Μουσείο Ναυτικής Ιστορίας στο Λονδίνο (National Maritime Museum).
Οι Genesis έχουν πολλά εξώφυλλα με πίνακες ζωγραφικής αλλά θα ασχοληθούμε μόνο με το Selling England by the Pound που ζωγράφισε η Ada Elizabeth Edith Swanwick(1915–1989) που έγινε γνωστή με το όνομα Betty Swanwick, που ήταν Αγγλίδα καλλιτέχνης, συγγραφέας και καθηγήτρια τέχνης. Ήταν η πρώτη γυναίκα που δημιούργησε αφίσες για τα Βρετανικά Μέσα Συγκοινωνίας. Όπως βλέπετε στο εξώφυλλο, έχει προστεθεί ένα κοπτικό γρασιδιού για να κολλάει με τους στίχους του I know what I like!Το εξώφυλλο που επέλεξαν οι Beach Boys για το άλμπουμ τους Surf's Up(1971) είναι πολύ περίεργο όχι τόσο σαν έργο όσο σαν αισθητική, για ένα συγκρότημα αυτού του τύπου. Κατ΄αρχάς, ο πίνακας βασίστηκε στο γλυπτό του 1918 End of the Trail του James Earle Fraserδηλαδή ζωγραφίστηκε με μοντέλο το γλυπτό που προ υπήρξε! Μπορείτε να το δείτε στο Metropolitan Museum of Art στη Νέα Υόρκη.

Τα τρία προηγούμενα άλμπουμ τους(Trespass, Nursery Cryme και Foxtrot) ήταν έργα
Του Βρετανού ζωγράφου και γραφίστα Paul Whitehead, γνωστό για το σουρεαλισμό του.

Ο υπέροχος πίνακας Homage to Henri Rousseau του Brett-Livingstone Strong, κοσμεί το εξώφυλλο των Fleetwood Mac, Tango in the Night(1987), με το πρωτότυπο να κρέμεται στο σαλόνι του Lindsey Buckingham. Ο Strong έχει σκαλίσει ένα άγαλμα του John Lennon ενώ έχει ζωγραφίσει το μοναδικό πορτραίτο, (σ.σ. δεν είναι σίγουρο ότι είναι το μοναδικό) του Michael Jackson, το οποίο ονόμασε The Book και αγοράστηκε αντί του ποσού 2.100.000$ στην Hiromichi Saeki Corp.
Ο σκελετός των Grateful Dead με ένα στεφάνι από τριαντάφυλλα, είναι μια από τις πιο αναγνωρίσιμες εικόνες στην ιστορία του rock. To συγκεκριμένο έργο σχεδιάστηκε από τους Alton Kelly και Stanley Mouse, αλλά βασίστηκε σε ένα πολύ παλαιότερο σκίτσο ενός άνδρα που ονομαζόταν Edmund Joseph Sullivan. Το σχέδιό του, A Skeleton Amid Roses, συμπεριλήφθηκε σε μια εκτύπωση του 1913 ενός βιβλίου περσικής ποίησης με τίτλο The Rubaiyat of Omar Khayyam. Το άλμπουμ στο οποίο παρουσιάστηκε στο εξώφυλλο είναι το Live Grateful Dead(1971),γνωστότερο και σαν Skull and Roses.
 
Στο τρίτο ομότιτλο άλμπουμ τους, εποχής MK I, οι Deep Purple χρησιμοποίησαν μια λεπτομέρεια του πίνακα του Γερμανολλανδού ζωγράφου Hieronymus Bosch (1450– 1516), με τίτλο The Garden of Earthly Delights. Ο πίνακας βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο del Prado στη Μαδρίτη.  Στο εξώφυλλο του LP, χρησιμοποιήθηκε το κάτω δεξιό τεταρτημόριο του κομματιού και άλλαξε σε ασπρόμαυρο.  Τότε, συγκρότημα και δισκογραφική εταιρεία, αντιμετώπισαν πρόβλημα στη χρήση του, γιατί είχε θεωρηθεί στην Αμερική ως αντιθρησκευτικός, με ανήθικες σκηνές και έτσι πολλά καταστήματα δίσκων, αρνήθηκαν να τον παραγγείλουν! Ο αρχικός πίνακας είναι έγχρωμος, αλλά στην εκτύπωση του άλμπουμ εμφανίστηκε μονόχρωμο λόγω ενός σφάλματος εκτύπωσης και το συγκρότημα επέλεξε να το διατηρήσει έτσι. Ένα άλλο τμήμα του ίδιου πίνακα της Bosch, αυτήν τη φορά έγχρωμο, είχε χρησιμοποιηθεί ως εξώφυλλο Pearls Before Swine στο ντεμπούτο τους One Nation Underground(1967). Όμως και το δεύτερο άλμπουμ, τους Balaklava(1968) φέρει στο εξώφυλλο έναν πίνακα, αυτόν του Pieter Bruegel the Elder (1525–1530– 1569), ενός από τους κορυφαίους Ολλανδούς ζωγράφους  της φλαμανδικής αναγεννησιακής σχολής. Στο εξώφυλλο υπάρχει μια λεπτομέρεια του έργου του The Triumph of Death όπου δείχνει μια αλληγορική απεικόνιση της φρίκης του πολέμου. Για να κλείσουμε το κεφάλαιο του ζωγράφου Hieronymus Bosch και οι Black Sabbath έχουν χρησιμοποιήσει τον πίνακά του για το εξώφυλλο του Greatest Hits (1977).

  To Beck Ola (1969) ήταν ένας από τους πρώτους δίσκους που αγόρασα και πάντα πίστευα ότι το μήλο στο εξώφυλλο είναι προϊόν φωτογραφικού τρικ. Κι όμως είναι πίνακας του Βέλγου σουρεαλιστή ζωγράφου Rene Magritte (1898–1967) και βρίσκεται στην αίθουσα τέχνης Menil, στο Χιούστον. Τα μήλα εμφανίστηκαν σε πολλά έργα του Magritte κι ένα από αυτά, το Le Jeu de Mourre(1966) ήταν η αιτία που η δισκογραφική εταιρεία των Beatles, βρέθηκε με λογότυπο μήλο!


Τo Grand Illusion είναι το αγαπημένο μου άλμπουμ από τη δισκογραφία των Styx. Το πραγματικά όμορφο εξώφυλλο είναι πίνακας του Βέλγου σουρεαλιστή ζωγράφου Rene Magitte(1898 – 1967) με τίτλο Le Blanc-Seing, με τo γυναικείο πρόσωπο να προστίθεται μετά. Ο Magritte ζωγράφισε το συγκεκριμένο πίνακα το 1965 βασισμένος στην ιδέα ότι το μυαλό μπορεί να κατασκευάσει το αδύνατο και συγκεντρώνει διαφορετικά στοιχεία και δημιουργεί μια καινούργια ολότητα. Προσέξτε ότι το άλογο διχοτεομείται από τα δένδρα ενώ ένα κομμάτι του κορμού βρίσκεται μπροστά από το άλογο αλλά η βάση του είναι πίσω
Το δεύτερο άλμπουμ των Atomic Rooster, Death Walks Behind You (1970), εκτός του ότι είναι πολύ καλό, κοσμείται με τον πίνακα του William Blake (1757–1827), Nebuchadnezzar.
Άλλη ξεχωριστή περίπτωση είναι η ζωγραφική στο εξώφυλλο της Joni Mitchell, Turbulent Indigo(1994), η οποία είναι αυτοπροσωπογραφία και βασίζεται στο έργο του Vincent Van Gogh Self-Portrait With Bandaged Ear. Η Mitchell, η οποία εκτός από ερμηνεύτρια και στιχουργός ήταν και ζωγράφος, όχι μόνο κράτησε την όλη αισθητική και τη στάση του Van Gogh, που ήταν επίσης αυτοπροσωπογραφία, αλλά έχει και το μπανταρισμένο αυτί!!!! Να σημειώσω ότι βάση του κανόνα που διαβάσατε στην αρχή ότι δηλαδή στο άρθρο έχω συμπεριλάβει ΜΟΝΟ κλασικούς πίνακες, το συγκεκριμένο εξώφυλλο δεν χωράει, αλλά λόγω Van Gogh, μπορεί να γίνει μια εξαίρεση.

Και ο Tom Petty έχει 2 άλμπουμ, όπου στα εξώφυλλά τους κοσμούνται έργα τέχνης. Πρόκειται για το Southern Accents(1985) που η αρχική ιδέα ήταν να είναι concept άλμπουμ για να τιμήσει τις νότιες ρίζες του. Έτσι στο εξώφυλλο επιλέχθηκε ο πίνακας του Winslow Homer με τίτλο The Veteran in a New Field του 1865, που βρίσκεται στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη.
Έξη χρόνια αργότερα ο Petty κυκλοφόρησε το πετυχημένο άλμπουμ του Into the Great Wide Open(1991) με τον πίνακα του Τσεχοαμερικάνου Jan Matulka (1890 – 1972) που έγινε γνωστός γιατί συνδύαζε χαρακτηριστικά του αφηρημένου εξπρεσιονισμού με τοπία, όπως στο έργο του Autumn Landscape του 1921 που εκτίθεται στο Μουσείο Τέχνης της Κομητείας του Λος Άντζελες. Πραγματικά, πανέμορφο, με τόσο ζωντανά χρώματα.

Μέρος των ηχογραφήσεων του πολύ καλού άλμπουμ του Paul Simon, Graceland (1986) ηχογραφήθηκε στη Ν.Αφρική με Νοτιοαφρικάνους μουσικούς την εποχή του apartheid γι αυτό κι οργανώσεις όπως το Artists United Against Apartheid τον επέκριναν γιατί έσπασε το πολιτιστικό μποϊκοτάζ στη Νότια Αφρική. Μάλιστα κάποιοι έφθασαν σε σημείο να τον  κατηγορήσουν ότι οικειοποιήθηκε τη μουσική μιας άλλης κουλτούρας, με τον Simon να απαντά ότι το Graceland ήταν μια πολιτική δήλωση που παρουσίαζε τη συνεργασία μεταξύ μαύρων και λευκών και αύξησε τη διεθνή ευαισθητοποίηση για το απαρτχάιντ. Επαινέστηκε γιατί βοήθησε στη διάδοση της αφρικανικής μουσικής στη Δύση και κάποιοι υποστήριξαν ότι επιτάχυνε το τέλος του απαρτχάιντ. Στο εξώφυλλο χρησιμοποίησε ένα αρχαίο έργο τέχνης από την Αιθιοπία που απεικονίζει τον Άγιο Γεώργιο και χρονολογείται από τον 15ο αιώνα. Το έργο βρίσκεται σε έκθεση του Μουσείου Peabody Essex στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης.
 Το Α Night on the Town(1976) ήταν ένα από, τα καλά και πετυχημένα άλμπουμ του Rod Stewart, όπου στο εξώφυλλο χρησιμοποίησε τον πίνακα του ιμπρεσιονιστή Γάλλου ζωγράφου Pierre-Auguste Renoir(1841-1919). Το έργο βρίσκεται στο Musee d'Orsay του Παρισιού.
O Αμερικάνος μουσικός David Peel χρησιμοποίησε στο εξώφυλλο του άλμπουμ του The American Revolution(1970), ένα συνδυασμό της τότε Νέας Υόρκης, με τον πίνακα του Αμερικανογερμανού ζωγράφου Emanuel Leutze(1816–1868) που ειδικευόταν στη ζωγραφική ιστορικών στιγμών. Στον πίνακα, ο Washington διασχίζει τον ποταμό Delaware (το γεγονός έλαβε χώρα το 1776) και έγινε κατά τη διάρκεια του αμερικάνικου εμφύλιου πολέμου.

Το πρωτότυπο βρισκόταν στο Kunsthalle της Βρέμης και καταστράφηκε σε βομβαρδισμό το 1942, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Για καλή μα τύχη, ο  Leutze είχε ζωγραφίσει άλλες 2 εκδοχές, η μία από τις οποίες βρίσκεται τώρα στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη και η άλλη στον χώρο υποδοχής της Δυτικής Πτέρυγας του Λευκού Οίκου στην Ουάσιγκτον, DC, αλλά τον Μάρτιο του 2015, αγοράστηκε και εκτέθηκε στο Μουσείο Θαλάσσιας Τέχνης της Μινεσότα. Τον Απρίλιο του 2022 ο οίκος Christie's ανακοίνωσε ότι ο δεύτερος πίνακας, θα πωλούνταν σε δημοπρασία τον επόμενο μήνα, έναντι εκτίμησης προπώλησης 15 έως 20.000.000 δολαρίων.Πουλήθηκε για 43.000.000δολάρια. (από τη Wikipedia).


HARD-METAL (Κι ακόμα παρά πέρα...)
O Bruce Dickinson χρησιμοποίησε σε 2 εξώφυλλά του έργα ζωγραφικής, αρχής γενομένης από το άλμπουμ The Chemical Wedding(1998) όπου ο πίνακας του William Blake, Ghost of a Flea κοσμεί το εξώφυλλο. Ο Blake γενικά είναι μια προσωπικότητα που έχει επηρεάσει τον Dickinson και με την ποίησή του. Το έργο βρίσκεται στην Πινακοθήκη Μοντέρνας Τέχνης Tate στο Λονδίν στο Bankside, SE1 9TG.
Το δεύτερο άλμπουμ του Dickinson που χρησιμοποίησε έργο τέχνης είναι το Tyranny of Souls(2005) όπου η διαβολική φιγούρα, είναι μέρος ενός μεγάλου έργου, που τιτλοφορείται Earthly Vanity and Divine Salvation από τον καλλιτέχνη της Αναγέννησης Hans Memling. Ολόκληρο το έργο εκτίθεται στο Μουσείο Καλών Τεχνών του Στρασβούργου στη Γαλλία.
Και στο άλμπουμ των Bolt Thrower, The IVth Crusade(1992), βρίσκουμε ένα έργο του Eugène Delacroix, το"The Entry of the Crusaders in Constantinople, που αναφέρεται στην πρώτη άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους, το 1204. Οι πίνακες ζωγραφικής έχουν την τιμητική τους στο metal και οι Βρετανοί  Angel Witch στο πρώτο (πολύ καλό) άλμπουμ τους με τίτλο το όνομά τους (1980), επέξαν για εξώφυλλο τον έργο του John Martin (1789–1854) The Fallen Angels Entering Pandemonium ενώ και για το τέταρτο άλμπουμ τους Αs Above, So Below (2012), διάλεξαν πίνακα του Martin!
 Το τέταρτο άλμπουμ των Van Halen, Fair Warning (1981) έχει στο εξώφυλλο μια λεπτομέρεια του πίνακα The Maze του Καναδού ζωγράφου William Kurelek(1927 1977) που τον ζωγράφισε όταν νοσηλευόταν σε νοσοκομείο με ψυχική ασθένεια. Ο σκοπός του ήταν να απεικονίσει τις εσωτερικές λειτουργίες του μυαλού του στους γιατρούς που τον περιέθαλψαν.
Οι Νορβηγοί Burzum κατέχουν δικαιωματικά θέση σε αυτό το αφιέρωμα, με 2 εξώφυλλα. Πρώτα το Umskiptar (2012) με πίνακα του συμπατριώτη τους Peter Nicolai Arbo(1831–1892) με τίτλο Nótt και ένα χρόνο νωρίτερα με το άλμπουμ Fallen (2011) με τον πίνακα Elegy του Γάλλου ζωγράφου William-Adolphe Bouguereau 91825-1905).

Το 1991, οι Gunners χρησιμοποίησαν ένα πίνακα ζωγραφικής για τα εξώφυλλα των Use Your Illusion I και ΙΙ (1991). Αυτή τη φορά, πήραν μια λεπτομέρεια από το έργο «Η Σχολή των Αθηνών», The School of Athens του Αναγεννησιακού ζωγράφου Raphael. Το έργο είναι του 16ου αιώνα και το αυθεντικό φυλάσσεται στο Παλάτι των Αποστόλων στο Βατικανό. Το 2021, η γαλλική κυβέρνηση για να τιμήσει τα 200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, παραχώρησε για ένα χρονικό διάστημα μια πολύ μεγάλη ταπισερί με το έργο, η οποία φιλοξενήθηκε σε χώρους της Βουλής των Ελλήνων και ήταν επισκέψιμο.
Τρία συνεχόμενα άλμπουμ των Σουηδών Candlemass κοσμούνται από πραγματικά απόλυτα ταιριαστούς πίνακες. Το δεύτερο άλμπουμ τους Nighfall(1987), φιλοξενεί το έργο του Thomas Cole(1801-1848), Old Age, το τρίτο άλμπουμ τους Ancient Dreams(1988), φιλοξενεί και πάλι έργο του Thomas Cole, με τίτλο Youth και τέλος το Tales of Creation(1989) που ήταν το τέταρτο άλμπουμ τους, φέρει τον πίνακα του Γάλλου  Gustave Doré (1832–1883), The Creation of Light. Και τα τρία, πραγματικά εξαιρετικές επιλογές!
Ιδιαίτερη μνεία ανήκει στους black metalers Bathory που στα άλμπουμ τους Blood Fire Death(1988) και Hammerheart, χρησιμοποίησαν πίνακες ζωγραφικής, πραγματικά στολίδια. Και στο με Blood Fire Death, ο πίνακας του Peter Nicolai Arbo, The Wild Hunt of Odin (1872) και στο Hammerheart, ο πίνακας το Sir Frank Dicksee(1853 –1928) The Funeral of a Viking , που βρίσκεται στο Manchester City Art Gallery, είναι αμφότεροι στενά συνδεμένοι με την Σκανδιναβική μυθολογία.

 Το ελβετικό συγκρότημα των Celtic Frost επέλεξε μια λεπτομέρεια από το έργο του Hieronymus Bosch, The Garden of Earthly Delights,για το άλμπουμ του Into the Pandemonium(1987). Το έργο εκτίθεται στο μουσείο Prado της Μαδρίτης.
POP-ROCK, ALTERNATIVE
Σίγουρα η τεχνοτροπία του 65χρονου Σκοτσέζου ζωγράφου Peter Howson είναι πολύ ιδιαίτερη και χαρακτηριστική. Το έργο του Sisters of Mercy(2005) κοσμεί το εξώφυλλο των Live, Throwing Copper(1994) κι όπως λέει ο ίδιος ««Προφανώς δεν είναι η πιο αισιόδοξη δημιουργία μου». To έργο πουλήθηκε το 2005 από τον Οίκο Christie's της Νέα Υόρκη αντί του ποσού των 186.000$.
Η γυναίκα στο εξώφυλλο των Smashing Pumpkins, Melon Collie and the Infinite Sadness είναι μια σύνθεση δύο διαφορετικών γυναικών από δύο διαφορετικούς πίνακες. Το πρόσωπό της από τον πίνακα Souvenir του Γάλλου Jean-Baptiste Greuze (1725 –1805) που ασχολήθηκε κυρίως με προσωπογραφίες, ενώ το σώμα της προέρχεται από το πορτρέτο της Saint Catherine of Alexandria του Ραφαήλ.
To εξώφυλλο του ιστορικού άλμπουμ των Joy Division, Closer, σχεδιάστηκε από τους Martyn Atkins και Peter Saville και βασίζεται σεφωτογραφία του τάφου της οικογένειας Appiani στο Μνημειακό Κοιμητήριο του Staglieno της Γένοβας! Η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον Bernard Pierre Wolff το 1978.

Την λογική να αντικαταστήσουν με τα πρόσωπά τους, τους χαρακτήρες του πίνακα του Γάλλου Jean-Louis André Théodore Géricault (1791–1824), The Raft of the Medusa, ακολούθησαν και οι Pogues, με το εξώφυλλο του δίσκου τους Rum Sodomy & the Lash (1985).  

Οι Coldplay χρησιμοποίησαν το γνωστό πίνακα του Eugène Delacroix, Liberty Leading the People(1830) για εξώφυλλο στο άλμπουμ τους Viva la Vida or Death and All His Friends, που όπως βλέπετε δέχτηκε κάποιες τροποποιήσεις από το ίδιο το συγκρότημα και τον μακετίστα Tappin Gofton. O Delacroix (1798–1863), είναι9ο από τους κορυφαίος ρομαντικούς ζωγράφους της εποχής του, γνωστός στο ελληνικό κοινό λόγω του έργου του «Η σφαγή της Χίου».
Οι Καναδοί Crash Test Dummies κυκλοφόρησαν το 1993 το καλό άλμπουμ τους God Shuffled His Feet με εξώφυλλο τον πίνακα του Tiziano(488/90-1576) Bacchus and Ariad, έχοντας βάλει τα πρόσωπά τους στη θέση των αρχικών ηρώων! Το έργο βρίσκεται στο National Gallery του Λονδίνου.

Δεν τα πάω καλά με τη μουσική των New Order, αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι η επιλογή του πίνακα του Γάλλου καλλιτέχνη Ignace-Henri-Theodore Fantin-Latour(1805-1875) A Basket of Roses για το δεύτερο άλμπουμ του συγκροτήματος, Power, Corruption & Lies (1983) ήταν καταπληκτική. Όμως υπάρχει μια ιστορία για το πως βρέθηκε ο πίνακας στο εξώφυλλο, καθώς ο Άγγλος σχεδιαστής Peter Saville, ο οποίος εργαζόταν για την Factory Records, έλαβε μια καρτ ποστάλ που απεικόνιζε τον πίνακα στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου, όπου το κομμάτι βρίσκεται ακόμα σήμερα, και η κοπέλα του ρώτησε χαριτολογώντας αν θα ήταν το εξώφυλλο του άλμπουμ. Κι έγινε!


….ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Το άλμπουμ του Βαγγέλη Παπαθανασίου, El Greco(1998), μουσικά ανήκει στο χώρο της κλασικής μουσικής και ο τίτλος αναφέρεται στον Δομίνικο Θεοτοκόπουλο γνωστότερο με το όνομα El Greco,  The Greek 1541–1614) και ο πίνακας του εξώφυλλου είναι έργο του Θεοτοκόπουλου με τίτλο The Knight with His Hand on His Breast και μπορείτε να τον δείτε στο μουσείο Prado της Μαδρίτης.
Τρία χρόνια νωρίτερα, το 1995 είχε κυκλοφορήσει σε περιορισμένη, πολυτελή έκδοση 3.000 cd το ίδιο άλμπουμ (με λίγες διαφορές), με τίτλο Foros Timis Ston Greco (Φόρος Τιμής Στον Γκρέκο, A Tribute to El Greco). Τα έσοδα προσφέρθηκαν  για την αγορά του έργου του Θεοτοκόπουλου St. Peter και η αγορά του cd περί τα 135 €. Στο εξώφυλλο είναι το έργο του Θεοτοκόπουλου Madonna and Child with St. Martina and St. Agnes και το έργο μπορείτε να το δείτε στην National Gallery της Washington.

Και φθάνουμε στο καινούργιο άλμπουμ των Rotting Christ, Pro Xristou που αποτέλεσε την αιτία αυτού του άρθρου. Ο πίνακας The Course of Empire του Εγγλέζου ζωγράφου  Thomas Cole, αποτελείται από 4 μέρη, με ένα από αυτά να είναι το Destruction που κοσμεί το καινούργιο τους άλμπουμ. To σύνολο του έργου απεικονίζει την ανάπτυξη και την πτώση μιας φανταστικής πόλης, που δοκιμάζεται από μια καταιγίδα ενώ ταυτόχρονα πολιορκείται (δείτε τα καράβια) με τον εχθρικό στόλο να έχει ανατρέψει την άμυνα της πόλης και να έχει ξεκινήσει η λεηλασία. Προσέξτε το άγαλμα κάποιου τοπικού ήρωα που μια κάτοικος ζητά τη βοήθεια του (αντί για το όνομά του, αναγράφεται το όνομα του Cole), με την όλη σκηνή να  θυμίζει την λεηλασία της Ρώμης από τους Βάνδαλους το 455. Μίλησα με τον Σάκη Τόλη για την  επιλογή του εξώφυλλου και μου είπε ότι »το concept του δίσκου βασίστηκε στην εποχή που ο χριστιανισμός επιβλήθηκε στην Ευρώπη και διέλυσε όλες τις ιδέες και τα πολιτιστικά στοιχεία του αρχαίου ελληνικού πνεύματος. Ήθελα να βρω ένα έργο που να μπορεί να μεταφέρει αυτό το πνεύμα και θυμήθκα αυτόν τον πίνακα που τον ήξερα». 

Τέλος, τα χρώματα και η ζωντάνια της λεηλασίας είναι τα δυνατά στοιχεία αυτού τουπίνακα που αμέσως μου έφεραν στο μυαλό το εξώφυλλο του δίσκου των Warlord, Holy Empire όπου εκεί στο εξώφυλλο, αναπαύεται ο πίνακας του Εγγλέζου ζωγράφου George Martin(1789-1854) Joshua Commanding the Sun to Stand Still on Gibaon του 1816.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ 

 https://www.rockmachine.gr