ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΥΣΗ ! ΚΡΥΑ ΒΟΙΩΤΙΑΣ.
Να φύγεις από την πόλη σου για να επισκεφτείς μια άλλη πόλη;
Στην περίπτωση της Λιβαδειάς, της πρωτεύουσας του νομού Βοιωτίας, αξίζει
τον κόπο και.. με το παραπάνω. Όπως θα δείτε στις φωτογραφίες,
πρόκειται για έναν τόπο μοναδικής ομορφιάς.
Στην Κρύα οι Νερόμυλοι, οι μικροί καταρράκτες, τα πέτρινα γεφύρια και τα τεράστια αιωνόβια πλατάνια συνθέτουν ένα τοπίο εξαίσιου κάλλους.
Και το κυριότερο, η τουριστική εκμετάλλευση είναι ήπια χωρίς να αλλοιώνει τη φυσική ομορφιά του τοπίου.
Έτσι, μπορεί κάποιος να περπατήσει με τα παιδιά του μέσα στο λιθόστρωτο, να καθίσει πάνω σε κάποιο από τα πέτρινα γεφυράκια ακούγοντας το απίστευτο κελάρυσμα του νερού ή ακόμη και να βρέξει τα πόδια του στα γάργαρα νερά κατηφορίζοντας τα σκαλιά που υπάρχουν σε ορισμένα σημεία της διαδρομής.
Την Κρύα θα τη δείτε με άλλο μάτι αν μάθετε ότι τα τρεχούμενα νερά που διασχίζουν και υδροδοτούν την πόλη και σχηματίζουν καταρράκτες, ρυάκια και κανάλια είναι το θρυλικό ποτάμι Ερκυνα, το δεύτερο θηλυκό της χώρας μαζί με τη Νέδα στη Μεσσηνία.
Γιατί θρυλικό; Γιατί χάρη σε θρύλο ονομάστηκε έτσι, από τη νύμφη που λέγεται ότι έπαιζε εδώ με την Περσεφόνη και τη χήνα τους, η οποία τους ξέφυγε και κρύφτηκε σε σπηλιά πίσω από έναν βράχο.
Όταν οι δύο νύμφες τον μετακίνησαν, τα νερά που ξεπήδησαν δημιούργησαν τον ποταμό.
Αυτό τον μύθο αναπαριστά και το γλυπτό που θα δείτε στα νερά της, μόνο που δεν είναι αρχαίο. Το φιλοτέχνησε και δώρισε στην πόλη το 2000 ο μόνιμος κάτοικος και γλύπτης Σπύρος Γουργιώτης.
Η Κρύα είναι παραπάνω από γραφική, με ψηλά πλατάνια, πέτρινα βιομηχανικά κτίρια στις όχθες και τοξωτά γεφύρια που κατασκευάστηκαν την εποχή της Τουρκοκρατίας αλλά μπορείτε ακόμα να διασχίσετε για να περάσετε πάνω από τα νερά.
Ο νερόμυλος και η νεροτριβή, που φωτογραφίζονται περισσότερο, λειτουργούσαν ως τα μέσα του 20ού αιώνα και μαζί με δύο κλωστήρια, ένα εκκοκκιστήριο βάμβακος και μερικά εργοστάσια στην έξοδο της πόλης έπαιρναν όλα ενέργεια από τη δύναμη του ποταμού.
Μια ανεπανάληπτη εμπειρία που αξίζει να την ζήσεις.
Το όλο τοπίο γαληνεύει απίστευτα μικρούς και μεγάλους, σε σημείο που δεν θες να φύγεις. Τρανή απόδειξη πως μπορεί να συνυπάρξει το αυθεντικό φυσικό τοπίο και η οργανωμένη πόλη, χωρίς η δεύτερη να το αλλοιώνει.
Στην Κρύα οι Νερόμυλοι, οι μικροί καταρράκτες, τα πέτρινα γεφύρια και τα τεράστια αιωνόβια πλατάνια συνθέτουν ένα τοπίο εξαίσιου κάλλους.
Και το κυριότερο, η τουριστική εκμετάλλευση είναι ήπια χωρίς να αλλοιώνει τη φυσική ομορφιά του τοπίου.
Έτσι, μπορεί κάποιος να περπατήσει με τα παιδιά του μέσα στο λιθόστρωτο, να καθίσει πάνω σε κάποιο από τα πέτρινα γεφυράκια ακούγοντας το απίστευτο κελάρυσμα του νερού ή ακόμη και να βρέξει τα πόδια του στα γάργαρα νερά κατηφορίζοντας τα σκαλιά που υπάρχουν σε ορισμένα σημεία της διαδρομής.
Την Κρύα θα τη δείτε με άλλο μάτι αν μάθετε ότι τα τρεχούμενα νερά που διασχίζουν και υδροδοτούν την πόλη και σχηματίζουν καταρράκτες, ρυάκια και κανάλια είναι το θρυλικό ποτάμι Ερκυνα, το δεύτερο θηλυκό της χώρας μαζί με τη Νέδα στη Μεσσηνία.
Γιατί θρυλικό; Γιατί χάρη σε θρύλο ονομάστηκε έτσι, από τη νύμφη που λέγεται ότι έπαιζε εδώ με την Περσεφόνη και τη χήνα τους, η οποία τους ξέφυγε και κρύφτηκε σε σπηλιά πίσω από έναν βράχο.
Όταν οι δύο νύμφες τον μετακίνησαν, τα νερά που ξεπήδησαν δημιούργησαν τον ποταμό.
Αυτό τον μύθο αναπαριστά και το γλυπτό που θα δείτε στα νερά της, μόνο που δεν είναι αρχαίο. Το φιλοτέχνησε και δώρισε στην πόλη το 2000 ο μόνιμος κάτοικος και γλύπτης Σπύρος Γουργιώτης.
Η Κρύα είναι παραπάνω από γραφική, με ψηλά πλατάνια, πέτρινα βιομηχανικά κτίρια στις όχθες και τοξωτά γεφύρια που κατασκευάστηκαν την εποχή της Τουρκοκρατίας αλλά μπορείτε ακόμα να διασχίσετε για να περάσετε πάνω από τα νερά.
Ο νερόμυλος και η νεροτριβή, που φωτογραφίζονται περισσότερο, λειτουργούσαν ως τα μέσα του 20ού αιώνα και μαζί με δύο κλωστήρια, ένα εκκοκκιστήριο βάμβακος και μερικά εργοστάσια στην έξοδο της πόλης έπαιρναν όλα ενέργεια από τη δύναμη του ποταμού.
Μια ανεπανάληπτη εμπειρία που αξίζει να την ζήσεις.
Το όλο τοπίο γαληνεύει απίστευτα μικρούς και μεγάλους, σε σημείο που δεν θες να φύγεις. Τρανή απόδειξη πως μπορεί να συνυπάρξει το αυθεντικό φυσικό τοπίο και η οργανωμένη πόλη, χωρίς η δεύτερη να το αλλοιώνει.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου