ΒΟΛΤΑ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Με αχνιστό καφεδάκι στο χέρι, βολτάρουμε στις ωραιότερες γειτονιές της Αθήνας: Την Πλάκα, το Μετς, του Μακρυγιάννη, το Θησείο και τα Άνω Πετράλωνα.

Τα Σ/Κ που το ακολουθούν, μας δίνουν την τέλεια αφορμή να… ζεσταθούμε περπατώντας στην πόλη της ζωής μας, που ντυμένη με τα γιορτινά της είναι τώρα στη δεύτερη ωραιότερη φάση της –η πρώτη είναι το καλοκαίρι, να μας συγχωρείτε οι χειμωνολάτρεις. Ντυνόμαστε, λοιπόν, ζεστά, παίρνουμε αχνιστό καφεδάκι στο ένα χέρι και καλή παρέα στο άλλο, και ξεκινάμε για τέσσερις φανταστικές διαδρομές στις γειτονιές της Αθήνας.

Διαδρομή #1: Από του Μακρυγιάννη στο Θησείο
Μια από τις ωραιότερες διαδρομές της Αθήνας, ξεκινά από την πύλη του Αδριανού, μπροστά από το ναό του Ολυμπίου Διός, για να διασχίσει τον ομορφότερο ίσως πεζόδρομο της πόλης, τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Τα δρομάκια που κατηφορίζουν στα αριστερά του είναι όλα τους παρακάμψεις που αξίζει να κάνετε, για να περιπλανηθείτε ανάμεσα σε πανέμορφα νεοκλασικά, μικρά παρκάκια, ατμοσφαιρικά cafe και χαριτωμένες αρχιτεκτονικές εκπλήξεις όπως η ντιζαϊνάτη παιδική χαρά που δεν κρύβεται πίσω από κάγκελα, αλλά αποτελεί κομμάτι του πανέμορφου πεζόδρομου της Καλλισπέρη.

Φτάνοντας στο τέλος της Αρεοπαγίτου, ανοίγονται μπροστά σας τρεις επιλογές: Είτε θα συνεχίσετε στην Αποστόλου Παύλου για να κατηφορίσετε προς το Θησείο, είτε θα ανηφορίσετε το πλακόστρωτο του Πικιώνη προς τον λόφο του Φιλοπάππου (αν φτάσετε εκεί γύρω στο ηλιοβασίλεμα, το συνιστούμε) είτε θα στρίψετε δεξιά, προς την Ακρόπολη και τα βραχάκια του Αρείου Πάγου, όπου θα πιάσετε θέση για να χαζέψετε το μεγαλειώδες χάος της μικρής μας πολιτείας από ψηλά.

Διαδρομή #2: Από το Μοναστηράκι στην Πλάκα
Διαδρομή γεμάτη Ιστορία, ξεκινά από τον σταθμό του μετρό στο Μοναστηράκι και ανηφορίζει το λιλιπούτειο δρομάκι της Άρεως προς τη Ρωμαϊκή Αγορά και τους Αέρηδες (αμφότερα αξίζουν μια στάση… αρχαιολογικού ενδιαφέροντος) πριν συνεχίσει προς τη Λυσίου και την «καρδιά» της Πλάκας. Από εδώ θα συνεχίσουμε προς την οδό Τριπόδων, όπου βρίσκεται το περίφημο Φανάρι του Διογένη –πιο σωστά Μνημείο του Λυσικράτη, από το όνομα του χορηγού της θεατρικής παράστασης που κέρδισε το βραβείο στα Μεγάλα Διονύσια (το Όσκαρ της εποχής, δηλαδή).



Συνεχίζουμε στην Τριπόδων, μέχρι να στρίψει και να μετονομαστεί σε Λυσίου, και ανεβαίνουμε τα σκαλάκια της Μνησικλέους, προς την οδό Θεωρίας, όπου βρίσκεται το πρώτο πανεπιστήμιο του ελληνικού κράτους, η εντυπωσιακή Οικία Κλεάνθους, που σήμερα στεγάζει το Μουσείο Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από αυτό το σημείο, αντί να ακολουθήσουμε τον δρόμο προς την Αρχαία Αγορά, στρίβουμε στο δρομάκι που δεν έχει όνομα, προς την αντίθετη κατεύθυνση, για να καταλήξουμε στα ασβεστωμένα σοκάκια των Αναφιώτικων, για μια πινελιά… καλοκαιριού στην καρδιά του χειμώνα.


Διαδρομή #3: Στα Πετράλωνα και το Κουκάκι
Τα έχετε περπατήσει με το φως της μέρας τα Άνω Πετράλωνα; Το βράδυ είναι πολύ διαφορετικά –παραμένουν όμορφα, σίγουρα, αλλά το μεγαλείο τους το ξεδιπλώνουν την ημέρα: Ένα πανέμορφο νεοκλασικό εδώ, ένας πεζόδρομος που δεν τον είχε πιάσει το μάτι σου εκεί, μια λουλουδιασμένη αυλίτσα πίσω από έναν ασβεστωμένο τοίχο που μοιάζει να τηλεμεταφέρθηκε εδώ από κάποιο νησί. Η ησυχία τους είναι σχεδόν ονειρική, και οι διαδρομές μαγικές. Ξεκινάμε, λοιπόν, από την πλατεία των Άνω Πετραλώνων, και στρίβουμε, εν συνεχεία, στην Ανταίου, για να εξερευνήσουμε τα λιλιπούτεια δρομάκια γύρω της, που είναι γεμάτα μικρές χαριτωμένες αυλές, χαμηλά ασβεστωμένα τειχάκια, και εικόνες που φέρνουν στο μυαλό χωριό.



Στο ψηλότερο σημείο της, αν δεν παρασυρθούμε να σκαρφαλώσουμε τα σκαλάκια προς τον λόφο του Φιλοπάππου για λίγη αίσθηση εξοχής, θα στρίψουμε δεξιά για να βρούμε τον δρόμο που αγκαλιάζει τον λόφο (και βαφτίζεται με το όνομά του) για να τον ακολουθήσουμε περπατώντας ανάμεσα σε παλιά αρχοντικά και μικρά καφενεδάκια-έκπληξη, ως το Κουκάκι και τους πάντα ολοζώντανους πεζόδρομους του. Κι εδώ έρχεται το άλλο μεγάλο δίλημμα: Να πιάσουμε τραπεζάκι για καφέ ή μεζεδάκια, ή να συνεχίσουμε το περπάτημα προς του Μακρυγιάννη, συνδυάζοντας με την πρώτη διαδρομή για μια έξτρα λαρτζ χορταστική βόλτα; Η απόφαση δική σας.

Διαδρομή #4: Από τον Εθνικό Κήπο ως το Μετς
Το Ζάππειο και ο Εθνικός Κήπος είναι χάρμα οφθαλμών αυτές τις μέρες, με τα γιορτινά τους και τα πιτσιρίκια που χοροπηδούν ανάμεσα στα σπιτάκια και τις κατασκευές του «Μαγεμένου Δάσους» που έστησε εδώ ο Δήμος Αθηναίων για τις μέρες των γιορτών. Θα ξεκινήσουμε, λοιπόν, αυτή τη διαδρομή από την έξοδο του μετρό στο Σύνταγμα που γράφει «Εθνικός Κήπο» για να διασχίσουμε πρώτα το Μαγεμένο Δάσος και εν συνεχεία το Ζάππειο, πριν περάσουμε απέναντι στην Αρδηττού για να ανηφορίσουμε προς τα δρομάκια του Μετς.



Γειτονιά γεμάτη χρωματιστά νεοκλασικά, λιλιπούτειους πεζόδρομους και πέτρινα σκαλάκια που ανηφορίζουν απολαμβάνοντας θέα στην Ακρόπολη από κάθε πιθανή και απίθανη γωνία. Τα δρομάκια της Νικηφόρου Θεοτόκη, της Χαρβούρη και της Ευγενίου Βουλγάρεως είναι από τα πιο όμορφα στην γειτονιά και μια καλή αρχή για να ανακαλύψετε βολτάροντας περισσότερα. Οι ανηφοριές θα σας φέρουν κάποια στιγμή αναπόφευκτα στο καταπράσινο παρκάκι του Λογγίνου, στην κορυφή του λόφου που «σκεπάζει» την γειτονιά του Μετς.

Οι λάτρεις της Ιστορίας –και όσοι δεν φοβάστε τους μακάβριους συνειρμούς και τις προλήψεις– θα περάσετε εν συνεχεία την είσοδο του Α’ Νεκροταφείου, για μια πραγματικά ενδιαφέρουσα περιήγηση σε υπαίθρια έργα τέχνης, μεταξύ των οποίων η περίφημη Κοιμωμένη του Χαλεπά.  

Kataggeilte