Μουντιάλ 2014: Η Ελλάδα είχε... αρ@@@@@

Μην μας ξυπνάτε ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ!

Ό,τι ονειρευόμασταν, ό,τι περιμέναμε, ό,τι θέλαμε ΕΓΙΝΕ. Πεθάναμε αλλά έγινε! Η Ελλάδα είναι στους "16" του Μουντιάλ . Η Ελλάδα ΠΕΡΑΣΕ. Η ποδοσφαιρική ΕΛΛΑΔΑ δεν πεθαίνει! (2-1 την Ακτή).

Έπος γραμμένο από ελληνικά πόδια. Από ελληνικές ψυχές. Ο αθλητισμός λένε ότι είναι μια διαρκής προσπάθεια και κάποια στιγμή σε ανταμοίβει. Όταν στην τέλεια ποδοσφαιρική βραδιά όλα έμοιαζαν χαμένα, μια θεϊκή παρέμβαση και η μπάλα στην άσπρη βούλα. Ο Σαμαράς παρά τα 100 κιλά βάρους της δερμάτινης σφαίρας εκείνη την ώρα, την κλώτσησε στο βάθος της εστίας του Αφρικανού τερματοφύλακα. Αυτό ήταν! Το όνειρο της πρόκρισης! Η Ελλάδα είναι στους 16 και ..Κόστα Ρίκα ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ. Ένα έπος γραμμένο από Έλληνες για Έλληνες...

Α' Ημίχρονο: Ο Σάντος επέλεξε τον Σαμαρά για την κορυφή της επίθεσης, έβαλε τον Χριστοδολούπολο αριστερά και τον Σαλπιγγίδη δεξιά. Εντάξει, δεν αποτελεί είδηση, το ματς δεν διεκδικούσε δάφνες ποιότητας. Το άλλο κομμάτι ήταν η τύχη. Η εν λόγω κυρία μας αγνόησε επιδεικτικά. Καλά καλά δεν είχαν συμπληρωθεί 25 λεπτά αγώνα και η Εθνική μετρούσε δύο αναγκαστικές αλλαγές. Ο Σάμαρης μπήκε στη θέση του Κονέ που ένιωσε τράβηγμα (11'), ενώ λίγο αργότερα ο Σάντος άλλαξε και τερματοφύλακα μετά τον τραυματισμό του Καρνέζη. Ο Γλύκος έκανε την πρώτη του συμμετοχή. Την τύχη λένε ότι καμιά φορά την αλλάζεις μόνος σου. Ο Χολέμπας το πίστεψε μα το σουτ από την υποδειγματική αντεπίθεση της Εθνικής το δοκάρι, καλά τοποθετημένο στη θέση του, έκανε την απόκρουση! Ε, δεν γινόταν να μη φωνάξουμε την ιαχή «γκολ» σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο. Σαμαράς και Σάμαρης πίεσαν ψηλά, ο ψηλός έκανε την πάσα στον λιγότερο ψηλό (γιατί κοντό δεν τον λες) κι αυτός με ψυχραιμία ...Ντρογκμπά την έστειλε στο βάθος της εστίας. «Γκοοοοοοοολ» που να πάρει.

Τακτικά οι Αφρικανοί έδειξαν ευάλωτοι από την αρχή. Προσπαθούσαν να βγάλουν επιθέσεις με τρεις παίκτες (Ζερβίνιο, Τουρέ, Ντρογκμπά) ενώ κρατούσαν πίσω πολυπρόσωπη άμυνα. Η Εθνική το πίστεψε και μέχρι τα 45 λεπτά βίωσε την απόλυτη δικαίωση. Εφ' όσον εξάλειψε τους κινδύνους στην άμυνα, έφτασε σε δύο σούπερ φάσεις. Μία στο δοκάρι και άλλη μία στα δίχτυα.

Β' Ημίχρονο: Τι να γράψεις, τρέμουν τα χέρια! Μια Εθνική σκάλες ανώτερη από τους Αφρικανούς. Μια Εθνική που άξιζε 100% το δεύτερο γκολ, που έβγαινε κατά κύματα στην κόντρα επίθεση. Ο Λάζαρος; Το ματς της ζωή του. Ο Σάμαρης; Το ίδιο. Ο Καργκούνης; Σταθερή αξία. Μα γιατί δεν το είχαμε βάλει. Ο (ποδοσφαιρικός) Θεός μέχρι το 90+ ήταν Αφρικανός. Η Εθνική, όσο ροντέο και να έμοιαζε το ματς, ναι μεν δεχόταν πίεση, αλλά ουσιαστική φάση δεν είχαν βγάλει οι παίκτες της Ακτής. Αντιθέτως, οι δικές μας αντεπιθέσεις ήταν φαρμακερές. Παραμείναμε ωστόσο πιστοί στο φλερτ με τα δοκάρια. Η βολίδα του Καραγκούνη προσέκρουσε στο οριζόντιο δοκάρι, ενώ το σουτ του Χριστοδουλόπουλου πέρασε ελάχιστα άουτ. Κάπου εκεί «χτύπησαν» οι Αφρικανοί με το γκολ του Μπόνι από την εξαιρετική ασίστ του Ζερβίνιο. Δεν ήταν δυνατόν. Κι όμως και έπρεπε και βρήκαμε τα αποθέματα να αντιδράσουμε. Αυτή η μάχη με την τύχη κατέλληξε σε εκ νέου ήττα στη σέντρα σουτ του Τοροσίδη. Νέο δοκάρι! Στις καθυστερήσεις η μπάλα έφτασε στην περιοχή ο Σαμαράς έπεσε όπως έπρεπε για να ξεγελάσει τον διαιτητή. Το πέναλτι ήταν η θεία δίκη του ματς. Σιγά μην το έχανε. Θα τον σκότωναν. Γκοοοοοοοοοοοοοολ και Κόστα Ρίκα ερχομαστε.

Που κρίθηκε: Στο πέναλτι στις καθυστερήσεις. Ότι και να πεις, η αλήθεια είναι αυτή. Αρκετά τραβηγμένη απόφαση, αλλά αυτό ποσώς μας ενδιαφέρει. Και κάτι προσωπικό. Αυτή είναι η καλύτερη Εθνική (σύμφωνα με τις ανάγκες του αγώνα) που έχουμε δει μετά το 2004. Επομένως το πέναλτι που μετέτρεψε σε γκολ ο Γιώργος Σαμαράς ήταν μια κάποια μορφή δικαιοσύνης για την πολύ μεγάλη εμφάνιση.

Παίκτης από χρυσάφι: ΌΛΟΙ. Εντάξει, λίγο παραπάνω ο Σάμαρης με ολίγη από Σαμαρά. Να μην ξεχάσουμε να τον ρωτήσουμε πόσο ζύγιζε η μπάλα εκείνη την ώρα.

Η σφυρίχτρα: Ο διαιτητής από το Εκουαδόρ, Κάρλος Βέρα, έδειξε ...άντερα στη φάση του 90'. Προφανώς αν δεν σφύριζε το πέναλτι δεν θα πανηγυρίζαμε τώρα, όσο τεράστια εμφάνιση (που ήταν τεράστια) κι αν έχουν κάνει οι διεθνείς. Ήταν ο (μοναδικός) παράγοντας που πήγε με το μέρος μας την κατάλληλη στιγμή.

Τα πράγματα είναι απλά! Η Ελλάδα νίκησε την Ακτή Ελεφαντοστού και στο παρά... 5 πήρε την πρόκριση για τους 16 του Μουντιάλ της Βραζιλίας γιατί είχε ψυχή. Ή αλλιώς... cojones!

Μια φωτογραφία που "κυκλοφορεί" στο twiiter από τη στιγμή που ο Γιώργος Σαμαράς σκόραρε από το σημείο του πέναλτι και χάρισε τη νίκη και την πρόκριση στην Εθνική, κάποιος είχε την ιδέα να αποκαλύψει το... συστατικό της επιτυχίας της Ελλάδας.

Πήρε λοιπόν μια φωτογραφία της Εθνικής από παλιότερο αγώνα και έγραψε στα ισπανικά: "Πως προκρίθηκε η Ελλάδα; 1% ποδόσφαιρο, 99% αρχ@@@@ (cojones)".