Οι πιο ακραίες οδικές διαδρομές
Οι παρακάτω προορισμοί απευθύνονται σε ταξιδιώτες που ρισκάρουν, σε
αυτούς που τους αρέσει η περιπέτεια, σε εκείνους που θέλουν κάθε λεπτό
του ταξιδιού τους να εμπεριέχει το στοιχείο της έκπληξης!
Οι πιο ακραίες οδικές διαδρομές, σύμφωνα με το Lonely Planet, είναι οι εξής:
Karakoram Highway, Πακιστάν και Κίνα
Τη διαδρομή αυτή ακολουθούσαν πριν από εκατοντάδες χρόνια οι έμποροι, καθώς αποτελούσε τμήμα του φημισμένου «Δρόμου του Μεταξιού».
Ο αυτοκινητόδρομος Karakoram, γνωστός ως KKH, βρίσκεται στο υψηλότερο υψόμετρο στον κόσμο (για διεθνή δρόμο). Τα 1.200 χιλιόμετρα της διαδρομής του διασχίζουν την οροσειρά Karakoram, μέσα από μερικά από τα πιο εντυπωσιακά ορεινά σκηνικά που μπορεί να συναντήσει κανείς.
Κατά την κατασκευή του σκοτώθηκαν πάνω από 1.000 εργάτες.
Ένα ταξίδι εδώ δε θα σας κάνει μόνο να θαυμάσετε την ομορφιά της Φύσης, αλλά και το συνεχή αγώνα του ανθρώπου να «την κατακτήσει».
Πού: από το Abbottabad (κοντά στο Islamabad) του Πακιστάν μέχρι το Kashgar της Κίνας.
Πότε: την Άνοιξη (Μάιος-Ιούνιος) και στις αρχές του Φθινοπώρου (Σεπτέμβριος με Οκτώβριο). Κάποια τμήματα του δρόμου είναι κλειστά κατά τη διάρκεια του χειμώνα, εξαιτίας των σφοδρών χιονοπτώσεων, όπως επίσης και το καλοκαίρι κατά τη διάρκεια των μουσώνων, γιατί μπορεί να σημειωθούν κατολισθήσεις.
Πώς: οι δημόσιες συγκοινωνίες μεταξύ των κύριων πόλεων στην πορεία του KKH είναι φτηνές και συχνές. Πολλοί ταξιδιώτες αφιερώνουν δύο με τρεις εβδομάδες για να καλύψουν όλη τη διαδρομή. (Φροντίστε να έχετε πάρει βίζα και για τις δύο χώρες που θα επισκεφθείτε).
Η κατάσταση του οδοστρώματος είναι χειρότερη στην πλευρά του Πακιστάν και η λέξη «αυτοκινητόδρομος» χρησιμοποιείται «θεωρητικά». Έχουν προγραμματιστεί έργα ανακατασκευής του (η κινεζική πλευρά είναι ήδη έτοιμη), με τα τμήματα που ανήκουν στο Πακιστάν να χρηματοδοτούνται από την Κίνα.
Canning Stock Route, Αυστραλία
Η ιστορική διαδρομή Canning Stock Route μέσα από την άγρια φύση της αυστραλιανής ερήμο αποτελεί το όνειρο κάθε περιπετειώδους ταξιδιώτη.
Στα 1.820 χιλιόμετρα της διαδρομής κανείς έχει την ευκαιρία να συναντήσει τους ιδιοκτήτες ερημικών εκτάσεων. Οι κοινότητες των Tjurabalan, Ngurrara, Martu και Birriliburu είναι ακόμη ζωντανές, δίνοντας την ευκαιρία στους ταξιδιώτες να γνωρίσουν τον πλούσιο πολιτισμό της περιοχής.
Πού: από το Wiluna στο Hall’s Creek της Δυτικής Αυστραλίας.
Πότε: τους κρύους μήνες (από Μάιο μέχρι Σεπτέμβριο).
Πώς: μπορεί κανείς να ξεκινήσει είτε από το τέλος είτε από την αρχή της διαδρομής! Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα χρειαστεί τουλάχιστον 18 μέρες για να τη διασχίσει. Υπάρχουν πέντε κοινότητες, απ’ όπου μπορεί κανείς να εφοδιαστεί με καύσιμα και τρόφιμα στη διαδρομή. Κατά τ’ άλλα θα είστε εσείς και... η έρημος!
Καλό θα ήταν ο οδηγός να έχει προηγούμενη εμπειρία οδήγησης σε... έρημο, καθώς επίσης και μηχανικές γνώσεις σε περίπτωση που κάτι συμβεί με το αυτοκίνητο.
North Yungas Road, Bolivia
Δεν έχει πάρει άδικα το παρατσούκλι «Camino de la Muerte» (Ο δρόμος του θανάτου).
Η φημισμένη διαδρομή από τη Λα Παζ της Βολιβίας μέσα από τα τροπικά δάση της περιοχής Yungas δεν είναι για όσους έχουν... υψοφοβία!
Έχουν σημειωθεί πολλά αυτοκινητιστικά δυστυχήματα (κάθε χρόνο σκοτώνονται κατά μέσο όσο 200 άνθρωποι στα μόλις 69 χιλιόμετρα της διαδρομής).
Πού: από τη La Paz στο Coroico.
Πότε: για λόγους ασφαλείας θα ήταν καλύτερο να αποφύγετε την εποχή των βροχών (από μέσα Δεκέμβρη μέχρι αρχές Μαρτίου).
Πώς: η καλύτερη και ασφαλέστερη επιλογή για να γνωρίσετε το γεμάτο στροφές τοπίο είναι ο «Κύκλος του Θανάτου» (Death Road Cycle) (www.gravitybolivia.com). Ο δρόμος τελειώνει στο Coroico, σε υψόμετρο 1.100 μέτρων στο βολιβιανό αλτιπλάνο. Η περιοχή είναι διάσημη ως σημείο αφετηρίας για ταξιδιώτες που θέλουν να γνωρίσουν τον Αμαζόνιο.
Manali-Leh Highway, Ινδία
Η 490 χιλιομέτρων διαδρομή είναι μία από τις ωραιότερες της Ινδίας, καθώς περνά ανάμεσα από χιονισμένες βουνοκορφές, υψηλά υψόμετρα, ποτάμια και παγετώνες που λιώνουν.
Πού: ξεκινά από το Manali (Himachal Pradesh) και τελειώνει στο Leh (Ladakh).
Πότε: ο δρόμος είναι ανοιχτός μόνο το καλοκαίρι, από τον Ιούνιο μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου.
Πώς: εξαιτίας του χιονιού ο δρόμος είναι προσβάσιμος μόνο τέσσερις μήνες το χρόνο. Ο πιο φτηνός τρόπος για να ταξιδέψει κανείς είναι με λεωφορείο (δημόσια και ιδιωτική συγκοινωνία). Για τα δημόσια μέσα συγκοινωνίας φροντίστε να κλείσετε τη θέση σας έγκαιρα, μερικές ημέρες πριν την αναχώρηση. Το υψηλότερο σημείο της διαδρομής φτάνει τα 5.420 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας και το ταξίδι διαρκεί δύο ημέρες, με μια στάση για ύπνο στην πόλη Keylong.
Υπάρχουν ακόμη και ταξί, που μπορείτε να νοικιάσετε με άλλους, μειώνοντας το χρόνο της διαδρομής στις 16-18 ώρες περίπου.
Trans-Sahara Highway, Αλγερία, Νίγηρας και Νιγηρία
Η απόλυτη περιπέτεια στην έρημο. Μια διαδρομή «μαμούθ» 4.500 χιλιομέτρων μέσα από τρεις χώρες.
Απευθύνεται μόνο σε... όσους αντέχουν τη ζέστη και τις κακουχίες.
Πού: από την Αλγερία και μέσω του Νίγηρα η διαδρομή καταλήγει στη Νιγηρία.
Πότε: τους κρύους μήνες (από Νοέμβριο μέχρι Φεβρουάριο)
Πώς: δεν είναι «αστείο» ταξίδι. Χρειάζεται ειδικός εξοπλισμός για το αυτοκίνητο, ενώ θα πρέπει να έχει φροντίσει κανείς για καύσιμα και εφόδια, πέρα από τη βίζα για κάθε χώρα. Όποιος το αποτολμήσει καλό είναι να πληροφορηθεί για τα πάντα εγκαίρως, όπως για παράδειγμα ότι βάσει νόμου στην Αλγερία οι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων πρέπει να «νοικιάσουν» έναν τοπικό συνοδό στα νότια της χώρας, καθώς επίσης και ότι τα σύνορα Αλγερίας Νίγηρα είναι συχνά κλειστά σε ξένους, λόγω της πολιτικο-κοινωνικής αστάθειας.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορεί κανείς να επισκεφθεί την ιστοσελία www.sahara-overland.com.
Οι πιο ακραίες οδικές διαδρομές, σύμφωνα με το Lonely Planet, είναι οι εξής:
Karakoram Highway, Πακιστάν και Κίνα
Τη διαδρομή αυτή ακολουθούσαν πριν από εκατοντάδες χρόνια οι έμποροι, καθώς αποτελούσε τμήμα του φημισμένου «Δρόμου του Μεταξιού».
Ο αυτοκινητόδρομος Karakoram, γνωστός ως KKH, βρίσκεται στο υψηλότερο υψόμετρο στον κόσμο (για διεθνή δρόμο). Τα 1.200 χιλιόμετρα της διαδρομής του διασχίζουν την οροσειρά Karakoram, μέσα από μερικά από τα πιο εντυπωσιακά ορεινά σκηνικά που μπορεί να συναντήσει κανείς.
Κατά την κατασκευή του σκοτώθηκαν πάνω από 1.000 εργάτες.
Ένα ταξίδι εδώ δε θα σας κάνει μόνο να θαυμάσετε την ομορφιά της Φύσης, αλλά και το συνεχή αγώνα του ανθρώπου να «την κατακτήσει».
Πού: από το Abbottabad (κοντά στο Islamabad) του Πακιστάν μέχρι το Kashgar της Κίνας.
Πότε: την Άνοιξη (Μάιος-Ιούνιος) και στις αρχές του Φθινοπώρου (Σεπτέμβριος με Οκτώβριο). Κάποια τμήματα του δρόμου είναι κλειστά κατά τη διάρκεια του χειμώνα, εξαιτίας των σφοδρών χιονοπτώσεων, όπως επίσης και το καλοκαίρι κατά τη διάρκεια των μουσώνων, γιατί μπορεί να σημειωθούν κατολισθήσεις.
Πώς: οι δημόσιες συγκοινωνίες μεταξύ των κύριων πόλεων στην πορεία του KKH είναι φτηνές και συχνές. Πολλοί ταξιδιώτες αφιερώνουν δύο με τρεις εβδομάδες για να καλύψουν όλη τη διαδρομή. (Φροντίστε να έχετε πάρει βίζα και για τις δύο χώρες που θα επισκεφθείτε).
Η κατάσταση του οδοστρώματος είναι χειρότερη στην πλευρά του Πακιστάν και η λέξη «αυτοκινητόδρομος» χρησιμοποιείται «θεωρητικά». Έχουν προγραμματιστεί έργα ανακατασκευής του (η κινεζική πλευρά είναι ήδη έτοιμη), με τα τμήματα που ανήκουν στο Πακιστάν να χρηματοδοτούνται από την Κίνα.
Canning Stock Route, Αυστραλία
Η ιστορική διαδρομή Canning Stock Route μέσα από την άγρια φύση της αυστραλιανής ερήμο αποτελεί το όνειρο κάθε περιπετειώδους ταξιδιώτη.
Στα 1.820 χιλιόμετρα της διαδρομής κανείς έχει την ευκαιρία να συναντήσει τους ιδιοκτήτες ερημικών εκτάσεων. Οι κοινότητες των Tjurabalan, Ngurrara, Martu και Birriliburu είναι ακόμη ζωντανές, δίνοντας την ευκαιρία στους ταξιδιώτες να γνωρίσουν τον πλούσιο πολιτισμό της περιοχής.
Πού: από το Wiluna στο Hall’s Creek της Δυτικής Αυστραλίας.
Πότε: τους κρύους μήνες (από Μάιο μέχρι Σεπτέμβριο).
Πώς: μπορεί κανείς να ξεκινήσει είτε από το τέλος είτε από την αρχή της διαδρομής! Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα χρειαστεί τουλάχιστον 18 μέρες για να τη διασχίσει. Υπάρχουν πέντε κοινότητες, απ’ όπου μπορεί κανείς να εφοδιαστεί με καύσιμα και τρόφιμα στη διαδρομή. Κατά τ’ άλλα θα είστε εσείς και... η έρημος!
Καλό θα ήταν ο οδηγός να έχει προηγούμενη εμπειρία οδήγησης σε... έρημο, καθώς επίσης και μηχανικές γνώσεις σε περίπτωση που κάτι συμβεί με το αυτοκίνητο.
North Yungas Road, Bolivia
Δεν έχει πάρει άδικα το παρατσούκλι «Camino de la Muerte» (Ο δρόμος του θανάτου).
Η φημισμένη διαδρομή από τη Λα Παζ της Βολιβίας μέσα από τα τροπικά δάση της περιοχής Yungas δεν είναι για όσους έχουν... υψοφοβία!
Έχουν σημειωθεί πολλά αυτοκινητιστικά δυστυχήματα (κάθε χρόνο σκοτώνονται κατά μέσο όσο 200 άνθρωποι στα μόλις 69 χιλιόμετρα της διαδρομής).
Πού: από τη La Paz στο Coroico.
Πότε: για λόγους ασφαλείας θα ήταν καλύτερο να αποφύγετε την εποχή των βροχών (από μέσα Δεκέμβρη μέχρι αρχές Μαρτίου).
Πώς: η καλύτερη και ασφαλέστερη επιλογή για να γνωρίσετε το γεμάτο στροφές τοπίο είναι ο «Κύκλος του Θανάτου» (Death Road Cycle) (www.gravitybolivia.com). Ο δρόμος τελειώνει στο Coroico, σε υψόμετρο 1.100 μέτρων στο βολιβιανό αλτιπλάνο. Η περιοχή είναι διάσημη ως σημείο αφετηρίας για ταξιδιώτες που θέλουν να γνωρίσουν τον Αμαζόνιο.
Manali-Leh Highway, Ινδία
Η 490 χιλιομέτρων διαδρομή είναι μία από τις ωραιότερες της Ινδίας, καθώς περνά ανάμεσα από χιονισμένες βουνοκορφές, υψηλά υψόμετρα, ποτάμια και παγετώνες που λιώνουν.
Πού: ξεκινά από το Manali (Himachal Pradesh) και τελειώνει στο Leh (Ladakh).
Πότε: ο δρόμος είναι ανοιχτός μόνο το καλοκαίρι, από τον Ιούνιο μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου.
Πώς: εξαιτίας του χιονιού ο δρόμος είναι προσβάσιμος μόνο τέσσερις μήνες το χρόνο. Ο πιο φτηνός τρόπος για να ταξιδέψει κανείς είναι με λεωφορείο (δημόσια και ιδιωτική συγκοινωνία). Για τα δημόσια μέσα συγκοινωνίας φροντίστε να κλείσετε τη θέση σας έγκαιρα, μερικές ημέρες πριν την αναχώρηση. Το υψηλότερο σημείο της διαδρομής φτάνει τα 5.420 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας και το ταξίδι διαρκεί δύο ημέρες, με μια στάση για ύπνο στην πόλη Keylong.
Υπάρχουν ακόμη και ταξί, που μπορείτε να νοικιάσετε με άλλους, μειώνοντας το χρόνο της διαδρομής στις 16-18 ώρες περίπου.
Trans-Sahara Highway, Αλγερία, Νίγηρας και Νιγηρία
Η απόλυτη περιπέτεια στην έρημο. Μια διαδρομή «μαμούθ» 4.500 χιλιομέτρων μέσα από τρεις χώρες.
Απευθύνεται μόνο σε... όσους αντέχουν τη ζέστη και τις κακουχίες.
Πού: από την Αλγερία και μέσω του Νίγηρα η διαδρομή καταλήγει στη Νιγηρία.
Πότε: τους κρύους μήνες (από Νοέμβριο μέχρι Φεβρουάριο)
Πώς: δεν είναι «αστείο» ταξίδι. Χρειάζεται ειδικός εξοπλισμός για το αυτοκίνητο, ενώ θα πρέπει να έχει φροντίσει κανείς για καύσιμα και εφόδια, πέρα από τη βίζα για κάθε χώρα. Όποιος το αποτολμήσει καλό είναι να πληροφορηθεί για τα πάντα εγκαίρως, όπως για παράδειγμα ότι βάσει νόμου στην Αλγερία οι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων πρέπει να «νοικιάσουν» έναν τοπικό συνοδό στα νότια της χώρας, καθώς επίσης και ότι τα σύνορα Αλγερίας Νίγηρα είναι συχνά κλειστά σε ξένους, λόγω της πολιτικο-κοινωνικής αστάθειας.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορεί κανείς να επισκεφθεί την ιστοσελία www.sahara-overland.com.
http://www.newsbeast.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου