5 λόγοι που το Chromebook δεν θα αντικαταστήσει τα Windows
Πηγαίνετε σε ένα οποιοδήποτε κατάστημα ηλεκτρικών ειδών. Κοιτάξτε τα ψυγεία. Τι θα δείτε με ποιο μεγάλα γράμματα, την τελική τιμή (π.χ. 1000 ευρώ) ή τη μηνιαία δόση (π.χ. 28 ευρώ το μήνα)? Το μικρό νούμερο τραβάει, και αυτό ήταν αλήθεια από καταβολής (του εμπορικού) κόσμου.
Αυτή είναι και η στρατηγική της Google. 28 δολάρια το μήνα ακούγονται λίγα. Σε τρία χρόνια, όμως, είναι 1008 δολάρια (αν λειτουργεί σωστά το κομπιουτεράκι μας). Με τα ίδια χρήματα (ή το αντίστοιχό τους σε ευρώ) μπορεί κανείς να αγοράσει ένα ιδιαίτερα ισχυρό υπολογιστή, ιδιαίτερα για επαγγελματικά περιβάλλοντα.
Ένα από τα ισχυρά σημεία του Chrome OS θεωρούνται τα αυτόματα updates για τη "συνεχή βελτίωση". Βέβαια, αναρωτιόμαστε γιατί αυτό θεωρείται σαν καινοτομία, καθώς τόσο τα Windows όσο και οι Mac έχουν τακτικά updates εδώ και χρόνια.
Το πρόβλημα με τα updates, ιδιαίτερα όταν είναι αυτόματα, είναι πως καμιά φορά, μπορεί να χαλάσουν κάτι. Ήδη έχουν αναφερθεί προβλήματα σε ορισμένα δημοφιλή sites με το νεότερο update του Chrome. Και, σε αυτή την περίπτωση, μπορεί απλά κανείς να χρησιμοποιήσει έναν άλλο browser. Τι θα γίνει όμως αν σε ένα σύστημα όπως το Chrome OS δεν υπάρχουν εναλλακτικές για μία συγκεκριμένη εφαρμογή, ζωτική για τη λειτουργία της επιχείρησης?
Αυτός είναι και ο λόγος που οι πιο έμπειροι υπεύθυνοι δικτύων ελέγχουν αυτοί πότε θα εφαρμόζονται τα updates, προκειμένου να κάνουν πρώτα τις απαραίτητες δοκιμές πριν τις περάσουν σε ολόκληρη την εταιρεία.
Τρέχετε όλες σας τις εφαρμογές μέσω browser? Ναι, δε λέμε, καλά τα Google Docs. Οι προγραμματιστές, όμως, έχουν εργαλεία ανάπτυξης αποκλειστικά μέσω browser? Η επεξεργασία βίντεο γίνεται μέσω browser?
Επίσης, ναι μεν υπάρχει η λύση του virtualization για εφαρμογές που δεν τρέχουν μέσω browser, αλλά με ποιό κόστος? Συν ότι μεγάλες επιχειρήσεις μπορεί να έχουν από 15 μέχρι 50 εφαρμογές που να έχουν φτιαχτεί και προσαρμοστεί ειδικά στα μέτρα τους (όπως λογιστικές εφαρμογές, παρακολούθηση αποθήκης κλπ). Ποιό θα είναι το κόστος, σε χρήμα και σε χρόνο, για να μεταφερθούν αυτές σε virtual περιβάλλον?
Σκεφτείτε λίγο τι συμβαίνει στη μέση επιχείρηση όταν κόβεται το ρεύμα. Οι εργαζόμενοι κάθονται και ρίχνουν τις πασιέντζες χειροκίνητα με τράπουλα, γιατί στο σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον χωρίς ρεύμα δεν κινείται τίποτα.
Φανταστείτε τώρα μια επιχείρηση να πρέπει να βασιστεί στη διαθεσιμότητα του Internet για να γίνει σωστά η δουλειά της. Για να μην μιλήσουμε για την πρόσβαση στο internet εκτός εταιρείας, για τους πωλητές, φερ ειπείν. Φανταστείτε έναν πωλητή σε ένα πελάτη, να ζητάει την άδεια να συνδεθεί στο wi-fi τους (αν έχουν, κιόλας) προκειμένου να χρησιμοποιήσει το Chromebook για να κλείσει τη συμφωνία.
Η ίδια η Google το παραδέχεται, με μικρά-μικρά γράμματα, στα χαρακτηριστικά του Chromebook πως (σε ελεύθερη μετάφραση) "προφανώς χρειάζεστε πρόσβαση ένα ασύρματο δίκτυο και να είστε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε περιορισμούς, όπως η ταχύτητα και η διαθεσιμότητα. Αν δεν έχετε πρόσβαση σε δίκτυο, οι λειτουργίες που βασίζονται σε αυτό δεν θα είναι διαθέσιμες".
Χώρια που η Google καμαρώνει πως ελάχιστα δεδομένα αποθηκεύονται στη συσκευή. Αυτό ίσως να μην είναι και τόσο καλό όταν τα δεδομένα που πραγματικά χρειάζεσαι βρίσκονται σε έναν server που δεν έχεις πρόσβαση.
Το "πλεονέκτημα" των ιών είναι το εξής: Αν ένας υπολογιστής προσβληθεί, στην καλύτερη περίπτωση η ζημιά να περιοριστεί σε αυτόν, στη χειρότερη να επεκταθεί στο τοπικό δίκτυο και σε ορισμένους από τη λίστα επαφών του. Αν όμως όλα τα δεδομένα είναι σε έναν απομακρυσμένο server, τι γίνεται?
Ήδη έχουμε το προηγούμενο, στην περίπτωση του Twitter, που κάποιοι hacker παραβίασαν τα Google Docs και απέκτησαν πρόσβαση σε ένα αρχείο 90 σελίδων που έλεγε πολύ σημαντικά πράγματα για την εταιρεία. Ή το περιστατικό που Κινέζοι Hacker επιτέθηκαν στην ίδια τη Google. Η βιομηχανική κατασκοπεία είναι πιο εκτεταμένη και από την κατασκοπεία μεταξύ κρατών, και οι ανταγωνιστές μπορεί να κάνουν το παν για να αποκτήσουν πρόσβαση σε δεδομένα που θα τους δώσουν το προβάδισμα.
Αυτός είναι και ο λόγος που μικρές και μεγάλες εταιρείες υιοθετούν εφαρμογές κρυπτογράφησης όπως η PGP και BitLocker. Η Google υποστηρίζει πως η τεχνολογία "Verified boot" είναι εξ' ίσου αποτελεσματική. Θα στοιχτημάτιζε όμως κάποιος πάνω σε αυτό τα ευαίσθητα δεδομένα της εταιρείας του?
Εν τέλει, όταν πρωτοβγήκε το Gmail, και για αρκετά μεγάλο διάστημα, χαρακτηρισζόταν ως beta। Το ίδιο ισχύει τώρα και με τη νέα υπηρεσία μουσικής της Google. Στην κατάσταση που είναι το Chrome OS σήμερα, ίσως και αυτό να χρειάζεται το χαρακτηριστμό beta. Ίσως σε κάποιο διάστημα να είναι έτοιμο για απαιτητική επαγγελματική εργασία. Όχι όμως σήμερα.
www.pcsteps.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου