Pink Floyd
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
| Pink Floyd | |
|---|---|
 Πάνω: Roger Waters (αριστερά), David Gilmour, κάτω: Nick Mason (αριστερά), Richard Wright | |
| Χώρα προέλευσης | Αγγλία |
| Παρουσία | 1964 - σήμερα (σε επ' αόριστον παύση) |
| Μουσικό είδος | Progressive rock Art Rock Space Rock Psychedelic Rock |
| Δισκογραφική εταιρεία | Capitol Records Columbia Records |
| Μέλη | David Gilmour Nick Mason Richard Wright |
| Πρώην μέλη | Syd Barrett Roger Waters Bob Klose |
| Ιστοσελίδα | Επίσημη - http://www.pinkfloyd.co.uk και ελληνική - http://www.pinkfloyd.gr/ |
Οι Pink Floyd είναι ένα βρετανικό μουσικό συγκρότημα που έχει γράψει ιστορία στον χώρο της ροκ μουσικής. Έχουν ξεχωρίσει τόσο για τις πρωτοποριακές για την εποχή συνθέσεις τους, όσο και για τους νεωτεριστικούς και συγκινησιακά φορτισμένους στίχους τους, τα ευφάνταστα εξώφυλλά τους, τις πειραματικές ενορχηστρώσεις και ηχογραφήσεις και τις θεαματικές συναυλίες τους. Υπολογίζεται ότι το συγκρότημα έχει πουλήσει γύρω στα 74,5 εκ άλμπουμ στις Η.Π.Α. και πάνω από 300 εκατομμύρια άλμπουμ παγκοσμίως και συγκαταλέγεται έτσι στις πιο επιτυχημένες εμπορικά ροκ μπάντες.[1][2]
Μέχρι το τέλος της δεκαετία του '60 οι Pink Floyd έχαιραν μίας σχετικής επιτυχίας, ως ψυχεδελική μπάντα με ηγέτη τον Σιντ Μπάρετ (Syd Barrett). Η ασταθής συμπεριφορά του Barrett -οφειλόμενη σε αλόγιστη χρήση παραισθησιογόνων ουσιών- ανάγκασε τους υπόλοιπους να τον αντικαταστήσουν με τον κιθαρίστα Ντέιβιντ Γκίλμορ (David Gilmour). Το 1973 το συγκρότημα γνώρισε παγκόσμια επιτυχία με το δίσκο The Dark Side of the Moon και συνέχισε να απολαμβάνει της αποδοχής του κοινού μέχρι και τη μεγαλύτερη εμπορική τους επιτυχία The Wall. Επίσης, μεγάλη ανταπόκριση στο κοινό είχαν και τα άλμπουμ Wish You Were Here (1975), το οποίο ήταν απόλυτα αφιερωμένο στον ιδρυτή του συγκροτήματος Σιντ Μπάρετ, αλλά και το Animals (1977). Το 1985 (λίγο μετά τον δίσκο The Final Cut) ο μπασίστας και τραγουδιστής του γκρουπ Ρότζερ Γουότερς (Roger Waters) αποχώρησε από το συγκρότημα και κυνήγησε δικαστικά τους υπόλοιπους όταν αυτοί συνέχισαν τους δίσκους και τις συναυλίες διατηρώντας το όνομα Pink Floyd. Τελικά επήλθε εξωδικαστικός συμβιβασμός, ο οποίος τους επέτρεψε χρήση του ονόματος και των περισσοτέρων τραγουδιών.Το 1987 οι Pink Floyd χωρίς τον Waters πια,δηλαδή οι D. Gilmour , N. Mason και R. Wright,επιστρέφουν δισκογραφικά με τον δίσκο A Momentary Lapse Of Reason , και αρχίζουν περιοδείες παγκοσμίως που είχαν πραγματικά σημαντική αποδοχή από τον κοινό τους. Το δισκογραφικά κύκνειο άσμα του συγκροτήματος έρχεται το 1994 με το The Division Bell,δίσκος που γνώρισε τεράστια εμπορική επιτυχία και τραγουδήθηκε μεταξύ άλλων στην μετέπειτα σειρά περιοδειών η οποία είχε ως αποτέλεσμα και την μαγνητοσκόπηση ενός μουσικού DVD,ονόματος Pulse από τις συναυλίες που έδωσε το συγκρότημα στο Ερλς Κόρτ (Earls Court) του Λονδίνου το 1994.
Έντεκα χρόνια μετά, το συγκρότημα επανενώθηκε (δηλαδή επέστρεψε προσωρινά ο Γουότερς) στη μεγαλύτερη σε όγκο συναυλία των Pink Floyd που έγινε στο Λονδίνο στις 2 Ιουλίου 2005 (London Live 8 concert). Σε συνέντευξη του στις 2 Φεβρουαρίου του 2006 στην ιταλική εφημερίδα La Repubblica, ο Γκίλμορ δήλωσε ότι το γκρουπ δεν θα ξανακυκλοφορήσει νέο υλικό παρόλο που ορισμένοι από τα μέλη του σκοπεύουν να ακολουθήσουν σόλο πορεία ή ακόμα και να συνεργαστούν μεταξύ τους σε επόμενες δουλειές τους. Από τότε ο Ρότζερ Γουότερς (συνήθως μαζί με τον Νικ Μέισον) και ο Ντέιβιντ Γκίλμορ (με τον Ρίτσαρντ Ράιτ) περιοδεύουν ξεχωριστά παίζοντας τραγούδια από την προσωπική τους δισκογραφία, αλλά κυρίως επανεκτελώντας τα ιστορικά τραγούδια που δημιούργησαν ως συγκρότημα. Η πιθανότητα άλλης επανένωσης δεν είχε αποκλειστεί ούτε από τον Μέισον ούτε τον Γκίλμορ, ωστόσο κάτι τέτοιο κατέστη αμφίβολο με τον θάνατο του Ράιτ από καρκίνο στις 15 Σεπτεμβρίου 2008.
Πίνακας περιεχομένων[Απόκρυψη] |
Δισκογραφία
Βιντεογραφία
- London 66'-67' (1967)
- Live at Pompeii (1972)
- Delicate Sound of Thunder (1989)
- La Carrera Panamerica (1992)
- P*U*L*S*E (2005)
Επίσημα μέλη των Pink Floyd
- Σιντ Μπάρετ (Syd Barret, 1964-1968)
- Ντέιβιντ Γκίλμορ David Gilmour, 1968-σήμερα)
- Μπομπ Κλόζε (Bob Klose, 1964-1965)
- Νικ Μέισον (Nick Mason,1964-σήμερα)
- Ρότζερ Γουότερς (Roger Waters, 1964-1985)
- Ρίτσαρντ Ράιτ (Richard Wright, 1964-1981, 1987-2008)
Συμμετοχές
Μουσικοί με σημαντική συνεισφορά σε ηχογραφήσεις ή σε συναυλίες του συγκροτήματος:
- Sam Brown - φωνητικά
- Jon Carin - πλήκτρα και φωνητικά
- Bob Ezrin - παραγωγή, πλήκτρα και σύνθεση
- Ron Geesin - ενορχήστρωση και σύνθεση
- Roy Harper - guest τραγουδιστής
- Michael Kamen - ενορχήστρωση και πλήκτρα
- Carol Kenyon - φωνητικά
- Dick Parry - σαξόφωνο
- Guy Pratt - μπάσο και φωνητικά
- Tim Renwick - κιθάρες
- Clare Torry - φωνητικά στο κομμάτι The Great Gig In The Sky από το άλμπουμ The Dark Side of the Moon.
- Gary Wallis - κρουστά
- Snowy White - κιθάρες
Παραπομπές
- ↑ Dolphin Music: [1].
- ↑ Memorabilia, PF sales
| |||||||||||||||||
Οι Pink Floyd είναι για μένα το κορυφαίο συγκρότημα της Progressive rock.Ευτυχώς το 1989 είχα την ευκαιρία να τους δώ και απο κοντα στη μεγάλη συναυλία στο Ολυμπιακό στάδιο,ίσως η καλύτερη συναυλία στη χώρα μας .
ΑπάντησηΔιαγραφήΆραγε ,μερικές φορές κάθομαι και σκέπτομαι πως μπορεί να ήταν η μουσική σκηνή ,χωρίς την παρουσία μουσικών όπως τα μέλη των Pink Floyd.