What makes us human?
Αλλά πού είχαμε μείνει; Στα λάθη. Στις αμαρτίες. Κατά βάθος τα αγαπάμε. Μας αρέσει η λύπη και η ταραχή που μας προξενούν, διότι είναι ο μόνος τρόπος στο γράφημα της ζωής μας να μάθουμε να αναγνωρίζουμε την ακραία θετική θέση μιας χαρούμενης στιγμής που κάποιοι πιο τολμηροί ονομάζουν ευτυχία.
Η ζωή μας θα ήταν μονότονη χωρίς τα λάθη και τις πίκρες τους. Αυτό μας κάνει ανθρώπους λοιπόν, οι χαρές, οι λύπες και το μεσοδιάστημα αναμεταξύ τους. Κι αν δεν τις αγαπούσαμε τόσο κι ακόμα δεν πιστεύεις αυτά που σου γράφω, θα ‘θελα να αναρωτηθείς γιατί όταν έχουμε την απόλυτη ηρεμία στην ζωή μας, αποφασίζουμε να την διαταράξουμε οικειοθελώς; Το βάρος της διαρκούς ευτυχίας παραείναι μεγάλο για εμάς, δεν το αντέχουμε για πολύ, για αυτό άλλωστε δαγκώσαμε το μήλο και ξεφύγαμε από τον παράδεισο. Είναι στην φύση μας η αγάπη για το χάος και αυτό μας κάνει ανθρώπους.
Πηγή:foititikoskosmos.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου