Martin Turner (ex-Wishbone Ash) (24/02/2018) Kyttaro
Το γεγονός και μόνο ότι η θρυλική μορφή και φυσικός ηγέτης των Wishbone Ash, Martin Turner, θα επισκεπτόταν τη χώρα μας για δύο εμφανίσεις (Αθήνα και Θεσσαλονίκη), αποτέλεσε μόνο και εκ των ανακοινώσεων ένα δυνατό συναυλιακό γεγονός.
Το ιστορικό “ΚΥΤΤΑΡΟ” φάνταζε εξ’ αρχής ως η “φυσική έδρα” για να
φιλοξενήσει ένα τέτοιο live, η προπώληση είχε πάει εξαιρετικά και κατά
τις 21:15 που έφτασα στον χώρο η δραστηριότητα ήταν έντονη τόσο εκτός,
αλλά και εντός του χώρου.
Στο κοινό που γέμιζε το χώρο, πέρα από την αναμενόμενη προσέλευση “παλιοσειρών” που ήρθαν να απολαύσουν ένα θρύλο της νεότητας τους, υπήρχαν και αρκετοί φίλοι μικρότερων ηλικιών (από παιδιά γυμνασίου και λυκείου, μέχρι και αρκετούς 40άρηδες) , φανερό της επίδρασης της μουσικής των Wishbone Ash σε βάθος χρόνου και στις επόμενες γενιές.
Οι Daddy's Work Blues Band, που είχαν αναλάβει τον τιμητικό ρόλο ν’ ανοίξουν τον Martin Turner και τους συνοδοιπόρους του, ανέβηκαν στην σκηνή περί τις 21:45, τίμησαν επάξια την εγχώρια blues σκηνή, δημιούργησαν το κατάλληλο κλίμα και την απαραίτητη διάθεση στο κοινό για ένα δυνατό live, εκτελώντας πολύ όμορφες διασκευές για περίπου μία ώρα, παρατείνοντας λίγο παραπάνω την εμφάνισή τους, για τις ανάγκες του προγράμματος.
Ένα εξαιρετικό blues σύνολο, με τους Δημήτρη Δουλγερίδη σε κιθάρα και φωνητικά, Στάθη Ανέστη στο μπάσο, το Θύμιο Πολύζο στα τύμπανα και βέβαια τον μοναδικό Γιάννη Παχίδη στη φυσαρμόνικα. Ξεχώρισαν οι διασκευές τους “Nasty Habits”, “Gloria” (Van Morrison), όπως επίσης απλή, λιτή και “πρέπουσα” εκτέλεση του "Looking For Somebody" από την Fleetwood Mac περίοδο του Peter Green. Πραγματικά η μπάντα από τα δυτικά προάστια της Αθήνας έδωσε τον καλύτερό της εαυτό!
Ο κόσμος είχε πλέον πυκνώσει και μου δόθηκε η εντύπωση ότι η βραδιά κινούταν στα όρια του oversold event, αυτό όμως δεν ενόχλησε κανένα, αφού από τις 23:00 και για ένα πολύ γεμάτο δίωρο η τεράστια και κεντρική μορφή του Martin Turner με εξαιρετικούς μουσικούς να τον συνοδεύουν, μας πήρε τα μυαλά.
Το concept της εμφάνισης τους διακρίνονταν σε τρία μέρη, που κύλησαν τόσο ομαλά, ώστε οι παρευρισκόμενοι όλων των ηλικιών, είχαν τη δυνατότητα να περιηγηθούν σ’ όλη την ιστορία των Wishbone Ash και αυτή του Martin Turner. Αρχικά, εκτέλεσαν με μοναδικό τρόπο τραγούδια – σταθμούς από την πρώιμη της μπάντας ( από το “Wishbone Ash” 1970 μέχρι το “Front Page News” του 1977), με αποκορύφωμα το “ Errors of My Way” που τραγουδήθηκε από τα στόματα των περισσότερων και κάθε νότα μας άφηνε την εντύπωση πως η μπάντα που βλέπαμε μπροστά μας είναι το αυθεντικό line – up. Δεν είναι μόνο εξαιρετικοί μουσικοί, αλλά αναβιώνουν με μεράκι και ταλέντο τη δεκαετία του ‘70 σήμερα, με μια πολύ φρέσκια οπτική! Μόνη σφήνα ήταν το “Written in the Stars”, από το πολύ καλό ομότιτλο album του Turner (“Written in the Stars” – 2015).
Σε δεύτερη φάση, όταν έφτασε η ώρα για το κυρίως μενού, το Κύτταρο πήρε φωτιά, μιας και το “Argus” (το καλύτερο τους κατ’ εμέ album) συνεχίζει να συνεπαίρνει τους απανταχού rockers. Ο Turner, ακούραστος, αειθαλής, γεμάτος ενέργεια, γεμάτος ιστορίες να διηγηθεί, επικοινωνιακός, να αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι πρόκειται για ένα μέγιστο μπασίστα, ένα δάσκαλο του είδους, έναν καλλιτέχνη που έχει προσφέρει συγκλονιστικά πράγματα στον χώρο και συνεχίζει να μεταφέρει την αύρα του τότε και σήμερα. Οι υπόλοιποι του γκρουπ δεν ήταν αμελητέες μορφές, αλλά όπως προείπαμε εξαιρετικοί μουσικοί και δε θα μπούμε στη διαδικασία να τους συγκρίνουμε με τους Steve Upton, Andy Powell και Ted Turner, μιας και κατάφεραν να ενθουσιάσουν με τις πιστές εκτελέσεις τους το κοινό. Τα θρυλικά ροκ έπη “Time Was”, “Sometime World”, “Leaf and Stream” μας πήραν τα μυαλά, αλλά η εκτέλεση του “Τhe King Will Come”, πραγματικά μας άφησε άφωνους και η φράση που ακούστηκε από ένα κύριο πίσω μου ότι “Τι μουσικάρες έγραψαν τότε οι άνθρωποι”, ήρθε να κολλήσει γάντι.
Για τέλος, δεν έκαναν μια τυπική επάνοδο να πουν ένα τραγούδι και να φύγουν αλλά επέστρεψαν για ένα εμφατικό encore με την ώρα να δείχνει κοντά 1:00, για τρία ακόμα κομμάτια από την πορεία των Wishbone Ash.
Ο Martin Turner έδωσε μια συναυλία που θα μας μείνει ανεξίτηλη και δεν είχε καμία δόση “αρπαχτής”, αλλά ήταν ένα μοναδικό performance, από έναν εξαιρετικό καλλιτέχνη. Ευχαριστούμε Martin!
Φωτογραφίες : Αποστόλης Καλλιακμάνης
Martin Turner Setlist
1. Runaway (Wishbone Ash song)
2. Written in the Stars
3. Errors of My Way (Wishbone Ash song)
4. Front Page News (Wishbone Ash song)
5. Persephone (Wishbone Ash song)
6. The Pilgrim (Wishbone Ash song)
7. Silver Shoes (Wishbone Ash song)
8. Time Was (Wishbone Ash song)
9. Sometime World (Wishbone Ash song)
10. The King Will Come (Wishbone Ash song)
11. Leaf and Stream (Wishbone Ash song)
12. Warrior (Wishbone Ash song)
13. Throw Down the Sword (Wishbone Ash song)
14. Blowin' Free (Wishbone Ash song)
15. Living Proof (Wishbone Ash song)
16. Blind Eye (Wishbone Ash song)
17. Doctor (Wishbone Ash song)
18. Jail Bait (Wishbone Ash song)
Written by Παναγιώτης Σπυρόπουλος
http://www.rockway.gr/
Στο κοινό που γέμιζε το χώρο, πέρα από την αναμενόμενη προσέλευση “παλιοσειρών” που ήρθαν να απολαύσουν ένα θρύλο της νεότητας τους, υπήρχαν και αρκετοί φίλοι μικρότερων ηλικιών (από παιδιά γυμνασίου και λυκείου, μέχρι και αρκετούς 40άρηδες) , φανερό της επίδρασης της μουσικής των Wishbone Ash σε βάθος χρόνου και στις επόμενες γενιές.
Οι Daddy's Work Blues Band, που είχαν αναλάβει τον τιμητικό ρόλο ν’ ανοίξουν τον Martin Turner και τους συνοδοιπόρους του, ανέβηκαν στην σκηνή περί τις 21:45, τίμησαν επάξια την εγχώρια blues σκηνή, δημιούργησαν το κατάλληλο κλίμα και την απαραίτητη διάθεση στο κοινό για ένα δυνατό live, εκτελώντας πολύ όμορφες διασκευές για περίπου μία ώρα, παρατείνοντας λίγο παραπάνω την εμφάνισή τους, για τις ανάγκες του προγράμματος.
Ένα εξαιρετικό blues σύνολο, με τους Δημήτρη Δουλγερίδη σε κιθάρα και φωνητικά, Στάθη Ανέστη στο μπάσο, το Θύμιο Πολύζο στα τύμπανα και βέβαια τον μοναδικό Γιάννη Παχίδη στη φυσαρμόνικα. Ξεχώρισαν οι διασκευές τους “Nasty Habits”, “Gloria” (Van Morrison), όπως επίσης απλή, λιτή και “πρέπουσα” εκτέλεση του "Looking For Somebody" από την Fleetwood Mac περίοδο του Peter Green. Πραγματικά η μπάντα από τα δυτικά προάστια της Αθήνας έδωσε τον καλύτερό της εαυτό!
Ο κόσμος είχε πλέον πυκνώσει και μου δόθηκε η εντύπωση ότι η βραδιά κινούταν στα όρια του oversold event, αυτό όμως δεν ενόχλησε κανένα, αφού από τις 23:00 και για ένα πολύ γεμάτο δίωρο η τεράστια και κεντρική μορφή του Martin Turner με εξαιρετικούς μουσικούς να τον συνοδεύουν, μας πήρε τα μυαλά.
Το concept της εμφάνισης τους διακρίνονταν σε τρία μέρη, που κύλησαν τόσο ομαλά, ώστε οι παρευρισκόμενοι όλων των ηλικιών, είχαν τη δυνατότητα να περιηγηθούν σ’ όλη την ιστορία των Wishbone Ash και αυτή του Martin Turner. Αρχικά, εκτέλεσαν με μοναδικό τρόπο τραγούδια – σταθμούς από την πρώιμη της μπάντας ( από το “Wishbone Ash” 1970 μέχρι το “Front Page News” του 1977), με αποκορύφωμα το “ Errors of My Way” που τραγουδήθηκε από τα στόματα των περισσότερων και κάθε νότα μας άφηνε την εντύπωση πως η μπάντα που βλέπαμε μπροστά μας είναι το αυθεντικό line – up. Δεν είναι μόνο εξαιρετικοί μουσικοί, αλλά αναβιώνουν με μεράκι και ταλέντο τη δεκαετία του ‘70 σήμερα, με μια πολύ φρέσκια οπτική! Μόνη σφήνα ήταν το “Written in the Stars”, από το πολύ καλό ομότιτλο album του Turner (“Written in the Stars” – 2015).
Σε δεύτερη φάση, όταν έφτασε η ώρα για το κυρίως μενού, το Κύτταρο πήρε φωτιά, μιας και το “Argus” (το καλύτερο τους κατ’ εμέ album) συνεχίζει να συνεπαίρνει τους απανταχού rockers. Ο Turner, ακούραστος, αειθαλής, γεμάτος ενέργεια, γεμάτος ιστορίες να διηγηθεί, επικοινωνιακός, να αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι πρόκειται για ένα μέγιστο μπασίστα, ένα δάσκαλο του είδους, έναν καλλιτέχνη που έχει προσφέρει συγκλονιστικά πράγματα στον χώρο και συνεχίζει να μεταφέρει την αύρα του τότε και σήμερα. Οι υπόλοιποι του γκρουπ δεν ήταν αμελητέες μορφές, αλλά όπως προείπαμε εξαιρετικοί μουσικοί και δε θα μπούμε στη διαδικασία να τους συγκρίνουμε με τους Steve Upton, Andy Powell και Ted Turner, μιας και κατάφεραν να ενθουσιάσουν με τις πιστές εκτελέσεις τους το κοινό. Τα θρυλικά ροκ έπη “Time Was”, “Sometime World”, “Leaf and Stream” μας πήραν τα μυαλά, αλλά η εκτέλεση του “Τhe King Will Come”, πραγματικά μας άφησε άφωνους και η φράση που ακούστηκε από ένα κύριο πίσω μου ότι “Τι μουσικάρες έγραψαν τότε οι άνθρωποι”, ήρθε να κολλήσει γάντι.
Για τέλος, δεν έκαναν μια τυπική επάνοδο να πουν ένα τραγούδι και να φύγουν αλλά επέστρεψαν για ένα εμφατικό encore με την ώρα να δείχνει κοντά 1:00, για τρία ακόμα κομμάτια από την πορεία των Wishbone Ash.
Ο Martin Turner έδωσε μια συναυλία που θα μας μείνει ανεξίτηλη και δεν είχε καμία δόση “αρπαχτής”, αλλά ήταν ένα μοναδικό performance, από έναν εξαιρετικό καλλιτέχνη. Ευχαριστούμε Martin!
Φωτογραφίες : Αποστόλης Καλλιακμάνης
Martin Turner Setlist
1. Runaway (Wishbone Ash song)
2. Written in the Stars
3. Errors of My Way (Wishbone Ash song)
4. Front Page News (Wishbone Ash song)
5. Persephone (Wishbone Ash song)
6. The Pilgrim (Wishbone Ash song)
7. Silver Shoes (Wishbone Ash song)
8. Time Was (Wishbone Ash song)
9. Sometime World (Wishbone Ash song)
10. The King Will Come (Wishbone Ash song)
11. Leaf and Stream (Wishbone Ash song)
12. Warrior (Wishbone Ash song)
13. Throw Down the Sword (Wishbone Ash song)
14. Blowin' Free (Wishbone Ash song)
15. Living Proof (Wishbone Ash song)
16. Blind Eye (Wishbone Ash song)
17. Doctor (Wishbone Ash song)
18. Jail Bait (Wishbone Ash song)
Written by Παναγιώτης Σπυρόπουλος
http://www.rockway.gr/
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου