Οι άνθρωποι δεν πάσχουν από τις ασθένειες, πάσχουν από Λογική...

Aυτήν την αρχέγονη Ελευθερία, μέσα στην οποία γεννήθηκε ο Άνθρωπος, την έχασε από την στιγμή που κατευθύνθηκε στην Ζωή μέσω των νόμων.
Η ερμηνεία της λέξης "διάβολος" είναι εκείνος που διαβάλλει, έτσι μπορούμε να πούμε ότι ο διάβολος είναι ο προγραμματισμός του ανθρώπου, αυτός που τον καθοδήγησε μέσω των νόμων να ακολουθήσει το καλό και το κακό, που άλλοι του όρισαν σαν δρόμο.
Είτε αυτός ο προγραμματισμός ανήκει στην οικογένεια, είτε στην θρησκεία, είτε στην κοινωνία, είναι εκείνος που διαβάλλει το αρχέγονο Αγαθό, δημιουργώντας στο ασυνείδητο ενοχές και αμαρτίες.
Ο Δάσκαλός μου, είχε πει ότι δεν υπάρχει αμαρτία, μόνο αμαρτωλοί...
Τυφλωμένος ο άνθρωπος από τον προγραμματισμό του, έγινε αμαρτωλός, γιατί οι νόμοι αυτό κάνουν. Δημιουργούν διαφορετικότητες μη ανεκτές και κατακριτέες.
Το να Ζεις Ελεύθερος, δεν έχει καμία σχέση με το αν έχεις έναν σύντροφο ή αν είσαι μόνος σου...
Γιατί μπορεί να συμβαίνουν και τα δύο, ελεύθερος όμως να μην νιώθεις μέσα σου...
Δεν είναι ο άλλος που σου δημιουργεί εγκλωβισμούς και δεσμεύσεις, αλλά αυτό που προγραμματίστηκες να ξέρεις, ότι πρέπει να είσαι...
Αυτή η ηθική που δόθηκε υπό την μορφή νόμων, είναι αυτή που δημιουργεί διαχωρισμούς και διαβολές στην πρωταρχική Ενότητα και Αγάπη, μέσα στην οποία γεννηθήκαμε εμείς οι Άνθρωποι…
Οι άνθρωποι δεν πάσχουν από τις ασθένειες, πάσχουν από Λογική...
Και τούτη η έλλειψη δημιουργεί τον κάθε μας πόλεμο...Πολεμάμε για να κατακτήσουμε κάτι, που δεν χρειαζόμαστε τελικά...
ενώ αυτό που έχουμε από την Φύση μας, το χαλαλίζουμε στην απώλεια του Είναι μας...
Όμως ο Κόσμος φωτίζεται από εκείνες τις «σκέψεις» της δημιουργικής Φαντασίας, όσων μπορούν να οραματίζονται, ακόμα κι αν οι «σκέψεις» τους τούτες, χαρακτηρίζονται τρελές, ανυπόστατες, ουτοπίες...
Κάποιος Άνθρωπος γι’ αυτές τις «σκέψεις» χαρακτηρίστηκε τρελός…
Και έτσι πήγε χαμένο το παράδειγμά του και κάθε λόγος του έγινε νόμος, εκ των υστέρων…
Κάποια στιγμή θα το καταλάβουμε, ότι οι νόμοι επωάζουν αμαρτωλούς και όχι αμαρτίες…
Όταν βγάλουμε την «πανοπλία» του καλού και του κακού, ίσως…
Να καταφέρουμε να ωριμάσουμε πνευματικά…
Βάσω Νικολοπούλου
ΠΗΓΗ