«Τ’ είχες Γιάννη μ’, τ’ είχα πάντα - Ελλάδα 1930-2016»

…και τότε και σήμερα, στον ρου και του 21ου αιώνα παραμένουμε άξιοι της μοίρας μας και του ραγιαδισμού. Με το δουλικό μένος που... ξεχωρίζει, όμοιο με την επάρατη ασθένεια…, επιτρέψαμε να θερίσει ό, τι οι ίδιοι σπείραμε, μετατρέποντας εαυτούς σε όχλο και την Ελλάδα, από Χώρα του φωτός σε Χώρα σκότους· σε «κράτος» των αθλίων κομμάτων· σε «έθνος» πληβείων και τυφλών. ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ Ελλάδα, και τότε και σήμερα! Η σημερινή αθλιότητα και ο ξεπεσμός των Κηφήνων…, γνωστοί ως βολευτές και μια αλυσίδα συνακόλουθων βολεμένων, έχουν στερέψει πλέον τις κυψέλες…-κάποια στιγμή θα ψάχνουν για τροφή…-αποτελούν την ΕΛΙΤ για μια απαράδεκτη, αφύσικη και «σύγχρονη» εξελιγμένη πλέμπα για τα δεδομένα της Ελλάδας…

… μένει μόνο ο εξοπλισμός του χαμένου νου, αν έμεινε μια στάλα, που θα μπορέσει να σκίσει με νύχια τις βρώμικες κουρτίνες των θεάτρων, που επί εκατονταετίες κρύβουν τους ανήθικους θεατρίνους… Η αποδόμηση της κάθε κομματικής γκρουπούσκουλα επιβάλλεται, τώρα που, λαού θέλοντος, θα αποτρέψει και μια άλλη δυσάρεστη και ανέραστη για τη ζωή διάσταση…· αυτή της νοσταλγίας.

Από τον επαναπατριζόμενο Θεσσαλό Πολίτη Βάιο Φασούλα