Επιτέλους ήρθε ο Δεκέμβρης…
Μύρισε Χειμώνας…
Είναι μια εποχή γεμάτη νόστο, γεμάτη όνειρα. Η βροχή μπορεί να μαίνεται έξω, ο αέρας να τα γκρεμίζει όλα, μα… μέσα στο σπίτι, μέσα στην καρδιά μας, πάντα υπάρχει ένα αναμμένο τζάκι που μπορείς να χαθείς, πάντα υπάρχει ένα αγαπημένο σου πρόσωπο. Μπορεί να είναι ο σύντροφός σου και να δημιουργήσεις ένα ρομαντικό σκηνικό, μπορεί να είναι όμως και ο καλύτερος φίλος σου, που πλέετε ανησυχητικά στα ίδια μήκη κύματος, χωρίς να χρειάζεται να λέτε πολλά. Είναι μάλιστα πιο σίγουρο ότι θα απολαύσεις αυτή την εκκωφαντική ησυχία της φωτιάς, αφού ένα βλέμμα αρκεί… Εξάλλου, για να είμαστε και ειλικρινείς τον καλύτερό μας φίλο δεν τον βαριόμαστε ποτέ. Είναι το πρώτο άτομο στο οποίο θέλουμε να πούμε καλημέρα και το τελευταίο που θέλουμε να ακούσουμε πριν κοιμηθούμε. Με το σύντροφο… είναι πάντα έτσι; «Στη μέση του χειμώνα, ανακάλυψα τελικά ότι μέσα μου υπάρχει ένα αόρατο καλοκαίρι».
Ακολουθώντας τα λόγια του Καμύ, συχνά αναλογίζομαι αν αξίζει για λίγη μπόρα να μένουμε μέσα στο σπίτι. Αν αξίζει για λίγο αέρα να κλείνουμε τα παράθυρα. Δεν αξίζει… πραγματικά! Επιδιώκω τη βροχή, όχι αυτή που με μια μπόρα τα γκρεμίζει όλα.
Επιδιώκω την απαλή βροχή, αυτή την οποία αναζητάς για να περπατήσεις χωρίς ομπρέλα, για να αισθανθείς το νερό να ρέει πάνω σου, για να μυρίσεις το χώμα! Μιας και πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, είναι μια μοναδική ευκαιρία να πιστέψουμε στα θαύματα, να φτιάξουμε το δικό μας παραμύθι.
Άγιε μου καλέ Βασίλη, this year I’ve been an awful good girl… Το good εξαιτίας της απέραντης αγάπης που νιώθω μέσα μου για όσα εξαιρετικά άτομα γνώρισα… Το awful για κάθε μου μικρή και μεγάλη τρέλα!
Τελικά κρατάω ό,τι ήταν μια υπέροχα δημιουργική χρονιά, γεμάτη όνειρα για το αύριο, γεμάτη εκλεκτούς φίλους, γεμάτη από ΖΩΗ! Κι επειδή μες στο δικό μου παραμύθι ξαναβρήκα το ξεχασμένο μονοπάτι μου, αυτή τη φορά δεν πρόκειται να το χάσω. Γιατί μου κρατάει το χέρι ο αγαπημένος φύλακας άγγελός μου που απλά… ακολουθώ!
Καλό μήνα εύχομαι σε όλους μας!
http://agriniovoice.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου